Duathlon Halle; Ironman Cork; Thoes wel of niet winnares; IM Finland met zege Lucas Voets; Berber Kramer wint Rwanda; Astana en EK-kruimels – WTJ 2520
DINSDAG – Dertien Nederlanders haalden uiteindelijk de finish van de Embrunman. Ze staan allemaal vermeld in de vorige WTJ. Minder dan de dertig vorig jaar, maar daar staat wel de daverende zege van Niek Heldoorn en toch ook de prima achtste plek van Marion Tuin tegenover.
Behalve de Embrunman was er nog en wedstrijd op maandag de 15e augustus, een vrijwel internationale vrije dag vanuit het Christendom (behalve dan in Nederland). De duathlon van Halle prijkt sinds enkele jaren ook op deze datum. Ze werd gewonnen door de nummer twee en de winnares van de World Games in het Amerikaanse Birmingham, zijnde Arnaud Dely en Maurine Ricour. Dely hield landgenoten en broers Thibaut en Nicolas de Smet achter zich. Maurine Ricour prolongeerde haar zege van 2021. Ze was nu royaal de beste boven Eleonore Hiller en Elke Temperman. Van Nederlandse zijde 1 deelnemer: Mick Claessens uit Maastricht, goed voor de zestigste plaats.
Ironman Cork: getrouwtrek om de winst bij de vrouwen, Thoes of Mitchell?
In het weekend berichtten we al over de races in de Ierse stad Cork, waar zaterdag de Ironman 70.3 en zondag de tweede editie van de Ironman Ireland werd gehouden. De eerste werd in 2019 overigens ontsierd door bar slecht weer, waardoor het een duathlon werd. Winnaars toen Alistair Brownlee en Emma Bilham met een prominente rol voor Pleuni Hooijman, die tweede werd. Nu was er de winst voor de Duitse Svenja Thoes, maar zij is nogal eens een ’triatlete met een verhaal’. Of ze stayert te nadrukkelijk of – zoals in Cork het geval – neemt ongeoorloofd hulp van buitenaf aan. Haar winst in 9.24.54 uur werd haar dus later afgenomen. Thoes tekende overigens vandaag nog protest aan tegen haar DSQ.
Vooralsnog wordt de winst toegerekend aan de Britse Simone Mitchell, die zo haar derde zege op een hele boekte, na in 2018 Outlaw Nottingham en in 2019 Ironman Wales al te hebben gewonnen. De winnende tijd was nu 9.27.50 uur. De Duitse Laura Zimmerman scoorde 9.28.45 en een tweede Britse Chantal Sainter schoof op naar plaats drie in 9.34.15 uur. Over de terugkeer van Lenny Ramsey schreef Ruud al meer in het weekend. De blessureperiode lijkt voorbij, maar meespelen voor de podiumplaatsen zat er voor de in Amerika woonachtige Nederlandse nog niet in. Vier Nederlanders deden mee aan de Ironman Cork, editie twee.
Mintern boekt thuiszege
Ierse winst wel bij de mannen. Chris Mintern is zelfs geboren in Youghal/Cork, waar hij 14 jaar geleden zijn eerste triathlon deed. Opmerkelijk is wel dat Mintern als pro te boek staat. Ironman Cork kreeg kennelijk dispensatie om de atleet mee te laten doen aan deze voor mannen agegroup-only Ironman. Dat Mintern vervolgens met drie kwartier voorsprong won, is dus niet zo verwonderlijk. Het heeft hem echter geen slot voor Hawaii opgeleverd, die ging in eerste instantie naar de nummer twee de Deen Christoffer Louis Heick in 9.24.31. De Brit Daniel McParland werd in 9.30.57 uur derde. Als enige bleef Mintern dus veruit onder de negen uur: 8.38.38 uur. Svenja Thoes werd feitelijk derde overall en Simone Mitchell en Laura Zimmerman boekten de vierde en vijfde eindtijd. In totaal deden 1218 triatleten mee op de hele en 1119 op de Ironman 70.3 op zaterdag. Langs de kant stonden 10.000 enthousiaste Ieren, die o.m. Mintern vleugels bezorgden.
