Lotte Wilms boekt schitterende overwinning in Ironman 70.3 Geelong; Sam Appleton mannenwinnaar – WTJ 2203
ZONDAG – Sam Appleton uit Australië en ‘onze’ Lotte Wilms zijn zojuist de knappe winnaars geworden van de Ironman 70.3 in Geelong. Een pro-race voor zowel de mannen als de vrouwen. In een sterk veld boekte Lotte – geboren Alkmaar, maar sinds 2014 woonachtig in Sydney – een heuse kop-staart zege. Ze leidde vanaf het zwemonderdeel, iets wat niet geheel onverwacht is gezien haar zwemverleden. Ze fietste sterk van voren en liet enkel Amelia Watkinson iets dichterbij komen. Vervolgens maakte ze het grandioos af met een magistrale overwinning. Haar tweede al op een Ironman 70.3. En volgende week? ,,Dan doe ik gewoon weer een ITU Oceania Cup race in Devonport.” Om er vervolgens lachend aan toe te voegen: ,,By the way: wanneer is Holten, kijken of ik dan in de buurt ben!”
In het nog prille jaar 2022 was vanavond/nacht Nederlandse tijd toch al de tweede Ironman 70.3 van het seizoen. Na Pucon Chili, kwamen de specialisten op de halve afstand nu naar Geelong. Het was al weer de veertiende editie van deze wedstrijd. Geelong, gelegen aan de Coriobaai, ten zuidwesten van Melbourne, is een vermaard triathlonoord. Wieke Hoogzaad bewaart er goede herinneringen aan. Zij won de World Cup-race in 2003, waarmee ze meteen tot de favorieten gerekend werd voor de Olympische Spelen in Athene 2004.
Lotte toe aan derde halve
Bij de tweede editie van de Ironman 70.3 Geelong in 2009 reikte Yvonne van Vlerken tot een tweede plaats. Vier keer won Craig Alexander, twee keer Melissa Hauschildt, daarmee recordhouders qua overwinningen. In de race van nu vervulde opnieuw een Nederlandse een hoofdrol. Lotte Wilms woont en werkt weliswaar al een aantal jaren in Australie, ze komt wel uit voor TeamNL. Even hoopte Lotte zelfs de Spelen van Tokyo te bereiken, maar uiteindelijk had ze in Rachel Klamer en Maya Kingma twee geduchte concurrentes. Nu verlegt ze langzaam de focus naar de langere afstanden. Het gaat haar goed af. Ze won vorig jaar de Ironman 70.3 aan de Sunshine Coast en was tweede in de Hervey Bay 100 achter wereldtopper Ashleigh Gentle.
Mooie start voor Lotte
De wedstrijd begon voortvarend voor Lotte. Na 22.49 minuten stapte ze al uit de Coriobaai, die met 19.6 graden bijzonder aangenaam te noemen was. De buitentemperatuur zou trouwens ook oplopen tot wel 26 graden, lekker zomertje dus Down Under. Achter Lotte volgden Ellie Salthouse en Stephanie Demestichas op een dikke minuut. De Japanse Ai Ueda, voormalig wereldkampioene duathlon en tri-topper uit het World Triathloncircuit zwom bijna drie minuten trager en was de nummer vier. Grace Thek en Amelia Watkinson liepen nog meer schade op.
Toch was het de Nieuw-Zeelandse die aan een opmars begon bij het fietsen. Na 27 kilometer was ze al van de zesde naar een tweede plaats opgeschoven, maar wel op een dikke twee minuten van de Nederlandse. Slathouse viel terug naar drie op 2,5 minuut. Op het 45 kilometer punt had Watkinson weer 15 seconden van haar achterstand weg gewerkt: op 1.58 minuut daar. Wilms besefte dat ze haar voorsprong moest uitbouwen om voldoende speling te hebben op de halve marathon. Na 72 km. zat er 2,5 minuut tussen de triatlete (geboren in Alkmaar/woonachtig in Sydney) en Amelia Watkinson. In de wisselzone was het 2.44 minuut. Duidelijk was toen wel dat Lotte en Amelia een waar slagveld hadden aangericht: Ellie Salthouse volgde als derde, maar dat al bijna op tien minuten, Grace Thek lag dik 11 minuten weg en Ai Ueda moest al 16 minuten toestaan.
