Sublieme twee plaats en ticket WK voor Diede Diederiks; Marlene de Boer 4e; Milan Brons negende – WTJ 3298

ZONDAG – In pas haar tweede Ironman – eigenlijk haar eerste, want de Ironman in Mexico werd vorig jaar omgezet in een bike-run – is Diede Diederiks zojuist op sublieme wijze tweede geworden in de Ironman Zuid-Afrika. Het betekent dat de Rotterdamse triatlete uit het Sport Inside-team zich nu al op kan maken voor deelname aan het WK in Nice. Een parcours dat haar best eens zou kunnen liggen.

Het succes werd gecompleteerd door Marlene de Boer, die derde werd. Aangezien bij continentale kampioenschappen (zoals deze in Zuid-Afrika) acht slots (2 x vier) vergeven worden, betekent het in 1 klap twee pro’s erbij op het WK Nice!

Helaas slaagden de mannelijke Nederlandse pro’s niet in het bemachtigen van een slot voor die wereldkampioenschappen. Milan Brons finishte als negende bij de mannen, Evert Scheltinga stapte vanwege een lekke band uit. Hij fietste op dat moment rond de 18e positie, dus zijn (mogelijk laatste?) kansen op Hawaii waren in een vroegtijdig stadium helaas al verkeken.

Weelde

De weelde voor de Nederlanders is echter toch heel groot op de WK’s Ironman met Niek Heldoorn op Hawaii en Els Visser, Diede Diederiks en Marlene de Boer in Nice. Hopelijk komen er nog meer bij.

De vrouwenrace werd gewonnen door de Spaanse Marta Sanchez. De apotheose was bloedstollend met Diede voortdurend op het vinkentouw.

Marlene bij Ryf in de buurt, Diede zwemt op 7 minuten

Terug naar het begin, want Sanchez was ook vanochtend in het oceaanwater al de snelste. Na 52.18 minuten keerde ze terug met liefst vier minuten voorsprong op Susie Cheetham en op topfavoriete Daniela Ryf. Vlak achter de Zwitserse ‘queen of Ironman’ volgde Marlene als vierde op 4.24 minuten. Dat Diede er langer over ging doen, wekte geen verbazing. Ze was als zevende van de tien pro’s klaar met een achterstand van 7.07 minuten. Niks aan de hand.

Na 40 km. fietsen had Sanchez nog steeds de leiding. Daar was het de Duitse Daniela Bleymehl die Cheetham voorbij was en als tweede passeerde. Marlene was intussen brutaalweg voorbij Ryf, terwijl ook Diede de Zwitserse naderde. Bleymehl neemt na 85 km. over. Daar zijn Marlene en Diede al drie en vier. Beiden fietsen in elkaars buurt op zo’n vier minuten.

Als de 180 km. langs de Zuidafrikaanse zuidkust erop zitten is het nog altijd Bleymehl op kop, Sanchez volgt op 3.51 en Diede is dan voorbij Marlene. Hun achterstanden: 4.34 en 5.27, daarmee 3e en 4e. Ryf draait voor geen meter. Ze wisselt als vijfde op ruim 9 minuten en is vandaag werkelijk ‘Angry Bird’.

Bloedstollend spannende marathon

De marathon is bloedstollend spannend. Op 12 km. is Diede de Spaanse Marta Sanchez voorbij en loopt op 2,5 minuut van Bleymehl. Marlene ligt daar vierde op 4.12 minuten. Rond het halve marathonpunt zet Diede een ware versnelling in en plots ligt ze op minder dan een minuut van de Duitse, die het zwaar krijgt. Ook Marlene komt in vierde positie steeds dichterbij: 3.15 minuten.

Even later is Marta Sanchez weer op drift, ze achterhaalt Diede en nadert met rasse schreden Bleymehl. Op 15 km. van de aankomst is het nog Bleymehl, 2 tellen later Sanchez, 27 tellen later Diede en op 2,5 minuut Marlene. Bleymehl wordt voorbij gelopen op het 30 kilometer punt en krijgt een mentale tik van jewelste. Het hele looptempo is eruit en kort daarna moet de Duitse gaan wandelen. Marlene schuift dus ook op naar een derde plaats.

De finish komt in zicht. Sanchez verzwakt niet meer en rent linea recta naar de overwinning in 9.15.36. Diede wordt even later uitstekend tweede, even wordt ze zelfs nog ‘gehaast’ door Evert Scheltinga, die een verloren race op die manier nog beetje glans geeft. Voor de overwinning komt Diede echter net te kort. Finish in 9.17.52 uur. Het brons is voor Laura Zimmermann. Maar in dit geval is ook Marlene de Boer een blije triatlete, want ook de vierde plaats geeft recht op een startbewijs voor de pro’s in Nice in september dit jaar. Haar eindtijd is 9.21.18 uur. Voor bondscoach Rik van Trigt zullen er dus enkele afvallers zijn met betrekking tot het EK Almere, dat in dezelfde periode wordt gehouden.

