T100 race 3 San Francisco: Marten van Riel in sublieme sprint, Taylor Knibb overtuigend gewonnen; Menno Koolhaas 13e

ZATERDAG – Belangrijkste race dit weekend was natuurlijk de T100 in San Francisco, de race die we al decennialang beter kennen als Escape From Alcatraz. Normaliter een massa-event los van elk circuit dan ook, nu dus voor het eerst opgenomen in de T100-series waarin Youri Keulen tot dusverre na twee races (Miami en Singapore) aan de leiding ging.

Maar Youri besloot de derde race even te laten voor wat het is. Voor Nederland werd de troef Menno Koolhaas uitgespeeld. Helaas kreeg Menno geen vat op de wedstrijd. Of het kwam door stayerende groepjes of te weinig macht, feit is dat Menno’s rol bij het fietsen snel klaar was. Hij finishte als dertiende op 7 minuten achterstand.

Apotheose

Het was wel een toprace trouwens met een apotheose om je vingers bij af te lukken. En ook eentje met twee aanstaande Olympiërs als winnaars. Want ook al is het nog minder dan 50 dagen voor de Spelen in Parijs, Marten van Riel en Taylor Knibb vonden deze race aantrekkelijk genoeg om mee te pakken. We hebben het hier al eens eerder geroepen: Nicola Spirig won in de twee weken voorafgaand aan haar Olympische titel in Londen nog twee halve triathlons. Waarom ook niet he.

Roemrucht eiland

Zwemmen vanaf het roemruchte eiland Alcatraz tot aan de kust van San Francisco ging door de gunstige stroming razendsnel. Rico Bogen en Ben Kanute waren binnen het kwartier op het droge en bij hun fietsen. Van Riel was daar vierde, Menno kwam samen met met Alistair Brownlee als tiende uit het water. Dat het zwemmen niet de beslissing zou brengen was overduidelijk. Dat er kort op elkaar gefietst zou worden, was evident. Of het nu wel of niet een schaduw op de race wierp….het is maar hoe je het bekijkt. De halve triathlons worden hoe langer hoe meer races, waar net als in de World Triathlons iedereen in no-time op de fiets zit. De puristen vinden het niks, anderen vinden het juist weer extra spannend.

En spannend werd het. Met negen man vooraan stoof men op de tweede wisselzone af. De 18 km. lopen, daar moest het in gebeuren. Menno draaide stroef. Hij calculeert wel vaker tijdverlies in bij het fietsen, maar ditmaal was het te veel. Acht minuten na de groep Van Riel/Smith/Bogen/Long/Von Berg/Ditlev etc. wisselde hij ook.

Smith koos aanval

Kyle Smith was de eerste die de aanval koos. Na een vergissing bij de bevoorradingspost waar Smith even terugliep, ontstond een duo vooraan want Marten van Riel werd van achtervolger mede-koploper. Van twee werden het er drie, want de IM70.3 wereldkampioen Rico Bogen had eindelijk ook weer eens een goede dag. Behalve een hoog tempo verloor dit trio elkaar niet uit het oog. De Duitser demarreerde in de slotfase als eerste, maar kwam niet los. Een andere poging van Smith kwam ook niet uit de verf, dus het moest wel op een megaspannende eindsprint uitdraaien. Daarin toonde Van Riel zijn World Triathlon-ervarring. Met nauwelijks waarneembaar verschil klopte hij Smith, die op zijn beurt Bogen te vlug af was.

Sam Long nieuwe leider

Daarna kwam het gat naar de nummer vier, Magnus Ditlev winnaar van de eerste race in Miami en inmiddels weer hoog in de tussenstand. Mika Noodt was de tweede Duitser op een vijfde plaats. Vervolgens kwam Mathis Margirier en daarna de eerste Amerikanen Rudy von Berg en Sam Long. De laatste had toch reden om blij te zijn, want hij neemt in de tussenstand de leiding van Youri Keulen over. Sam Long heeft nu 70 punten, Youri staat nog steeds tweede met 57 pt. evenveel als Magnus Ditlev.

In San Francisco was Clement Mignon negende en Pieter Heemeryck tiende. Voor Menno Koolhaas ging het lopen overigens als vanouds goed. Hij begon als zestiende aan de 18 km., maar dankzij de tweede looptijd (1.00.16 uur en daarmee 16 seconden sneller dan Marten van Riel bijvoorbeeld) kwam de Nederlander alsnog als dertiende binnen. Het fietsen is het struikelblok, de andere onderdelen zijn dik in orde. Overigens liet Menno grote kampioenen als Alistair Brownlee (14e) en Javier Gomez (16e) achter zich. In de tussenstand staat Menno nu veertiende.

Knibb soeverein

Veel minder spanning bij de vrouwen, waar Taylor Knibb als vanouds heerste. Achttien pro’s gingen te water. Van hen was de Zwitserse Imogen Simmonds als eerste terug van de oversteek Alcatraz-SF. Knibb lag toen al op een tweede positie en Miami-winnares India Lee als derde. Taylor Knibb liet er geen gras over groeien en reed zo richting de kop. Anders dan bij de mannen werden de verschillen tussen de 18 deelneemsters snel groter en groter. Vooral omdat de Amerikaanse er hard aan bleef trekken. Het werd 4,5 minuut bij het terug afleveren van de fietsen. Eerst op Kat Matthews en ruim 6 minuten kreeg Laura Philipp aan de koersbroek. Fietsend ging Knibb harder dan Javier Gomez nota bene.

Afsnoepend

Bij het lopen snoepte Kat Matthews nog 59 seconden van haar achterstand af, maar echt in de buurt van de Amerikaanse kwam ze geenszins nog. De titel in de derde race ging dus naar Taylor Knibb (straks ook kandidaat voor Olympisch goud), in 3.38.01. Daarna volgde de Britse Kat Matthews in 3.41.48 uur en Laura Philipp maakte het droompodium compleet in 3.45.07 uur. Imogen Simmonds verloor niet veel terrein meer en finishte vierde. Emma Pallant was de nummer vijf. Het rijtje toppers was groot, want daarna volgden Paula Findlay, ietwat tegenvallende Ashleigh Gentle, Miami-winnares India Lee en Laura Madsen en Tamara Jewett.

Lucy Charles-Barclay, niet aanwezig, staat nog wel op kop in de tussenstand met 57 punten. Gentle tweede en Lee derde. De Nederlandse vrouwen staan 13e Els Visser, 28e Lotte Wilms en 29e Diede Diederiks.

Tot slot: de uitzending van Eurosport was niet live op televisie, wel via de digitale kanalen. Dus commentator Ruud de Haan was samen met Robert de Korte prima te volgen met alle verwikkelingen in de races. In samengevatte vorm kwam de race in de loop van de avond alsnog op televisie. Was mooi om weer te volgen!