Gustav Iden debuteert met winst IM Florida; Sanders geklopt; Sarissa de Vries gokt en verliest; Heather Jackson wint – WTJ 2081

ZATERDAG – De laatste race op deze giga-drukke eerste zaterdag van november was/is de Ironman Florida in en rond Panama City. Het was de race met het uitgestelde duel Lionel Sanders – Gustav Iden. En de eerste hele van Sarissa de Vries buiten de landsgrenzen. Het eindigde met een sensationele overwinning voor de Noor en Heather Jackson, die nog lang niet afgeschreven is. Sarissa stapte helaas uit.

Het had met Frodeno-Iden-Sanders al eerder moeten plaatsvinden. Ironman Oceanside kon vanwege de beroerde weersomstandigheden – storm, regen, omgewaaide bomen, ravage – niet doorgaan. Ik wil geen doemdenker zijn, maar we gaan dat in de toekomst vaker meemaken. Het klimaat is een belangrijk thema nu en de komende jaren. Gelukkig krijgt het meer aandacht. Vandaag de klimaatmars, de klimaatconferentie in Glasgow en heel veel programma’s op tv over klimaat en klimaatverandering.

Dat even terzijde, want in Florida is het prachtig weer. Dat duel in California moest trouwens een triple worden, want behalve Iden en Sanders stond daar ook Jan Frodeno aan de start. We weten het vervolg. Jan keerde terug naar Girona voor zijn eigen speciale offroad-triathlon SGRail100, terwijl Lionel en Gustav naar de oostkust vlogen om daar alsnog mee te doen aan de Ironman Florida, waar nu wel pro men werden toegelaten. Pro women ook trouwens, want Sarissa de Vries had het helemaal op deze wedstrijd staan. Haar eerste hele triathlon buiten Nederland, de kans om zich al voor Hawaii te kwalificeren.

Geen snelle zwemtijden

Uiteraard hield de concurrentie rekening met de komst van de Nederlandse wereldkampioene. En die concurrentie was niet mals. Heather Jackson – in 2016 derde op Hawaii, Skye Moench, Imogen Simmonds noem maar op. Het begon veelbelovend voor de Maastrichtse: achter de Amerikaanse Rachel Zilinskas kwam Sarissa als tweede uit het water. Geen snelle tijden overigens: 59.38 om 1.00.49 uur. Een dikke minuut na Sarissa volgde de Zwitserse Simmonds. Hannah Wells had als vierde drie minuten achterstand op de wereldkampioene 2021 en nog meer tijdverschil liepen  Jocelyn McCauley (6,5 minuut), Skye Moench (7) en Heather Jackson (10 minuten).

Na 15 kilometer was het met Zilinskas vooraan gedaan. Sarissa nam over en besloot het tempo hoog te houden. Er waren immers sterke marathonlopers genoeg. Na 50 kilometer had ze drie minuten voorsprong op Imogen Simmonds, vijf op Jocelyn McCauley en Zilinskas, zes op Wells, acht op Moench en negen op Jackson. Het zag er dus lange tijd best goed uit voor de 32-jarige triatlete, die in de Amerikaanse race gecoacht wordt door trainer/partner Maarten Strijbosch.

Sarissa fietst hard, maar concurrentie ook

Na dik 100 kilometer in het zadel was Sarissa nog altijd de leidster, maar gaven de tegenstandsters zich nog niet gewonnen. Imogen op 2,5 minuut, McCauley nog steeds op vijf, Moench op zes en Jackson in haar buurt. Dat tweetal zou elkaar heel lang in het vizier houden. In de wisselzone mocht Sarissa als eerste haar spullen verruilen. Imogen Simmonds deed 2.17 minuut later hetzelfde. McCauley, Jackson en Moench volgden hier op zes minuten. In de tweede fietshelft verloor de concurrentie dus geen tijd meer op de koploopster of liep lichtjes in. Was de marge voldoende? Had Sarissa te veel inspanning geleverd op de 180 kilometer? Het zijn de bekende mysteries van een hele.

De marathon begon. Bij 5 kilometer had Imogen Simmonds een minuut terug gepakt. Jackson was naar de derde plek opgeschoven met Moench als haar schaduw. Achterstand: 4 minuten. Bij het 9 kilometerpunt kwam de Zwitserse Simmons, zilver op het EK in Kuopio voor het eerst langszij. Even klampte Sarissa aan, maar het tempo was haar toch te machtig. Een tandje terugschakelen is makkelijker gezegd dan gedaan, bovendien had ze een jagende Heather Jackson en Skye Moench al bijna in de nek hijgend.

