DONDERDAG – Dat de Challenge Family behoorlijk in haar maag zit met de annulering van haar wedstrijd in Montpellier kan eenieder zich wel voorstellen. De wereldwijde organisatie van zo’n 35 races met als hoofdzetel Almere kon de afgelopen wintermaanden heel wat wedstrijden aan haar kalender toevoegen. Vooral in Frankrijk groeide de belangstelling voor Challenge met liefst vier wedstrijden: Montpellier op 7 mei, Frejus op 14 mei, Cagnes sur Mer op 11 juni en Vieux Boucau op 21 oktober.
Wat was het prachtig geweest
Maar de eerste valt dus af. Montpellier was in meerdere opzichten een belangrijke. De Zuidfranse stad telt ruim een half miljoen inwoners, heeft een geweldige historie (Romeins/Middeleeuwen), telt 55.000 studenten, speelt op het hoogste niveau voetbal en is 32 keer aankomstplaats geweest van een Tour-etappe. Hier een triathlon krijgen was zeer bijzonder. Het was ook een van de wedstrijden waar de grootste belangstelling voor was. Begin seizoen, lekker temperatuurtje.
Zo zag het fietsparcours eruit
Wat het voor Challenge extra speciaal maakt(e) is dat er eindelijk weer een hele triathlon bij kwam. Daar heeft concurrent Ironman patent op, maar Challenge kon er voor dit jaar een vijfde aan toevoegen: Montpellier. Driewerf helaas, het gaat allemaal niet door.
Veel vragen en frustratie onder atleten
Atleten blijven met veel vragen achter. Waarom enkel 65 procent restitutie van het inschrijfgeld. Op de speciale Facebook-pagina Suivi annulation Challenge Montpellier Triathlon 2023 regent het klachten. Zoals deze: Where is the money ? 2000 inscriptions x 300€ x 35% = 210000 €. You Challenge Family are ok with that ? Never ever Challenge again.
Een andere: Een organisator die alleen mondelinge afspraken maakt om zo’n evenement te organiseren, is een grote onzin! Bovendien: een organisator die zich niet zelf verzekert als de organisatie crasht, is niet alleen onzin, het is rondweg amateuristisch. Bovendien had hun verzekeraar, als ze zich verzekerd hadden, hen moeten vragen om de schriftelijke afspraken te ontvangen.
Lokale organisaties zijn sterker
Weer iemand anders schrijft: Nuttig detail voor de volgende keren, kijk naar de partners van de wedstrijd: geen territoriale gemeenschap, geen club, alleen obscure commerciële sponsors en niet uit de streek. Occitri en M. Antoine Pineau zijn onbekwaam, in het ergste geval oplichters. Vertrouwen heeft deze triatleet wel in twee andere Franse Challenge races. Frejus want dat wordt door de plaatselijke club georganiseerd met steun van FFtri en lokale sponsors en ook in Cagnes is de lokale club organisator. Is het zo niet overal begonnen? Vriendenclubjes, sportverenigingen of dorpscomiteetjes die in eigen dorp een triathlon op touw zetten. Mensen, die iedereen kent, die de parcoursen al dromend uittekenen, in plaatsen waar de lokale middenstanders nog steun verlenen en het publiek komt kijken omdat het juist zo’n echt dorpsevenement is. Die binding krijg je nooit als je op de landkaart een pijltje gooit en vervolgens besluit: daar zullen we eens een triathlon gaan organiseren. Met alle respect: de sport is er in ons land te klein voor gebleven. Commerciele partijen moeten wel op meerdere evenementen leunen, willen ze niet in de rode cijfers terecht komen.
Advocaten ingeschakeld
Franse atleten hebben advocaten ingeschakeld om claims te leggen bij Challenge. Die spitten nu de kleinste lettertjes uit.
Ook Barbara Fokkens praatte ons vandaag nog even bij. ,,We hebben een aantal redenen te horen gekregen, waarom ze geen 100 procent maar slechts 65 procent terugbetalen. Eén ervan is het contract met Challenge Family. Die dus nog steeds verdient aan de atleten ondanks de annulering van het evenement. Ik heb Challenge Family in Almere vragen gesteld zoals ‘met wie is de overeenkomst afgesloten en wat is de juridische entiteit die verantwoordelijk is voor het evenement maar de antwoorden komen maar mondjesmaat.”
Challenge Family reageert bij monde van Jort Vlam
Misschien duurt het bij sommige vragen wat langer vooraleer vanuit het Almeerse kantoor gereageerd wordt, maar op onze vraag om meer opheldering kwam heel vlot een antwoord van Jort Vlam, CEO Challenge Family. Hij is op z’n zachtst gezegd ‘not amused’.
,,Hallo Wim! Wij zijn totaal niet blij met de refund policy van Challenge Montpellier. Daarom hebben we ook in samenwerking met een aantal wedstrijden een kosteloze transfer naar een andere race aangeboden. Wij blijven – achter de schermen – druk uitoefenen op de organisatie om tot een betere oplossing te komen. Uiteraard hebben zij een contract met ons, en het behoeft – zonder in detail te treden – geen uitleg dat zij nu niet leveren wat we hebben afgesproken. Dat zij reeds kosten hebben gemaakt dat is begrijpelijk, maar ontslaat hen niet van verplichtingen naar de atleten of naar ons. Van een kale kip valt alleen niet te plukken, dus wij zullen naast de imagoschade ook de financiële consequenties flink voelen: wij sluiten achteraan in de rij. Dat laatste vinden we minder erg dan wat het op dit moment voor de atleet betekent.”
Jort legt verder uit dat de atleten kunnen kiezen uit zo’n tien verschillende wedstrijden uit het Challenge-pakket. ,,Daar is Challenge Frejus er eentje van. Die is een week later, en het dichtstbij daarvoor verwachten we de meeste animo.”
Laten we in deze kwestie hopen dat het recht zegeviert en dat geen enkele triatleet de dupe is van malversaties, zoals nu met Montpellier. O ja, en een wijze les: check bij een organisatie gerust of de autoriteiten al de benodigde vergunningen hebben afgegeven. Schijnt nogal eens voor te komen dat organisaties er gemakshalve maar vanuit gaan dat elke gemeentebestuur klakkeloos ja zegt tegen evenementen.
Wordt ongetwijfeld vervolgd.
Henk en Johan in de 555 Triathlon
Intussen hebben de Gelderse broers Henk en Johan Christen wel even op Aswoensdag en donderdag 5 kilometer gezwommen, 500 kilometer gefietst en 50 kilometer gelopen binnen twee dagen. De afstanden maakten samen het bekende gironummer 555. En dat was preices ook waarom Henk en Johan deze monstertriathlon aflegden namelijk geld inzamelen voor de slachtoffers van de aardbeving in Turkije en Syrië. Aan het eind van hun Triathlon 555 stond de teller op 11.500 euro. Helden zijn het ‘de Christen-Boys’. Ze hebben ook hun achternama mee in dezen.
Wilde in 1983 iets anders dan alleen hard fietsen, stapte snel over op microfoons uittesten, één van de drijvende krachten achter één van de oudste triatlons: Oud-Gastel, figureert in misdaadseries en mag zich ridder zonder paard noemen.