De sentimental journey van Yvonne van Vlerken; IM 70.3 Florianopolist; Preview op het weekend: IM Australia en Challenge Riccione – WTJ 2285

VRIJDAG – Als je na twee jaar niks niet meer gewend bent om als vrijwilligersorganisatie een evenement neer te zetten, is het toch even aanpoten om alles weer op orde te brengen. Het was Vlietloop in mijn dorp afgelopen woensdag, Koningsdag. Vandaar dat het op dit kanaal van mijn kant even rustig was. Nu vind ik toch wel dat we niet ‘elke scheet’ uit de internationale triathlonwereld online moeten zetten, dus soms wat doseren in de berichtgeving kan geen kwaad. Ik merk het ook aan de lezers, die hebben echt niet dagelijks behoefte aan drie of meer artikelen. Bovendien blijft onze insteek: voor en door de Nederlandse triatleet. Daarmee onderscheiden we ons ook van onze vroegere website 3athlon.nl die steeds vaker de internationale aspecten uit de sport weergeeft, waarschijnlijk ook omdat er een Engelstalige site naast bestaat.

Dat heeft Trikipedia in het begin ook overwogen. Er zijn over de grenzen collega’s die inderdaad een Duitse, Franse of Engelse versie van Trikipedia willen opzetten, maar ook dan voor tri- en duatleten uit die landen. Ruud en ik staan daar voor open om die nieuwe sites onder onze naam verder te helpen opstarten. Maar eerst nog even mijn ‘halve’ speakerseizoen afmaken!

Vlietloop een terugblik voor Yvonne naar prille triathlontijd

Goed, even terug naar woensdag. De 36e uitgave van de Vlietloop. Ooit begonnen als 10 Engelse Mijl-loop, later met de keuze uit halve marathon, 10 of 5 kilometer. Twee jaar geen Vlietloop, nu gelukkig weer wel. Het was voor bijvoorbeeld Yvonne van Vlerken aanleiding om terug naar Oud Gastel te komen. Het werd een bijzonder treffen. Voor Yvonne was het een soort van sentimental journey. Het was op dit Gastelse asfalt immers dat haar grootse carrière begon. ,,Ik liep vandaag langs het water waar ik destijds zwom op mijn eerste triathlons…ja dat deed me wel wat. Oud Gastel was toen al een populaire triathlon, waar ik in 2003, 2005 en 2006 de snelste was. Toen had ik nog geen idee waar de sport me zou brengen. Maar de bakermat van mijn loopbaan ligt bij jullie. En ook vandaag voelt het weer zo als thuiskomen. De Rotterdam marathon pakte niet uit, zoals ik wilde. Twee weken later kan ik mijn uitstappen al weer omzetten in positieve energie bij jullie. Jammer dat Ruud moest werken, maar Wim was er gelukkig wel.”

Helemaal top ging het niet voor Vonsy. Maar ach, daar zat ze helemaal niet mee. Het ging haar om het meedoen in een voor Yvonne bijzondere wedstrijd. Ze eindigde als achtste totaal/beste vrouw in 1.17.46 uur. Geen persoonlijk record, maar wel behoorlijk rap. Pr’s konden toch niet, want door de centrumwerkzaamheden in Gastel was het oude parcours over de Markt niet beschikbaar. Dat betekende wel dat de organisatie een langere 10, maar een kortere halve marathon aanbood. Wat aan de finish gebeurde, was best wonderlijk: een aantal atleten waaronder winnaar Ricardo Sint Nicolaas schoot meteen na het einde van de wedstrijd door. Niet omdat de organisatie in de fout ging met het parcours, maar omdat zij hun tijd op exact 21 kilometer en 97 meter wilden weten. En die ‘virtuele streep’ lag dit keer zo’n 600 meter verderop.

Andere triatleten aan het hardlopen

Beste onder de triatleten was Guido Jonkers op een vierde plaats in 1.13.00 uur. Yvonne dus achtste in 1.17.56 en uiteraard beste vrouw. Arno van Triest elfde in 1.22.22 uur. Op een zesde plaats finishte Annika Spronk. Op de tien kilometer was Sander de Bart verrassend sterker dan Colin Bekers. Rob Musters eindigde vijfde. Met het zonnetje erop, was het weer een heerlijke dag.

Na afloop bleef iedereen nog gezellig hangen, Yvonne incluis. Ze heeft vrede met haar rol als coach in plaats van triatlete. ,,Ik merk het nu ook bij het lopen: die snelheid van weleer haal ik niet meer.  Niet erg, ik geniet met volle teugen. Coach mijn meisjes op weg naar mooie triathlonprestaties en laat mijn man Per lekker zijn wedstrijdjes doen. O ja, Per doet volgend jaar mee in Oud Gastel! Dat regel ik namens hem, zelf weet ie nog van niks.”

 

Yvonne pendelt vanwege de broze gezondheid van haar ouders veel op en neer tussen Duitsland en Papendrecht. ,,Het is moeilijk om alle ballen in de lucht te houden, vanavond rij ik weer terug naar paps en mams, die na 50 jaar huwelijk door de ziektes noodgedwongen uit elkaar groeien. Dat doet pijn om als dochter te zien, maar het is zoals het is. Vandaag kon ik weer even de zorgen van me aflopen en genieten van die onvervalste Gastelse gezelligheid. Nu weet ik weer waarom die prille triathlons voor mij zo bijzonder waren. Roth, Hawaii en alles wat daarna kwam was mooi, maar het begon allemaal hier. Dankzij jullie. Dat zal ik nooit vergeten.”