Op het 12 kilometerpunt is de situatie rigoureus gewijzigd. Simmonds voorop, drie minuten later Jackson en Moench en dan plots al op dik vier minuten Sarissa. Hardlopen wordt joggen, joggen wordt wandelen. Voor Sarissa is de strijd voorbij: gegokt en verloren. Vooraan ontbrandt de strijd tussen Simmonds en Jackson. Jackson verdeelt haar krachten het best en wint de race. Moench laat zich ook niet van de wijs brengen en verschalkt de Zwitserse evenzeer. Dan gebeurt met Imogen Simmonds wat eerder met Sarissa de Vries gebeurde: ze valt compleet stil en kan een goede klassering op haar buik schrijven. Heather Jackson en Skye Moench (net als vorig jaar tweede) slagen erin binnen de negen uur te eindigen, respectievelijk 8.52.57 en 8.56.36. De derde plaats is voor de Duitse Laura Zimmermann, die vanuit het niets naar brons snelt in 9.08.01 en in extremis Jocelyn McCVauley voorbij gaat, die vierde wordt in 9.10.01 uur. Hannah Wells grijpt de vijfde plaats en dan volgt de moe gestreden Imogen Simmonds.

Boeiende strijd bij de mannen en het verwachte duel Iden-Sanders

Zeker zo interessant was de strijd bij de mannen. Het duel op papier kwam er ook, maar eerst was het nog de Zweed Robert Kallin die als snelste zwemmer op het droge stond. Justin Metzler en Gustav Iden volgden op een tiental seconden. In die groep trouwens ook Cameron Wurf en Lionel Sanders al. Dus het zwemmen bracht geen echte beslissing. 57.59 minuten voor Kallin, het zwemwater was niet bepaald snel in Panama City.

Na 20 kilometer vormde een ijzersterk kwartet de kopgroep: Iden, Wurf, Sanders en Kallin. Metzler lag daar al zes minuten achter. Na 105 kilometer lag het viertal al elf minuten voor op de rest. In de tweede fietshelft ging de Zweed er opnieuw vandoor. Kallin wist dat hij weg moest raken bij het sterke driemanschap. Met een dikke minuut voorsprong kwam hij de wisselzone in. Arnaud Guilloux kon ook nog enigszins volgen, maar voor de verdere tegenstanders was het toen al: einde oefening. De als vijfde wisselende Colin Norris lag al een half uur achter. Wurf stapte wel meteen uit zodat vooraan nog drie man overbleef.

Het duel begon al snel, want Kallin moest gauw lossen. Lionel Sanders in zijn zwoegende, maar krachtige tred versus Gustav Iden, geheel op souplesse. Na 16 kilometer lag het tweetal al zes minuten voor op Kallin, maar was de Fransman Arnaud Guilloux wel heel sterk aan het terugkomen. Ook hij had nog maar 6 minuten achterstand daar.  Halverwege de marathon lopen The Colonel en de Noorse dubbele wereldkampioen 70.3 IM nog altijd samen. De achterstand van Kallin is daar acht minuten.

Nadat ze 27 kilometer zij aan zij gelopen hebben vindt Iden het genoeg. Hij maakt een klein tussensprintje en is weg. Binnen de kortste keren is zijn voorsprong vier minuten en hoe sterk Sanders ook blijft doorduwen in zijn vermoeiende stijl, het is de Noor die hier toeslaat en zijn kandidatuur voor Hawaii alvast stelt. Uit de legendarische stal van de Noorse coach Arild Tveiten waar ook Kristian Blummenfelt en Casper Stornes toe behoren. De Noor is niet meer te stuiten en komt na 7.42.57 uur als winnaar over de streep. Wat een baas!

Lionel Sanders pusht zichzelf letterlijk naar de finish en doet dat in een razendknappe 7.48.50 uur. Karaktermens bij uitstek! Robert Kallin is de Zweed, die de wedstrijd openbrak. Hij handhaaft zich alsnog als derde en finisht in 8.08.13 uur. Arnaud Guilloux (8.26.38), Colin Norris (8.27.07) en Pedro Gomes (8.32.09) maakten de top zes compleet.