Volcano voor Dieter Comhair en Kate Curran; Come-back Gwen Jorgensen; Hong Kong en Lionel sterk in SLT Arena Games – WTJ 2769

ZONDAG – Het wedstrijdweekend begon zaterdag met de ‘Europese’ voorjaarsklassieker, de Volcano Triathlon op sporteiland Lanzarote. Geen grote Nederlandse namen dit keer, wel van Belgische zijde Dieter Comhair. De Belg was hier vorig jaar al tweede en dus lagen er voor hem goede kansen op een podiumklassering bij een veld met subtoppers.

Comhair en Curran dansen op de vulkaan

Reece Barclay, Jorge Wilkes en Jonathan Jackson openden sterk met zwemmen, waarop Comhair nog 2,5 minuut moest toegeven. Hij denderde echter naar voren vanuit 18e positie zodat hij samen met de Italiaan Nicola Duchi, Louis Woodgate en Pello Osoro Gutierrez aan het lopen kon beginnen. Daarin toonde de triatleet uit Diepenbeek, die het als pro wil gaan proberen, zich in 31.09 minuut de snelste. De Italiaan Duchi finishte tweede op 24 seconden achter de Limburger van SP&O Mechelen, de Spanjaard Osoro Gutierrez derde. Favorieten als Alessandro Degasperi (6e) en Reece Barclay (8e) vielen buiten de boot.

Leuk dat de hele familie Hobson van veelvuldig Volcoano-winnaar Richard mee doet. Zijn zonen Oscar en Forbes werden 12e en 13e, zelf won Richard de M55-groep en zijn vrouw Dorte was tweede F50.

Kate Curran was drie jaar terug nog goed voor een derde plaats, vorig jaar deed ze haast onzichtbaar mee met een elfde plaats, maar de Britse is eind 2022 pro geworden. En de progressie is daar, want zaterdag won ze de oudste (sinds 1984) triathlon op Spaans grondgebied. Curran versloeg de titelverdedigster Sara Perez Sala en de altijd sterke Deense Maja Stage Nielsen, die oud-winnares Lydia Dant voorbleef. Curran verbleef de afgelopen weken al op Lanzarote, hield de schade op Perez Sala na het fietsen beperkt en sloeg met 34.41 op de 10 km. snoeihard toe op het laatste onderdeel. De Spaanse moest maar liefst drie minuten inleveren. Dat belooft veel voor Curran het komende seizoen.

Nederlanders

Van de 321 deelnemers waren er acht Nederlanders. Beste landgenoot was good-old Richard de Haan op een 142e plaats en vierde M60. Henk Heemskerk volgde als 162e en 12e M55. De vrouwen zaten iets korter in de ranking. Cunera Koeleman mocht zich als 19e beste Nederlandse noemen, tevens derde F40. Eline Haarsma was 40e en 9e F25, Marloes Vos 43e en 7e F30, Michelle Boshoven 58e en 9e F50 en de enige Nederlandse winnares was Marianne IJnsen bij de F65, tevens 64e in totaal van de vrouwen.

Taupo

Komen we in Taupo uit. In de aanloop naar de Ironman volgende week was op een gedeelte van het parcours zaterdag de Oceania Trip Cup uitgestippeld. De wedstrijd werd met bijzondere belangstelling gevolgd, want ze markeerde de terugkeer van Olympisch kampioene Gwen Jorgensen. Slechts vier maanden nadat ze beviel van haar tweede zon stond ze voor het eerst in negen jaar weer eens aan de start van een triathlon.

Visitekaartje van Gwen met brons

In de tussentijd was de Amerikaanse het hardlopen blijven onderhouden en dat zagen we ook met topprestaties op de marathon. Nu mikt Gwen op deelname aan de Mixed Relay op de Spelen van Parijs. In Taupo gaf ze haar visitekaartje af door derde te finishen. Wederom was het Nicole van der Kaay, die net als vorige week in Wanaka won. Ainsley Thorpe maakte het Nieuw-Zeelands succes compleet met een tweede plaats. Gwen volgde op een halve minuut als derde. ,,Ik had geen idee wat ik kon verwachten. Dus ik begon met veel plezier aan het hernieuwde avontuur. Het was niet perfect, maar ik heb enorm genoten. Zo leuk om weer te doen. Ik vond de tegenstand sterk en dus was het hard werken. Vooral met zwemmen, ik heb niet veel gezwommen de voorbije jaren en zeker niet in open water met andere mensen. Het fietsen was heerlijk, prachtig parcours ook hier in Taupo. Harder lopen na de eerste inspanningen lukte niet en ik had vrij trage wisselmomenten. Ik heb de jacht geopend op de koploopsters, maar kon ze niet meer achterhalen.” Gwen Jorgensen blijft tot 25 maart in Nieuw-Zeeland en doet er ook mee aan de World Cup New Plymouth. Dart is nodig om punten te halen voor Parijs 2024.