Spaanse pepers

Waar Marta Sanchez plots de macht vandaan haalt (Spaanse pepers?) is een raadsel, maar in de slotfase neemt ze krachtig afstand van de beide Nederlandse triatletes. Diede merkt dat het te snel gaat om die koppositie nog te pakken en concentreert zich op de tweede plaats. Marlene krijgt concurrentie van Laura Zimmermann, die op 5 km. voor de finish de derde plaats overneemt.

Svenningsson de beste

De mannenwedstrijd werd gewonnen door de Zweed Rasmus Svenningsson. Hij bleef een tweede Scandinavier Matthias Lyngso Petersen 3,38 minuten voor. Brons ging naar de inmiddels 40-jarige sportlegende Cameron Wurf uit Australie. Daarna volgde de verrassend sterke Duitser Leonard Arnold. De vijfde plaats was voor Zuiderbuur Bart Aernouts. Acht minuten later volgde de tweede Belg Tim van Hemel, die ten opzichte van Svenningsson 16 minuten meer nodig had.

Negende, nog geen slot voor Milan

Als negende en beste Nederlander kwam Milan Brons over de finish. De triatleet, die Girona als uitvalsbasis heeft, was met grote ambities naar Port Elisabeth afgereisd. Na het zwemmen was er nog niets aan de hand. Evert Scheltinga was de zevende man aan de kant, Milan volgde als achtste met een achterstand(je) van vier minuten op topzwemmer Josh Amberger. Dat met name mannen als Cameron Wurf en Tim van Hemel voor hen zaten, gaf misschien te denken, maar een Ironman is lang genoeg om de ‘zwem-zaken’ recht te trekken. Trouwens, de latere winnaar Svenningsson moest vijf minuten goedmaken als nummer twaalf in de tussenstand na gelukkig weer eens 3,8 km. ‘Zuidafrikaans zwemmen’.

Terwijl Evert met moeite zijn ritme kon vinden op de fiets, dook Milan wel mee met de mannen verder van voren. Na ook nog eens een lekke band was de achterstand voor Evert Scheltinga, die ruim tien jaar lang toonaangevend is geweest op de lange afstand, opgelopen tot drie kwartier. Hij begint wel aan de marathon, maar aspiraties op een fraaie klassering kan Evert op z’n buik schrijven. Achteraf blijkt hij toch nog verdienstelijk te zijn geweest voor Diede richting podium, maar Everts race in zijn tweede thuisland – Evert is elke winter in Zuid-Afrika te vinden – is jammer genoeg niet geworden wat hij hoopte. De Gelderlander eindigt op 1 uur 20 minuten van Svenningsson als 16e pro.

Veertigjarige Wurf kan nog steeds mee

Vooraan waren het Wurf en Svenningsson, die het tempo bepaalden. De Zweed ging er op het laatst alleen vandoor en begon zo met enige voorsprong aan de marathon. Wurf – zoals gezegd vorige week nog in de Amstel Gold Race, knechtend voor Tom Pidcock, volgde op drie minuten. Op ruim 9 minuten was het de Duitser Arnodl, Petersen op 11 en Aernouts op 13 minuten hadden ook nog zicht op een podiumplaats. Ruim 18 minuten later volgde Milan als achtste.

Oud tijger

De oude tijger Wurf perste nog een zeer knappe marathon uit zijn 40-jarige lijf. Op 12 kilometer had hij al een dikke minuut terug gewonnen van Svenningsson en op 27 kilometer was de Australiër de nieuwe leider. Van een zege mocht Wurf maar kort dromen, want de Zweed herpakte zich in dit spannende duel om vervolgens op de eindzege af te stevenen.

Wurf werd nog voorbij gelopen door Petersen, maar met brons is de Australier andermaal van de partij op het WK Hawaii, want er waren vier slots te vergeven. Jammer dus voor Bart Aernouts, die er net naast pakt. Eindtijd 8.03.11 voor Svenningsson, 8.06.50 voor Petersen en 8.07.37 voor Wurf. Milan was klaar in 8.27.56 uur. De 8e zwem- en fietstijd, de 11e looptijd (2.57.31). Voor Evert kwam de ‘lijdensweg’ na 9.23 uur ten einde. Hij was er 16e pro mee. Op karakter en z’n tandvlees dus, maar ook nog wel even ten dienste van Diede. Allard Holthaus greep een vijfde plaats bij de M50, waarin Petr Vabrousek toch weer de snelste was. In wat om en nabij z’n 250e hele was.

ZONDAG 21 APRIL: IRONMAN PORT ELISABETH (RSA)
M:
9.Milan Brons 8.27.56
19.Evert Scheltinga 9.23.17 (16e pro)
59.Sander van Kammen 10.52.18 (10e M30)
74.Allard Holthaus 11.20.34 (5e M50)
V:
2.Diede Diederiks 9.17.52
4.Marlene de Boer 9.21.18

 

Wim van den Broek

Wilde in 1983 iets anders dan alleen hard fietsen, stapte snel over op microfoons uittesten, één van de drijvende krachten achter één van de oudste triatlons: Oud-Gastel, figureert in misdaadseries en mag zich ridder zonder paard noemen.

Geef een reactie

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Meer informatie over hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.