Vroegtijdig einde carrière voor Daniela Ryf: ruggenmergontsteking houdt ‘Angry Bird’ aan de grond
MAANDAG – Aan alle mooie dingen komt een eind, maar triatleten van het formaat Daniela Ryf gun je een mooier afscheid dan het abrupte bericht vandaag op haar socials. Ze stop acuut omdat ze conus medullaris heeft opgelopen. Dat is een ontsteking aan de onderkant van het ruggenmerg. Het maakt verder sporten op het hoge niveau dat ‘Angry Bird’ gewend is onmogelijk.
Zo kwam het bericht vandaag binnen:
Unfortunately, I have to announce that I’m retiring early and won’t be able to do any more races this year. My doctors have discovered the cause of the pain in my coccyx. The diagnosis is an inflammation at the end of the spinal cord (conus medullaris). I’ve been treating it with the hope of being able to race again towards the end of the year. We’ve tried everything to recover, but the treatment hasn’t been as effective as we had hoped. It’s time to respect the signs my body has been giving me. I have regained solid fitness, but the injury prevents me from training the volume and intensity I need to, to get back to the top level.
This year, my goal was to give it my all one more time. The outcome is not what I hoped for, but knowing that we tried everything makes me feel at ease. I am grateful for what I have achieved over the years and the incredible performances my body has delivered.
I am beyond thankful to my team, especially my coach, my girlfriend, and my friends and family for their support. I am grateful to my partners who have stood by my side, and I am excited for our projects next year.
Letting go of the goals I’ve set for myself is hard and something I have never had to do before. This is why I have been struggling to make this decision, but my coach, my doctor, and I have decided it’s the right thing to do for my long-term health.
It’s time to take it easier and enjoy life more. I look forward to the next chapter, even if it hurts to let go.
I will be in Nice on the sidelines to celebrate triathlon with all of you. Last but not least, thank you to my fans for all the love, cheering, and support I’ve felt throughout my career. I will cherish this crazy journey forever.
Don‘t be sad it’s over. Be happy that it happened!
Thank you triathlon!
Erelijst om u tegen te zeggen
Het is ongelofelijk wat de inmiddels 37-jarige Ryf allemaal presteerde in pakweg 25 jaar triathlonsport. Het begon allemaal met de Europese juniorentitel in 2004. Vier jaar later was ze wereldkampioene bij de beloftes. In Peking en Londen deed ze mee aan de Olympische Spelen met resp. een 7e en een 40e plaats. Vijf keer liefst was ze ’s werelds beste op de IronmanL vier keer Hawaii, 1 keer St. George. Ze was ook goed op de halve afstanden, waarop Ryf eveneens vijf keer wereldkampioene IM 70.3 werd. En ze was houder van het wereldrecord: 8.08.21 uur op het immer snelle parcours van Roth. Een jaar hield Daniela dat record vast tot in hetzelfde Roth Anne Haug liefst zes minuten sneller ging. Twee keer was Daniela Ryf sportvrouw van het jaar in Zwitserland.
Ze was de laatste jaren wat minder stoïcijns dan in de begintijd. Hoewel ze alom om haar prestaties werd bewonderd, lag ze niet altijd goed onder de triatleten. Zo was er ooit een aanvaring tussen Yvonne van Vlerken en Daniela Ryf in de aanloop naar Roth. Terwijl Yvonne haar ‘sociale en sponsorverplichtingen’ vervulde, liet Ryf overal verstek gaan. Het had alles met de focus op de wedstrijd te maken.
Laten we niet treuren dat het voorbij is. Laten we blij zijn dat het gebeurd is. En dat we het hebben mee mogen maken. Zo ongeveer is de strekking van haar afscheidsverhaal. Ze staat in Nice langs de kant om de triatletes aan te moedigen, zoveel is zeker. Hieronder het filmpje waarin Daniela de moeilijke beslissing en haar afscheid verder toelicht.
