Oekraïne, land van Polykarpenko, Gluschenko en in gesprek met Zyemtsev, die we spraken; iQsquare; Bahrain – WTJ 2207

DONDERDAG – Carnaval, het nieuwe wedstrijdseizoen, einde aan de coronamaatregelen. Het klinkt allemaal zo mooi en je moet niet alles willen relativeren. Maar toch, Nu Rusland daadwerkelijk langs de oostkant Oekraïne is binnen gevallen, raakt de wereld opnieuw in een conflict waarvan niemand de gevolgen nog kan overzien. Vladimir Poetin lijkt niet van plan deze confrontatie vroegtijdig af te breken om de wereldvrede te herstellen. Je hoopt dat het gezond verstand weer gaat prevaleren, maar bij wereldleiders hebben wij – normale stervelingen – daar geen vat op.

Afschrikwekkend is het wel. De beelden uit de regio’s Donetsk en Loehansk, Het vliegveld in Kiev. Zelf was ik ooit in Lviv, prachtige stad niet ver van de Poolse grens. Nu nog enigszins uit de buurt van het conflict, maar hoe lang duurt het voor het hele land wordt overlopen door het Russische leger? Het is voor nu de brute werkelijkheid waarin we leven.

Van Polykarpenko tot Kozulina

Waarin ook Oekraïense sporters leven. Tussen hoop en vrees wellicht. In de triathlonsport hebben we menig sterke triatleet uit het land zien komen. De eerste was Vladimir Polykarpenko, die zich kon meten met de Europese en later wereldtop. Inmiddels woont hij in Italie, zijn zonen Sergey en Kiril zijn ook succesvol triatleten. Kort na Vladimir kwam Andrey Gluschenko, die vaak duelleerde met onder meer leeftijdsgenoot Ralph Zeetsen. Andrey won trouwens ook een keer in Holten (2006). Verder staan me mannen als Ivan Ivanov, Danylo Supanov (die in Nuenen zijn loopschoenen moest afstaan aan Dmitri Gaag) en op de langere afstanden Andrey Yastrebov (23e op Hawaii 2004) en Tamara Kozulina (13e Hawaii 2005 en winnares Almere 2002).

 

Zyemtsev: met Cameron Brown ’s werelds sterkste master

Maar de Oekraïner, die ik het beste ken is Viktor Zyemtsev. Vanavond hadden we nog even contact. Hij is geboren in Donetsk, begin jaren zeventig. Tot op hoge leeftijd draait Viktor mee aan de top van de Ironmans. Hij wint Klagenfurt maar liefst drie keer, Lake Placid, Louisville en Coeur d’Alene idem.

In Fredericia 2005 wordt hij wereldkampioen lange afstand. En in 2017 wordt hij op 44-jarige leeftijd nog gewoon tweede op het EK in Almere achter de Brit Joe Skipper. Daar in de Flevopolder spraken we Viktor voor het eerst wat uitgebreider. Zijn Engels is niet supergoed. Hij had het over de sport in zijn land met twee grotere wedstrijden in Kiev en Dnipro. Op de vraag hoe hij op hogere leeftijd nog zo snel kon zijn, lachte hij vooral. Dat bleef geheim. Later vroeg ik het hem nog eens en moest hij bekennen dat zijn beste resultaten ui 2017 stamden. Volgens Viktor was het een combinatie van factoren: ervaring, goede voeding, snel herstel, goede uitrusting, sponsoring, gebruik van nieuwe technologieën. ,,Maar vooral het verlangen naar de sport, Wim. Triathlon is mijn leven en dat zijn geen holle woorden. Toen ik begon was het een hobby en gaandeweg kon ik er mijn boterham van maken. Een groot geluk als werk je hobby is. Nu deel ik die ervaringen en kennis als mentor en coach.”

 

Viktor Zyemtsev approaches the finish line as he wins Ironman Coeur d’Alene Sunday afternoon with a final time of 8:32:29. BRUCE TWITCHELL/ Special to The Spokesman-Review

Exit Yulyia

Maar Zyemtsev liep nooit tegen de lamp, iets wat zijn landgenote Yulyia Yelistratova wel overkwam. Ze was al in Tokyo om mee te doen aan de Spelen toen het gebruik van EPO aan het licht kwam. Schorsing en exit blonde Yulyia, die trouwens ook een paar jaar terug Holten won.