Nicole van der Kaay is duidelijk een vrouw om komende week op de WTCS in Abu Dhabi rekening mee te houden. Bij de mannen was David Castro Fajardo de snelste na een fotofinish-sprint met de Nieuw-Zeelander Janus Staufenberg. Ze klokten allebei exact 54 minuten. De Australische favoriet Luke Willian volgde vier seconden later als derde. De race in Taupo ging over de sprint afstand.

De dag erna was de Mixed Relay voor het Nieuw-Zeelandse kwartet Janus Staufenberg, Olivia Thornbury, Trent Thorpe en Brea Roderick. Team Australia eindigde tweede en team III van Nieuw-Zeeland derde. Aanvankelijk zou Jorgensen ook nog mee doen, maar dat bleek niet het geval.

Naar Hong-Kong met de Asia Triathlon Cup. Europese winst aldaar, want de vaak in Azie verblijvende Oostenrijker Lukas Pertl versloeg de Chinezen Nanhe Wang en Yunxiang Ma, die samen als tweede over de streep kwamen. Bij de vrouwen waren de rollen precies omgekeerd met de Chinese triatletes Xinyu Lin en Meiyi Lu op twee seconden van elkaar als winnares en vice-winnares en als derde de Oostenrijkse Therese Feuersinger.

Tenslotte de Arena Games Triathlon Series van Super League powered by Zwift. De eerste races stonden op het spel in Montreal, Olympische stad in 1976 al weer. Twaalf jaar was ik, toen ik gespannen voor de buis de Olympische wegwedstrijd volgde met Gastelaar Ad Tak in het deelnemersveld. Ad is later nog een tijdje triathlon gaan doen en stond aan de basis van de triathlon Oud Gastel in 1984. De Zweede Bernt Johansson won, Ad kwam er niet aan te pas: hij finishte als 50e. Maar wel een mooie ervaring rijker.

Een ervaring rijker was ook Lionel Sanders. De Canadees kwam geheel uit zijn comfortzone met deelname aan deze superkorte triathlons in eigen land. In het Parc Olympique Sport Centre haalde hij zowaar een zesde plaats mede dankzij zijn moordend tempo op het fietsen. Eerst kwam hij tot 5.09 minuten en vervolgens haalde hij in de tweede heat van de finale een indrukwkkende 5.06 minuut, een nieuw fietsrecord bij SLT . Bovendien ging ook het lopen harder dan ooit, want de Brit Jack Stanton-Stock liep 2.31 en dat was maar liefst 3 tellen sneller dan Alex Yee’s record uit een eerder Arena Games.

Dat in het startveld de namen van Hayden Wilde en Alex Yee ontbraken, zegt dus weinig over de kwaliteit van de deelnemers in Montreal. Qua snelheid was het een topveld. De winst ging overigens naar Chase McQueen, misschien op de weg geen opvallende triatleet (28e in de Grand Final Abu Dhabi), maar in de Arena Games des te meer. De Amerikaan uit het beroemde filmacteursgeslacht was in de finale zeven seconden sterker dan Henri Schoeman (brons op de Spelen in Rio) en de verrassend sterke Brit Jack Stanton-Stock. Vierde was SLT-Munchen winnaar Aurelien Raphael, waarna Daniel Dixon en Lionel Sanders de top zes vol maakten. Jackson Laundry, die tevoren hoger werd aangeslagen dan zijn landgenoot Lionel Sanders, moest genoegen nemen met een twaalfde plaats.

In de eerste stage won Jack Stanton-Stock, de tweede en derde waren voor Chase McQueen. In de heats ter kwalificaties gingen de overwinningen naar Jeremy Briand, Daniel Dixon en Lionel Sanders en drie keer naar Chase McQueen.

Het werd niet alleen een Amerikaanse dubbelslag ook een familiesucces, want bij de vrouwen verraste Gina Sereno toch wel. Sereno is, zoals wij allen weten, de vriendin van Chase McQueen. De 27-jarige Amerikaanse was vorig jaar in Munchen nog zesde, maar eindigde het jaar toen al wel met zilver op de World Cup Vina del Mar. Liefst 32 seconden marge had ze op de als tweede gefinishte Sophie Linn uit Australie. Dominika Jamnicky hield de Canadese eer hoog met brons. De Mexicaanse Sara Roel en benjamin Marta Kropko namen de plaatsen vier en vijf in.

Gina Sereno won alle drie de stages van de finales. In de aanloop naar die finales was twee keer Sophie Linn en alle andere keren Gina Sereno de sterkste. Nederlandse deelname in Montreal was er niet. Vorig jaar zagen we Rachel Klamer nog regelmatig in deze SLT Arena Games. Wel weer Nederlandse deelname over 14 dagen in Sursee met Rani Skranbanja en Kim van ’t Verlaat.