Ijzersterke halve marathon voor Lotte
Kwam Lotte op de korte afstanden bij het lopen nog wel eens snelheid tekort, op het langere werk oogt ze sterk. En dat bleek, want Watkinson verloor in de eerste loopkilometers terrein op de Nederlandse. Drie minuten, 3.19 minuut, 3.22 minuut, 3.45 minuut, 3.48 minuut…. Het zag er steeds beter uit voor Lotte. In de aanloop naar de race spraken we haar. ,,Ik ben er klaar voor. Zes weken consistent getraind na een fijne pauze in december. Dat heeft mij goed gedaan. Het weer is hier beter dan in Queensland, even een weekje niet dat benauwde is lekker. De vorm is goed.”
De concurrentie had het nakijken. Watkinson, maar ook Grace Thek (als derde al bijna op 10 minuten), titelverdedigster Ellie Salthouse en Ai Ueda zakten steeds verder weg. De kaarten waren geschud en pakten formidabel uit voor de 37-jarige triatlete, die aanvankelijk getraind werd door Eric van der Linden, maar inmiddels is Pete McKenzie (vader van Luke) haar coach. En om nog harder te zwemmen is ze in zee gegaan met de befaamde zwemcoach Sander Ganzevles. Met minder dan tien kilometer te gaan was er enige terugslag nog geen sprake, Watkinson leek zich al verzoend te hebben me de tweede plaats, want daarachter gaapte het grote gat. Met een gemiddelde snelheid tussen de 3.47 en 4 minuten per kilometer toonde Lotte maar weinig verval. In de laatste kilometers toen haar de zege niet meer kon ontgaan, begon het grote genieten. Na 4.07.41 uur kwam de klok tot stilstand. Amelia Watkinson werd op 3,5 minuut tweede, Grace Thek was 8,5 minuut later de nummer drie. Ai Ueda eindigde vijfde.
Een glorieus moment, de eerste grote zege voor een Nederlandse triatleet/triatlete in 2022 is binnen. Een laatbloeister is ze misschien, maar wel eentje met nog genoeg ambities. Zeker op het langere werk zijn haar prestaties veelbelovend.
Mooi duel oud-winnaars Amberger en Appleton
Bij de mannen kwam als vanouds Josh Amberger als eerste uit het water, maar waren ook Luke Willian en Sam Appleton niet ver weg. Het waren Amberger (winnaar 2020) en Appleton (winnaar 2017 en 2018) die er vandoor reden bij de rest. Steve McKenna, Luke Willian en Caleb Noble volgden op ruim twee minuten als eerste achtervolgers. Dat verschil was nog groter aan het eind van de 90 kilometer fietsen. Terwijl Appleton en Amberger hun tweewielers stalden, wachtte het publiek ruim drie minuten op McKenna en Willian. Noble moest de rol lossen en volgde als vijfde. Tim van Berkel kwam daar weer achter op een zesde positie.
Appleton maakt het af
De halve marathon moest de beslissing brengen, al wisten de kenners wel dat Appleton de betere loper is. Dat bleek als snel. Na bijna 10 kilometer lagen de heren al 1.42 minuut uiteen en ook McKenna kwam niet dichterbij. De voorsprong liep op naar 2.13 minuut met nog 7 kilometer te gaan. In 2020 moest Appleton van ver terug komen, maar bleef Amberger hem nipt voor. Nu ze samen van de fiets stapten was het gewonnen spel en boekte Sam zijn derde zege hier. Hij won in 3.41.15 uur. Het was tevens zijn tiende overwinning op een Ironman 70.3, veruit zijn favoriete afstand. Sterker nog: hij deed tot dusverre nooit een Ironman. In de laatste anderhalve kilometer haalde titelverdediger Steven McKenna landgenoot Josh Amberger nog in. Op 1.55 van Appleton werd hij tweede en Amberger volgde op 2.28. Drie Ozzies op het podium, hetgeen bij de vrouwen later dus niet lukte. Nicholas Free en Tim van Berkel maakten de top vijf compleet.