Niek Heldoorn schrijft geschiedenis: tweede IM Lanzarote, eindelijk weer pro (M) op WK Ironman – WTJ 2863

ZATERDAG – Ironman Lanzarote blijft altijd een onvoorspelbare wedstrijd waar reputatis gemaakt worden, maar ook sneuvelen. Jan Frodeno zou de race jaren terug met twee vingers in de neus winnen, maar hij verkeek zich lelijk op Jesse Thomas. En ook vandaag ging het wedstrijdverloop weer alle kanten op.

Maar het eindresultaat telt en dat zegt dat Niek Heldoorn als nummer twee in de einduitslag zijn ticket voor het WK Nice meteen op zak heeft. Wat een topprestatie van de 24-jarige Nederlander. Saillant detail: zijn vader werd bij zijn debuut op Lanzarote op eveneens 24-jarige leeftijd ook tweede!

Grote favoriet is Laidlow

Net als Hawaii is Lanza een echte lava-race. In dat open landschap waar de wind vrij spel heeft, is het zaak de krachten goed te doseren. Wie dat niet doet, komt zichzelf tegen op de marathon. De grote favoriet vandaag was de Fransman Sam Laidlow. Hij voldeed bij het zwemmen aan de verwachtingen, want in 46.07 minuten was de nummer twee van Hawaii al terug op het strand van Playa Grand/Puerto del Carmen. En wie was zijn naaste achtervolger? Juist, Niek Heldoorn. Watertemperatuur trouwens prima, daar geen zorgen over (zoals dat kennelijk wel speelt in Samorin dit weekend).

Grote verschillen na zwemmen

De verschillen waren al behoorlijk groot na het zwemmen, want de nummers drie en vier William Mennesson, Cameron Wurf, Alessandro Degasperi, Andy Dreitz en Arthur Horseau volgden al op meerdere minuten. De 180 km. op de fiets begon Niek rustiger dan Laidlow, die meteen zijn voorsprong vergrootte met name uit vrees voor Cameron Wurf. Die angst was terecht, want de Ozzie die even vrolijk Parijs-Roubaix met deze Ironman in het voorjaar combineert kwam de Fransman voorbij op het 120 kilometer-punt en nam meteen grote voorsprong op Laidlow, die een kleine mentale tik kreeg en bovendien ook materiaalpech.

Intussen maakte de 24-jarige Nederlander zich niet al te druk. Hij verloor weliswaar tijd op Wurf-Laidlow, maar bleef wel op de derde positie fietsen. Horseau volgde verrassend goed, Dreitz viel weg, zodat vooraan nog vier kanshebbers overbleven. De wissel dan Wurf begon als eerste aan de marathon, Laidlow volgde daarachter en Niek nog altijd de derde man op 7.21 minuten van de leider. Horseau op 9.38 en de rest lijkt gezien: Dreitz op een kwartier, titelverdediger Kenneth Vandendriessche op ruim 20 minuten.

Stuivertje wisselen

Alle inspanningen op de fiets breken Sam Laidlow kennelijk toch op. In zijn poging om snel terug aan de leiding te komen, slaagt hij weliswaar. Wurf loopt zoals ie altijd loopt: zwaar maar wel op tempo. Het is halverwege de marathon stuivertje wisselen, maar het komt ook Laidlow duur te staan. Op kilometerpunt 25 stapt de topfavoriet uit de race. nam de kop over maar na 25 km uit race. Horseau begon als 4e aan marathon op ruim negen minuten.

Intussen trekt de Franse outsider Arthur Horseau stevig door. De man, die vorig jaar in Nice al goed was voor een marathontijd van 2.43 op de Ironman passeert op het 20 km. punt Niek Heldoorn, die daarmee vierde komt te liggen. Vijf kilometer verder schuift iedereen een plekje op en is het 1.Wurf, 2.Horseau en 3.Heldoorn.

Op 27 km komt Horseau aan de leiding. Niek loopt goed, maar de Fransman is in de flow op weg naar zijn grootste zege ooit. De verschillen worden niet heel groot, maar ook niet meer kleiner. De race is gelopen en de nummers 1 en 2 weten dat ze zich op mogen maken voor het WK Ironman later dit jaar in Nice. Cameron Wurf pakt voorlopig nog naast een slot en wordt derde. Snelle tijden voor Lanzarote-begrippen bovendien: 8.22.25 voor Arthur Horseau, 8.24.38 voor Niek en 8.30.17 voor Cameron Wurf. Sterker nog: de drie heren breken alledrie het stokoude parcours van Timo Bracht, die in 2011 (!) een tijd van 8.30.34 uur neerzette. Twaalf jaar hield dat parcoursrecord stand, maar nu duiken de mannen er stuk voor stuk onder. In 1993, het jaar dat Frank Heldoorn tweede werd achter landgenoot Ben van Zelst ging de Ironman nog in 9.04 uur voor Heldoorn senior. Junior snoept er in 1 klap 36 minuten van af. Andere tijden, zal Frank zeggen….

Daarna was het trouwens lang wachten op de nummer van de race: de Spanjaard Jordi Montraveta Moya klokte 8.43.59 uur. De Duitser Christian Stoerzer grijpt de vijfde plaats, nog net binnen de 9 uur: 8.59.22 uur. Daarna is het de beurt aan de Deen Oliver Martinussen, de Spanjaard Gonzalo Fuentes en oud-winnaar de Italiaan Alessandro Degasperi. De Pool Milosz Sowinski en de Duitser Christoper Dels maken de top tien compleet.

Ook voor de laatste mannelijke pro uit Nederland op een WK Ironman (tot dusverre altijd Hawaii uiteraard, maar dit jaar dus in Nice) was het diep in het geheugen graven. Bas Diederen was de laatste in 2015. Bas gaf dat jaar op, zoals hij dat ook twee jaar eerder deed. Maar dat had een duidelijke oorzaak: het was in 2013 de Ironman, waar zijn vader en trouwste fan op Hawaii het leven liet.

Goed, acht jaar later, werd het o.i. ook wel weer tijd dat Nederland bij de mannen vertegenwoordigd was. Wie weet volgen ook Menno, Milan en anderen nog het voorbeeld van Niek, die met zijn vierde hele triathlon inmiddels al een indrukwekkend palmares op die afstand heeft opgebouwd.

Wim van den Broek

Wilde in 1983 iets anders dan alleen hard fietsen, stapte snel over op microfoons uittesten, één van de drijvende krachten achter één van de oudste triatlons: Oud-Gastel, figureert in misdaadseries en mag zich ridder zonder paard noemen.

Geef een reactie

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Meer informatie over hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.

nl_NL_formalDutch