14 AUGUSTUS: IRONMAN CORK (IER)
378.Ludwig Rompelberg 13.00.48 (77e M45)
384.Maikel van Hilten 13.02.24 (42e M50)
DNF Deniz Eralp
V:
10.Lenny Ramsey 10.09.48
Die Ironman 70,3 was op zaterdag vooral een Brits/Ierse aangelegenheid. De Brit Tom Rigby won en voorkwam daarmee dat er louter Ieren op het podium stonden. Graham Dillon en Patrick Hannah pakten de tweede en derde plaats. Bij de vrouwen wapperde het groen-wit-oranje voor respectievelijk Deirdre Casey, Shauna Doellken en Kathryn Fahy. Hier deden geen Nederlanders aan mee.
Lucas Voets wint Ironman Finland en komt bij de NOS
Was het op de Nederlandse kalender (behoudens Maastricht) vrij rustig de voorbije weken. Ironman draaide op volle toeren. Afgelopen weekend bijvoorbeeld was het label aanwezig in Ierland, Finland, Kazachstan en zelfs Rwanda. We lopen ook die drie laatste races nog even na. Speaker Paul Kaye reisde van Maastricht direct door naar Finland (weer een land erbij voor de globetrottende speaker, we telden ze onlangs samen en kwamen tot 32 voor Paul!) om de triatleten verbaal binnen te halen. Een dankbare taak, zo weet ik uit eigener ervaring….
De winnaar in Kuopio-Tahko was Thomas McManners. Een Fin met Britse roots, die vorig jaar nog The Bastion in Engeland won. Nu was hij de snelste en enige binnen de negen uur. De ervaren Fin Teemu Lemmetylla – meermaals deelnemer in Almere en in 2011 nog tweede op de Ironman Vichy eindigde negen minuten later als tweede. De derde plaats was voor de Belg Hannes Banami. Vorig jaar mocht de Finse organisatie nog het EK Ironman voor vrouwen organiseren en vielen onder meer Marlene de Boer (1e) en Nelleke Balde (2e) in de prijzen bij de agegroupers. Nu was het een agegroup-only race met in totaal 480 deelnemers, waaronder toch nog 15 Nederlanders. Kleine aantallen dus, minder ook dan Maastricht dat eveneens onder de 1000 bleef.
De snelste vrouw was de Finse Iiana Lumahio in 10.11.18 uur. Ze liet twee Britse triatletees achter zich namelijk Becky Wright (10.19) en Serena Carter (10.21 uur). De beste Nederlander was tien minuten voor de winnares binnen. Het was Jurriaan Sieben uit Eindhoven. Daarmee tevens tiende M30. Een overwinning was er voor de Nijmeegse biologiestudent Lucas Voets bij de M18. Of de arts in opleiding ook een slot Hawaii pakt, wisten we toen nog niet. Tot NOS Stories deze week ineens met een filmpje kwam. Na het EK Munchen met de vrouwenrace en de Mixed Team Relay en dat met uitstekend commentaar van Marco van der Stel, lijkt het erop of ook de NOS de ’triathlon’-smaak te pakken heeft. Beste en enige Nederlandse dame was Agaath Hazenberg.
