Records halve: appels en peren; Henschotermeer voor Wouter Dijkshoorn en Debbie Ammerlaan; Juul doet verslag; Coles Bay Tri – WTJ 2220

ZONDAG – Op de valreep nog de laatste uitslagen en wedstrijdverslagen van deze zaterdag, die natuurlijk begon met een grootse overwinning voor Marten van Riel. Vanmiddag knalden op het hoofdkantoor van zijn hoofdsponsor Toyo Tires in Oud Gastel de champagnekurken. Dat er nog over een ‘world record’ aan de finishlijn gesproken werd, is natuurlijk maar subjectief. Elk parcours is anders, Bahrain is nog veel vlakker en aan de krappe kant. Dus die minuut tussen Kristian Blummenfelt en Maren…ach, da’s voer voor statistici. Maar misschien denken we er zo over, omdat we die tijden nooit echt hebben bijgehouden. In tegenstelling tot de hele afstand dus. Als je 3.26 uur verdubbeld zit je trouwens wel onder de 7 uur op de hele. Marten zou dus ook een goeie zijn om dat ooit eens te proberen.

Toptriatletes met hart op de juiste plaats

Eigenlijk deed Laura Philipp hetzelfde. Want 3.58 maal twee is ook een sub-8 uur tijd waard. Maar het zijn niet de Duitse en Daniela Ryf, die in juni deze poging gaan ondernemen, maar Lucy Charles en Nicola Spirig. We zullen het zien. Intussen deed Philipp wat Ryf al eerder aankondigde, namelijk het prijzengeld doneren aan de hulp voor Oekraïne. Waar Ironman verzuimde op te treden tegen haar zelf afgekondigde boycot van de Russen door ze gewoon toe te laten en ook prijzen te laten winnen, hadden de top triatletes hun hart en gedachtes wel bij de getroffenen van de oorlog. 4500 dollar is het bedrag wat door de nummers 1 en 2 bijeen gesport is. Klasse! De nummer drie Lottie Lucas was trouwens weer mooi voorzien van Nederlandse sponsoring: De Boer wetsuits heeft dus weer een belangrijke triatlete erbij.

Goed, de resterende wedstrijden nog. De Henschotermeer Winter Games (in de zomer is er ook een variant met zwemloop en triathlon) was zaterdag in de bossen rondom het Henschotermeer bij Woudenberg. De Games bevatten en lange en korte trail cross, een lange en een korte crossduathlon. Onze belangstelling ging uit naar de laatste twee onderdelen. De winnaars van de crossduathlons Nijkerk en Etten-Leur drie weken geleden in hetzelfde weekend, kwamen elkaar nu tegen in deze wedstrijd. Het papieren duel Wouter Dijkshoorn versus Juul van de Kruijs kwam in de praktijk ook zo uit. Beide mannen debuteerden in deze fraaie duathlon.

Wouter, de landskampioen in deze discipline (al sinds 2019 overigens) trok aan het langste eind. Nu niet zoals in Etten-Leur en Reusel strijdend tegen de Belgen, maar tegen Juul die dit spelletje ook beheerst. Het verschil aan de streep was 1.20 minuut. Te veel vond de runner-up. Juul, van origine Limburger, woont in Utrecht en komt ook uit voor Hellas. Hij brengt een persoonlijk verslag.

