Historische prestaties voor TeamNL in World Cup Huatulco: 27 jaar na Eric wint Richard – WTJ 3337

ZONDAG – We hebben er bijna 27 (!) jaar op moeten wachten, maar vandaag kreeg Eric van der Linden dan toch eindelijk een opvolger.

Op 15 augustus 1997 won ‘de Adelaar van Schagen’ de loodzware kwart triathlon van Embrun. De Franse wedstrijd in het randprogramma van de Embrunman maakte destijds deel uit van het World Cup circuit van de ITU. Twee jaar later wist Rob Barel in de aanloop naar de Olympische Spelen van Sydney zilver te halen op World Cup in Kona. Daarna zou er jarenlang geen enkele Nederlandse man meer op het podium van een World Cup-race (en ook niet in de World Triathlon Series) staan.

Tweede Nederlander

Tot vandaag. Richard Murray, die een paar jaar terug zijn Zuidafrikaans paspoort inruilde voor een Nederlands, was ineens helemaal terug aan de top. Hij won glansrijk de Mexicaanse wedstrijd en is daarmee dus de tweede Nederlander ooit met World Cup winst. De zege kwam bovendien volslagen onverwachts, maar wel op een heel prettig moment in dit o zo belangrijke Olympisch jaar.

Uniek

Uniek is natuurlijk ook dat een echtpaar allebei in de prijzen valt op een World Cup: Richard vanmiddag bij de mannen en Rachel eerder op de dag zilver bij de vrouwen. Het was de tweede keer dat Rachel tweede werd in een World Cup. Het was haar zesde World Cup-podiumplaats met eenmalig winst in Tiszaujvaros 2014. Een jaar later won ze de World Triathlon Series Abu Dhabi. Naast Rachel wonnen ook Wieke Hoogzaad en Maaike Caelers ooit een World Cup-race.

Nooit eerder drie mannen in de top tien

En dan was er vandaag nog zo’n unicum. Nooit eerder stonden drie Nederlandse mannen in top tien. Sterker nog: nooit eerder waren het er twee. Alleen bij de vrouwen is het 1 keer voorgekomen en wel in de thuiswedstrijd World Cup Holten 2010 toen Maaike Caelers 5e, Lisa Mensink 8e en Neiske Becks 9e werden. Vier keer kwam het voor dat twee Nederlandse triatletes in de top tien van een World Cup voorkwamen. Cancun 1998 met Wieke Hoogzaad (3e) en Ingrid van Lubek (9e), Tiszaujvaros 2003 met Tracy Looze (4e) en Wieke (9e), Alanya 2014 met Maaike (1e) en Rachel (10e) en Cape Town 2018 met Rachel (6e) en Kirsten Nuyes (9e).

En dan nu zo maar: 1.RICHARD MURRAY; 8.GJALT PANJER; 9.MITCH KOLKMAN.

In de Olympische ranking is Richard Murray zes plaatsen gestegen naar plek 46. Is Mitch Kolkman twintig plaatsen gestegen naar een (voor het Mixed Relay Team) veilige 126e plek, stijgt Donald ook vijf plaatsen naar een 218e plaats. Echt sensationeel is de nieuwe binnenkomer in de Olympic Ranking: Gjalt Panjer komt vanuit het niets op de 233e plaats binnen.

De top van het vrouwenklassement zit achter vast. Zo kan het gebeuren dat Rachel Klamer vandaag 1 plekje stijgt naar een 22e positie. Maya Kingma (afwezig in Huatulco) handhaaft zich op de 29e plaats. Barbara de Koning stijgt vier plekken naar de 112e plaats, Rani Skrabanja (vandaag in Bilzen) zakt een paar plaatsen naar de 189e positie. Robin Dreyling deed ook goede zaken in Huatulco. Ze stijgt 32 plekken naar een 219e positie. Marit van den Berg staat 228e.