Terug naar Viktor. We zochten vandaag contact met hem. Hij is in Uzbekistan momenteel waar hij bondscoach van de triathlonselectie is. Het niveau is een stuk lager dan in de Oekraïne, dus er is werk aan de winkel voor Zyemtsev. Tegelijkertijd is hij nerveus. Zijn berichten zijn kort:

Hi Wim. I good,work in Uzbekistan. And whach news in internet. And nervous like every one Ukranian

Ik snap hem volkomen, wens hem het allerbeste en spreek de hoop uit dat zijn familie (in Donetsk wonen nog vele familieleden van hem) ongedeerd blijft. Maar het klinkt heel onwerkelijk. Take care Viktor. Meer kunnen we niet doen….. Een bizarre wereld. Dat was het twee jaar lang door de pandemie en nu dient zich de volgende zorg al weer aan.

We spraken ook nog kort met Youri Keulen en Peter Horsten, vader van Dorian. Alle drie waren ze vorig jaar zomer in Dnipro om mee te doen aan de Europe Triathlon Race. Voor alle drie voelt het onwerkelijk dat een land waar vorig jaar nog gerust gesport kon worden, nu letterlijk onder vuur ligt.

iQsquare verhaal bij Tim Hofman

Wie de kluit beduvelt, loopt vroeg of laat tegen de lamp. Of tegen Tim Hofman van het spraakmakende YouTube reeks Boos. Ik heb het nog niet gezien, heb ook niet na het uiteenvallen van het triathlonteam het iQsquare-verhaal niet meer zo van nabij gevolgd. Maar het gezegde luidt: wie zijn billetjes heeft verbrand, moet op de blaren zitten. En daar is hier wel sprake van. Misstanden in welke vorm dan ook: we moeten ze blijven signaleren en zo breed mogelijk naar buiten brengen. Hoezeer de daders ook de vermeende onschuld proberen te spelen. Zelf hebben we niks besteld bij deze firma, maar voor wie wel gedupeerd is kan de uitzending van Tim alvast enig houvast bieden.

Bahrain Endurance Team met Joe en Georgia

Wat zou de sport toch zijn zonder de support van enkele goedwillende sheiken. Het Bahrain Endurance 13 Team is er een mooi voorbeeld van. De sky is the limit daar met al die topatleten bijeen. Ach, het valt waarschijnlijk nog allemaal in het niet bij sporten als voetbal, tennis, Formule 1. Dus we juichen de ontwikkelingen alleen maar toe. Goed dat team dus. Afscheid namen de Bahrainers vorig jaar van Vicky Holland en Javier Gomez. Vicky’s landgenote en voormalige wereldkampioene Georgia Taylor-Brown neemt het stokje over. Verder komt er nog een Brit bij: Joe Skipper en dat dan voor de lange afstand. Voor Skipper staat eerst Ironman Zuid-Afrika op het programma dan het WK IM St. George en in het najaar het WK IM Hawaii. St. George laat overigens – bij gebrek aan voldoende atleten dus – ook de AWA Silver-atleten toe. Eerder mochten de AWA Gold-atleten al met dispensatie van start, nu Silver. Pffff, straks is het nog zover dat om het veld vol te krijgen iedereen stargerechtigd is. Waar is de exclusiviteit van deelname aan het WK Ironman gebleven?

Wie zitten er verder nog in dat team (in alfabetische volgorde): Kristian Blummenfelt, Alistair Brownlee, Jan Frodeno, Vincent Luis (deelnemer Challenge Salou in april net als Youri Keulen), Tyler Mislawchuk, Daniela Ryf en Henri Schoeman.

 

 

Wim van den Broek

Wilde in 1983 iets anders dan alleen hard fietsen, stapte snel over op microfoons uittesten, één van de drijvende krachten achter één van de oudste triatlons: Oud-Gastel, figureert in misdaadseries en mag zich ridder zonder paard noemen.

Geef een reactie

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Meer informatie over hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.