WC Arzachena; Mitch scoort hoog op EK Olsztyn; Eredivisie Almere; Challenge Sankt Pölten en Diede bijna brons in IM 70.3 Kraichgau – WTJ 2327

ZONDAG – Even een inhaalaflevering, later komen we op enkele races meer uitgebreid terug.

Johnny Brownlee wint World Cup

Op de World Cup in Arzachena bleef de Oranje inbreng dus beperkt tot Quinty Schoens, die dit seizoen triathlons met wielerwedstrijden combineert. Wellicht daardoor nog geen prominent optreden voor de Limburgse, ze finishte 26e in de door Sandra Dodet gewonnen wedstrijd. Bij de mannen ging de zege naar Jonathan Brownlee, die voor het eerst sinds de gouden plak op de Mixed Relay van Tokyo weer eens een World Triathlon wedstrijd deed. Zijn debuut op de halve een paar weken geleden was nog geen groot succes, zaterdag in Arzachena bleef hij de Braziliaan Manoel Messias en de Fransman Tom Richard 16 resp. 27 seconden voor. Mark Devay en Max Studer waren de nummers vier en vijf. Op Messias na was de top tien geheel Europees en daarmee was het EK in Polen dus niet op z’n sterkst bezet. Max Studer en ook Laura Lindemann kwamen hun titels bijvoorbeeld niet verdedigen. De Belg Arnaud Mengal finishte als 15e, Dries Matthys werd gediskwalificeerd.

EK Olsztyn: Mitch vierde; Niels zesde; Barbara tiende

Het EK in Olsztyn kende op zaterdag – de dag van de finales – andere weersomstandigheden dan vrijdag bij de kwalificaties. De vele buien, de wind; het maakte het EK zwaarder dan ‘zo maar’ een sprintwedstrijdje. Ondanks de concurrentie kwamen er wel waardige kampioenen uit voort. Bij de mannen de Duitser Valentin Wernz, die in de eindsprint de Brit Barclay Izzard en de Fransman Anthony Pujades voorbleef. In het overall-klassement bleef Mitch Kolkman stoer overeind met een negende plaats. Hij was als snelste van allemaal uit het water gekomen. Victor Goene miste dan wel de A-finale, maar herstelde wel met een prima overwinning in de B-finale. Dat bracht hem in het eindklassement op een 31e plaats (er waren 30 finalisten). Donald Hillebregt was al niet topfit naar Polen vertrokken. In zijn serie werd hij vrijdag 13e, te weinig voor de finale. Zaterdag kwam hij niet meer in actie, eerst goed uitrusten zo gaf hij aan en dan pas weer uitkijken naar volgende races.

1 tel van brons vandaan

Nadat de elites en U23 waren gesorteerd, bleek Mitch Kolkman zelfs maar 1 tel verwijderd van brons en acht van goud. Simon Henseleit zorgde voor het tweede Duits succes met goud. Daniel Dixon voor het tweede Brits zilver, alleen het brons kwam bij een ander land terecht: de Portugees Ricardo Batista, tevoren topfavoriet en titelverdediger. Maar dat Mitch in dit gezelschap al zo hoog eindigt, daar hielden met name de buitenlandse volgers nog geen rekening mee. Man voor misschien al Parijs 2024 of toch zeker Los Angeles 2028.

Dat de oosterburen onder leiding van coach Louis Delahaye van dit EK een doel gemaakt hadden, bleek ook bij de vrouwen elite waar goud en zilver naar Nina Eim en Lena Meissner ging. Brons was er voor de Zwitserse Cathia Schar, haar eerste podiumplaats bij de elites en dan meteen op een EK. In de overall-ranking was Barbara de Koning goed voor plaats 19, Rani Skrabanja voor 23 en Kim van ’t Verlaat voor een 26e positie. Alle drie hadden ze glansrijk de finales bereikt van de beste 30 vrouwen. Eva Cornelisse deed een goede B-finale, waarin ze vierde eindigde hetgeen haar in het eindklassement een 34e plaats opleverde. De jonge Nederlandse ploeg stond uiteraard nog korter in het eindklassement van het EK beloftes/U23. Barbara was daarin goed voor een tiende plaats en Kim van ’t Verlaat mag zich de nummer 16 van Europa noemen. Rani zwom sterk, maar de groep werd bij het fietsen groter dan gehoopt. Vrijwel iedereen kreeg aansluiting. Een kleine ontsnapping daargelaten, moest het lopen de beslissing brengen.

Het EK beloftes werd gewonnen door die sterke Cathia Schar. Zij versloeg de Italiaanse Angelica Prestia en haar landgenote Nora Gmur. Per 1 juli komt de Nederlander Jordi Meulenberg in Zwitserse dienst en dan ook zal hij deze succesvolle triatleten gaan begeleiden.