14 AUGUSTUS: IRONMAN KUOPIO-TAHKO (FIN)
M:
36.Jurriaan Sieben 10.01.19 (10e M30)
62.Jan Willem Welberg 10.25.31 (15e M35)
79.Lucas Voets 10.37.38 (1e M18)
175.Reinder Ebbens 11.49.42 (30e M35)
185.Eduard de Groot 12.01.31 (20e M25)
198.Leandro Melini 12.20.33 (22e M50)
220.Tim Noorduin 12.35.19 (24e M25)
228.Job van de Noort 12.41.21 (25e M25)
237.Daniel Veldhuizen 12.51.52 (42e M40)
251.Wout Rogier 13.02.52 (43e M40)
254.Jens van Meeteren 13.05.29 (10e M18)
255.Lucas de Mooij 13.05.37 (31e M25)
294.Fred Keus 13.49.25 (16e M55)
311.Jovanni Gounalakis 14.17.38 (37e M25)
V:
66.Agaath Hazenberg 13.19.46 (6e F45)
Berber Kramer wint bijzondere race in Rwanda, Stuart Hayes terug van weggeweest
Dan was er natuurlijk die bijzondere Ironman 70.3 Rwanda. Voor het eerst in ruim veertig jaar deed Ironman ook Centraal Afrika aan. Een land waar in 1994 nog een verschrikkelijke genocide begon met naar schatting een half tot 1 miljoen doden. We zijn ene kwart eeuw verder, duizenden oorlogsmisdadigers zijn berecht, het land is weer enigszins stabiel. Ergo: Rwanda is sponsor van het Engelse Arsenal. Het kan verkeren, zei Bredero al. En dan in 2022 de allereerste Ironman 70.3 in dit bijzondere land met bovendien direct Nederlandse winst. Berber Kramer, Friezin woonachtig in Kenia was de eerste die de streep bereikte. Zoals ze vorig jaar Durban IM 70.3 won zal Berber ook nu haar bijzondere wedstrijdverhaal met ons delen. Ze is bovendien de nummer twee van het WK St. George 2020 bij de F35, dus heeft heel wat in haar mars. Berber won in 5.08.52 uur en liet de Egyptische triatlete Khadiga Amin 27 minuten achter zich. Brons was voor Ka Wai Lee uit Hong-Kong, die een half uur moest toegeven op onze landgenote, die veelal met een Friese vlag de finish bereikt. Dat lukte dit keer niet helemaal geloof ik, maar het plezier spatte er vanaf.
Bij de mannen won de Rus (vlaggetjes worden niet langer vermeld bij Russische deelnemers) Ilya Slepov in 4.25.27. Hij was sterker dan Stuart Hayes, die we eigenlijk uit het oog verloren waren. Zijn laatste wapenfeiten dateerden van 2016 toen hij nog tweede werd in IM 70.3 Zell am See en Weymouth. Een jaar eerder won hij de World Series in Kitzbuhel nog en in 2012 was Stuwie naast de Brownlee-broers Brits deelnemer op de Spelen in het eigen Londen. Hij finishte 37e. Persoonlijk ken ik Stuart nog van het WK Madeira waar we na afloop stevig doorzakten in een Britse pub. Maar dat terzijde. Het verschilt tussen Slepov en Hayes was anderhalve minuut. De derde plek ging naar de Fransman Maximilien von Berg, geen familie van de Belgische Von Berg-tak.
Dat er nog geen honderden triatleten naar het Afrikaanse land waren afgereisd, was wel logisch. Maar potentie heeft Rwanda zeker, zeker voor avonturiers. En daar waren bij de primeur ook vier landgenoten bij. Kijk maar met naast Berber ook een zege voor Gerjan Looman bij de M30.