Andere lopen op Koningsdag. In Hasselt won Mireille Baart de Koningsloop. Tjeerd Popkema won de Stadsloop Hattem. De Kings & Queens Run in Lieshout ging naar Nicole Loeve. Bouke Onstenkt was de winnaar van de Koningsnachtloop te Hoorn.

Ironman 70.3 Florianopolis: Braziliaans feestje

Nog even terug naar afgelopen weekend,. Naast de Ironman Texas was er in Brazilie de Ironman 70.3 van Florianopolis, waar ogenschijnlijk iedere week wel een triathlon wordt gehouden. Nu dus onder het IM-label. Het was een Braziliaans feestje met Jose Belarmino, Cid Barbosa en Marcus Fernandes als mannen-podium en Patricia Mendes Franco, Fernanda Palma en Natalia Ferreira Rabello Fernandes voor de top drie bij de vrouwen. Geen grote namen, maar dat komt omdat Ironman hier geen pro’s toeliet, zoals dat – helaas – ook bij de twee Nederlandse wedstrijden (Hoorn en Maastricht) het geval zal zijn. Anderzijds was Jose Belarmino al toe aan zijn vijfde Ironman 70.3-zege na Fortaleza (2x), Sao Paulo en Maceio. In de Braziliaanse badplaats stonden 1631 triatleten aan de start. Geen Nederlanders.

We gaan het weekend in, maar niet voordat we nog wat dingetjes van deze week hebben doorgenomen. Negentien Nederlanders zijn verzekerd van deelname aan het Ek in het Poolse Olsztyn op 27 mei (komen we later op terug), verkoudheidje van de Noorse triatleten legt het tweetal Gustav Iden/Kristian Blummenfelt niet lam: zij zijn er gewoon bij op het WK Ironman St. George over iets meer dan een week. Patrick van den Aker portretteren we later in onze reeks Kika Extreme-atleten (conform onze afspraken met Kika). Klachten zijn er over de lengte en de wisselende afstanden, die triatleten moeten afleggen in de wisselzone van Ironman Texas met name door Alexander Jung. Daniela Ryf schoof deze week al aan bij Bob Babitt voor zijn illustere ontbijtjes met triatleten. Angry Bird was er om over haar vorm te praten en haar kansen voor wereldtitelprolongatie in St. George te praten.

In de aap gelogeerd

Triathlon op de voorpagina van De Telegraaf. Het komt helaas maar zelden voor. En al zeker niet met een wedstrijd of een topprestatie door een triatleet. Deze week gebeurde het wel, maar vooral omdat het zo’n lekker kop opleverde. Een koppen maken, dat kunnen ze wel bij de Telegraaf. Er stond: In de aap gelogeerd. Het had betrekking op de Belgische triathlonklassieker, de Watermolentriathlon in Hamme. Op 11 juni zou ze doorgaan, maar de Woudaap, een zeldzame reigersoort zit precies op dat moment de broeden langs de waterkant van het zwemparcours. Door laten gaan kan, maar dan hangt de organisatie torenhoge boetes boven het hoofd. Dus of de Woudaap zoekt zijn/haar heil elders, of de triathlon moet op zoek naar een andere omgeving.

Challenge Riccione met Marion Tuin

In het weekend geen World Cup in het Koreaanse Haeundae, zoals oorspronkelijk wel bedoeld. Uitgesteld naar het najaar. Wel de races in Werribee, Subic Bay en Watamu. Bij onze zuiderburen is 1 mei – dag van de arbeid – traditioneel de dag van het Belgisch kampioenschap ploegen in Doornik. Daar doen genoeg Nederlandsers aan mee. Verder de halve van Cannes, Infini Tri in Spanje en Lake San Antonio. De races die er toe doen zijn de Ironman Australia en de Challenge Riccione.

In het Italiaanse Riccione is de zwemwatertemperatuur niet hoog: amper 13 graden, is het fietsparcours noodgedwongen ingekort, maar komen evengoed genoeg toppers aan de start. We noemen Thomas Steger, die zijn overwinning van vorig jaar wil prolongeren. Hij krijgt Alessandro Degasperi, Florin Salvisberg, Thomas Davis, Daniel Hofer, Mattia Ceccarelli en Giulio Molinari als taaie tegenstanders. Bij de vrouwen ontbreekt de winnares van vorig jaar – Sarissa de Vries – maar wel doen Emma Pallant, Lena Berlinger, Marta Bernardi en India Lee een gooi naar de titel. Enige elite-atlete voor Nederland is Marion Tuin.

Andere Nederlanders in Riccione zijn: Amber Middelhoek, Sandra Rangelova, Nanette Speelman, Erik Peeman, Matthias Kindel, Evert Dovermann, Andre Gieling, Aldert en Jelle Holwerda, Pieter Bas Koevermans, Jesse van Hust, Koen Vercammen, Hessel Wijnja en Koos Timmermans.

Ironman Australia

Zondag is het ook de beurt aan de Ironman Australia. Als vanouds in Port MacQuarie. Een jubileumeditie, het is de 35e keer dat de Ironman op stapel staat. Favorieten zijn Sarah Crowley, Rebecca Clarkle, Courtney Gilfillan en bij de mannen Josh Amberger, Tim van Berkel, Tim Reed (tweede achter Cameron Wurf in de vorige editie 2019), Fraser Walsh, Jack Moody en de 49-jarige (!) Nieuw-Zeelander Cameron Brown. Daarnaast 1500 agegroupers, waaronder waarschijnlijk nog een paar Nederlanders. In dezelfde stad op hetzelfde parcours op dezelfde dag ook de Ironman 70.3 Port MacQuarie. De eerste winnaar ooit uit Port MaQuarie was in 2019 Cameron Wurf, nu vooral wee even profrenner.