Sinds ik in Utrecht woon had ik altijd al het plan eens mee te doen aan deze wedstrijd. Vandaag kwam het er eindelijk van. Het zonnetje en het mooie uitzicht rond het Henschotermeer verbloemde een beetje hoe zwaar het parcours was. Een groot deel van het loopparcours bestond uit mul zand. Daarbij waren er voor Nederlandse begrippen veel hoogtemeters. Al 300 meter na de strand start was mijn ademhaling behoorlijk hoog. Dat zand lopen viel best tegen, maar ik was gelukkig niet de enige die daar moete mee had. Met 2e anderen kon ik me direct afscheiden van de rest van het veld. Zoals verwacht kon ik Hellas Loopboost trainingsgenoot Jeroen Bakker uiteindelijk niet bijhouden in de 1e run, maar de achterstand bleef klein. Ongeveer 150 meter. Dat viel me reuze mee. Ik had Jeroen al snel teruggepakt op de fiets. De eerste van 4 rondes van 5km verloor ik wel de nodige tijd, omdat ik vanwege een zwemtraining in de ochtend geen tijd meer had genomen om het parcours te verkennen. Het was een beetje zoeken naar de juiste route. Daardoor kwamen er al snel 2 man aansluiten waaronder Wouter Dijkshoorn, die een paar weken geleden de crossduathlon in Etten-Leur won. Hoewel ik in de gaten had dat hij dichterbij kwam werd ik toch nog verrast toen ik ingehaald werd. Ik viel daardoor direct terug naar de 3e plek. Op een keerpuntje op een schuine kant waar alle snelheid eruit ging kwam ik daardoor ongelukkig stil te staan in 3e positie op een lastige plek. Ik kiepte om op een heel gênante manier met nog 1 been ingeklikt. Toen was ik Wouter kwijt. De nummer twee in de wedstrijd kon ik snel bijhalen en lossen, maar Wouter liep op me uit. In Nijkerk kon ik comfortabel mijn voorsprong verdedigen, maar nu moest ik echt aan de bak om de eer nog een beetje te redden en niet teveel minuten aan mijn broek te krijgen. Ook de tweede run bleef mijn achterstand groot. Ik schat zo’n 500 meter. Het omhoog lopen door het losse zand ging nog wat moeizamer dan in de eerste run. Gelukkig was mijn voorsprong op de eerste achtervolger ook groot. Ik had geen topdag, maar het verschil was groot genoeg om te realiseren dat er niet meer in zat dan een tweede plek. Toch had ik graag nog wat langer geprobeerd het wiel van de koploper te volgen.

De derde plaats ging weer een minuut later naar Bjorn Vennema. Daarna volgden Joris de Boer en Nick Sijkerman. De nummer vijf had ook vijf minuten achterstand op de winnaar. Bij de vrouwen was de winnares van Nijkerk eveneens aanwezig. Maar Sterre Witteveen legde het af tegen de veel ervarener Debbie Ammerlaan, eerder winnaar van de Posbank en Berg en Dal-crossduathlons. Het onderlinge verschil was groter dan bij de mannen. Debbie liet 1.31.19 noteren, Sterre 1.32.57. De andere vrouwen konden aan hun snelheid niet tippen. Joleen van den Toren was 5,5 minuut na de winnares de nummer drie, vervolgens kwamen ook Femke Tabak en Lonneke van Peperstraten over de finishlijn. Bij de duo won het koppel Kim Lindstra en Peter de Jongste.

De korte afstand was voor Yordi Druijff, die Maarten Beute exact twee minuten achter zich liet. Maarten zou later op de dag al weer de schaatsen onderbinden voor wedstrijden op kunstijs. Beste meisje was Germijn Heijnen aan het Henschotermeer. Ook hier deden duo’s mee. De snelsten waren Ida Sanders en Rianne Snel.

Dan naar Australie voor de Coles Bay Half. Een kleine race (amper 50 deelnemers) over de halve afstand. De winst ging naar Toby Pitt in 4.24.09 en naar Nikki MacIntosh in 5.15.07. Temidden van louter Australische deelnemers was 1 Nederlander: Paul Veerhuis eindigde op de 27e plaats in 6.24.08 en dat was goed voor een achtste plaats masters 40. Tenslotte nog de Amerikaanse Bayshore 70.4. Eveneens een halve triathlon, waar het niet harder ging dan aan de Coles Bay. De winst hier voor de Amerikaan Deo Timbol in 4.47.18 uur. Bij de vrouwen prolongeerde Jennifer Zinchuk haar zege van vorig jaar. Ze was klaar in 5.20.30 uur.

En morgen – zondag – hebben we nog veel meer wedstrijden in petto. Stay tuned!