Bij de junioren ging de winst naar de Fransman Leo Fernandez. De Italiaan Euan de Nigro kreeg zilver, een tweede Fransman Gaspard Tharreau brons. Op een uitstekende zesde plaats finishte Niels van Lanen, ook voor hem zijn beste uitslag ooit op een EK. Geen A-finale voor Hidde Mollee, die 35e in de eindstand werd. De juniores waren wederom niet opgewassen tegen het enorme Zweedse talent Tilda Mansson. Zilver ging naar Ilona Hadhoum uit Frankrijk, brons naar de Duitse Julia Brocker. Na sterke kwalificatieraces konden de Nederlandse meisjes minder goed meekomen in de finale. Sonja de Koning was 23e, Luna de Bruin – derde in de series – nu 26e in de A-finale. Merel Veltman deed de B-finale en stond in de eindrangschikking op een 47e plaats.

Conclusie: over het algemeen goede races, met als absolute uitschieter Mitch Kolkman. Helaas geen medailles. Daarvoor zorgden op hetzelfde Poolse parcours dit keer wederom de paratriatleten.

Eredivisie Almere: VZC en TV Almere winnen openingsrace

De Teamcompetities in de Tri Hard Series brachten het hoogste niveau – Eredivisie bijeen – Er moest in de vrouwencompetitie fotofinishapparatuur aan te pas komen om TV Almere als winnaar aan te wijzen met Kijani slechts 0,08 seconde als tweede. EDO Sport volgde op 2,5 minuut als derde. Maar spannend was het zeker, nadat Kijani wel als eerste het water verliet op deze Teamtriathlon, maar vervolgens de meiden van TV Almere langszij zag komen. Ook het looptempo was identiek met de spannende finale als gevolg.

De mannenwedstrijd werd gewonnen door het dit jaar danig versterkte team van VZC Veenendaal. Een kwart minuut later was TV Dordrecht de nummer twee. Voor TriCan lag het brons klaar, maar wel al op 2 minuten na de winnaars.

Mann en Buckingham winnen Sankt Pölten

De Challenge Sankt Pölten was een prooi voor Lucy Buckingham-Hall. Het startveld in Oostenrijk was na al die drukke wedstrijdweekends niet zo heel imposant meer. Bijgevolg leek de Britse eenvoudig naar de overwinning te snellen. Met ruime voorsprong uit het water, met nog meer marge van de fiets. Pas tijdens het lopen drong te concurrentie aan. Lucy staat immers bekend om alles eruit gooien tijdens de eerste twee onderdelen en dan maar zien waar het schip strandt. Ze hield van de zeven minuten voorsprong bij het fietsen zegge en schrijven 41 seconden over aan de finish. Landgenote Grace Thek drong nog heel erg aan tijdens het lopen. Daarna was het grote gat op nummer drie de Poolse Aleksandra Jedrzejweska: dik 8,5 minuut.

Bij de mannen was het een ‘Mann’ die als eerste het rood-witte Challenge finishtapijt bereikte: Nicolas Mann om precies te zijn. Misschien niet de grootste kanshebber voor de eindzege, maar wel meteen te sterk voor de op papier sterkere favorieten als Nils Frommhold en Caleb Noble. Nadat Hannes Butters de wedstrijd in het Grosser Viehofner See opende met de snelste zwemtijd, was Mann nog twee minuten van de kop verwijderd. Op de fiets ontstond een kopgroepje van drie Duitsers: Butters, Frommhold en Mann. Niet voor lang, want Butters moest het duo laten gaan. Later was ook Frommhold gezien. Mann, die de voorbije jaren toch ook al goed presteerde in Sankt Pölten en vorig jaar negende was op het EK halve afstand in Walchsee, had in de tweede wissel 1,5 minuut voorsprong op Frommhold.

Bij het lopen kwam zijn zege niet meer in gevaar. Frommhold had het veel moeilijker en viel terug naar een vierde plaats. Caleb Noble, die na 11 kilometer de Duitser in de kraag vatte. pakte zilver op 2.55 en Hollaus werd op 3.40 minuut derde.

Nieschlag en Philipp winnen Kraichgau; Diede vierde

Inmiddels is ook de Ironman 70.3 in het Duitse Kraichgau geschiedenis. Tot 2016 stond de wedstrijd te boek als Challenge met zelfs een keer het EK in huis. Daarna stapte de organisatie over naar Ironman en schoten de deelnemersaantallen de lucht in. Deze editie werd gewonnen door de Duitser Justus Nieschlag, die nog steeds de voorkeur geeft aan kortere afstanden, maar wel al zijn tweede Ironman 70.3 op zijn naam schreef. Reeds in 2017 won hij IM 70.3 op Mallorca om vervolgens weer lange tijd terug te keren naar de races op topsnelheid, zoals ook de Arena Games. Frederic Funk werd een minuutje later tweede, oud-profcoureur Ruben Zepuntke finishte als derde.

Hersteld van corona – waardoor ze niet mee kon doen aan het WK St. George – toonde Laura Philipp in Kraichgau weer haar krachten. De Duitse was liefst 3,5 minuut beter dan Daniela Bleymehl-Sammler en de Francaise Julie Iemmolo moest al dik 12 minuten toestaan. Iemmolo werd nog wel op de hielen gezeten door onze Diede Diederiks, die met 1.24 de snelste halve marathontijd noteerde, maar voor brons jammer genoeg een minuutje te kort kwam.