14 AUGUSTUS: IRONMAN 70.3 RWANDA
M:
10.Gerjan Looman 5.02.49 (1e M30)
13.Jeroen Huijskens 5.18.54 (3e M35)
V:
1.Berber Kramer 5.08.52 (1e F35)
22.Aline Roks 7.11.43 (5e F35)
Ironman Astana: Russen verleren het sporten niet; Vabrousek aan zijn 218e finish op een hele
En tenslotte de races in sportstad Astana, Kazakhstan. Ook al zo bijzonder met het sponsoren destijds van de grote wielerploeg van o.m. Alexandr Vinokoerov, later nog Hawaii-winnaar en recordhouder aldaar bij de M45. Onomstreden is Vino natuurlijk niet, maar daar heeft Ironman in deze andere tak van sport geen boodschap aan. De Vuelta-winnaar van 2006 zit overigens in de organisatie van de Ironman Astana, deed niet mee. De winst ging naar de Rus Alex Grigorev, dus het ‘land-in-oorlog’ boekte afgelopen weekend veel sportieve successen. Grigorev was klaar in 8.13.32 uur op de hele afstand, die is toegevoegd aan het programma van Kazahkstan. Een tweede Rus – Anton Bereznyak finishte als tweede in 8.49 en de Kazak Alexey Vshivtsev was de nummer drie in 8.51 uur. Omdat het een nieuwe Ironman betrof was uiteraard ook Petr Vabrousek naar Kazakhstan afgereisd voor zijn 218e (!) hele triathlon. De 48-jarige Tsjech finishte als negende in 9.04 uur. Snelste vrouw was de Russische Valentina Kukus in 9.46.40 uur. Ze was de enige onder de tien uur, want de Turkse Merve Guney scoorde zilver in 10.09.13 uur en nog een Russische – Irina Vladimirova was de nummer drie in 10.23.38 uur. In totaal 765 deelnemers, geen Nederlanders.
Het IM-verhaal van afgelopen weekend compleet makend met de Ironman 70.3 in dezelfde stad. Olivier Godat won hem, ook bij ons geen onbekende. De Luxemburger maar woonachtig in de Arabische oliestaatjes, was de enige onder de vier uur. Daarna volgden de Russen Bogdan Kovalenko en Alexey Nikulin. De sterke Turkse Sera Syara (eerder winnares in Belek-Antalya en derde in Warschau) pakte hier haar tweede IM 70.3-zege. Het was stuivertje wisselen met Inna Tutukina, die haar in 2019 in de Turkse IM 70.3 nog klopte. Nu was het verschil ook slechts driekwart minuut. En nog geen drie tellen na Tutukina kwam Dina Shamierdenova over de finish. Althans op papier, want ook hier betrof het een rolling start. Op de halve waren immers maar liefst 1122 deelnemers. In tegenstelling tot het debuutjaar 2018 nu geen Nederlanders. Maar ook hier – net als bij elke Ironman – de bekende feestelijke taferelen aan de finishlijn zoals ook huwelijksaanzoeken.
Nog wat EK-nabranders: valpartijtjes en afscheid in stijl van Stanford
Nog even terug naar het EK München, want ondanks het matig presteren van TeamNL was de sport daar de grote winnaar. 100.000 toeschouwers, een prachtig parcours op historische sportgrond en veel media-exposure. De Europe Games in Glasgow zetten die trend vier jaar geleden al een beetje in. Het is goed om een aantal EK’s bij elkaar te hebben, dat straalt op de atleten in alle negen disciplines af. Europe Triathlon-bestuurder Martin Breedijk was diep onder de indruk. Hij maakt er voor Trikipedia nog een bijdrage over. Die volgt kort hierna.
Van hem hoorden we ook dat de come-back van Non Stanford van korte duur zal zijn. Haar Europese titel is een mooi moment om de internationale topsport vaarwel te zeggen. Stoppen op het hoogtepunt, waar hebben we dat meer gehoord? 😉 En verzachtende omstandigheden over de resultaten van sommige triatletes zijn hier op z’n plaats. Sophie Alden bijvoorbeeld kwam flink ten val. Annika Koch ging zelfs al voor aanvang van de wedstrijd onderuit met een flinke kniewond startte ze toch en deed de race zelfs uit. Bij een van de valpartijtjes kwam ook Rachel Klamer in aanraking met het asfalt, het bleef bij lichte schaafwonden maar het kan altijd meespelen op het looponderdeel.
Dat op zondag Rachel en Richard zich niet fit genoeg voelden voor de Mixed Relay was aanleiding om een geheel nieuw kwartet op te stellen. Het viertal mocht helaas nog niet voor een verrassing zorgen.
