Veerkracht John; Thuistriathlon nadert; zware week; Dutch Triathlon Series; Rachel en boek Els – WTJ 1710

VRIJDAG – Ik keek de slotaflevering van de indrukwekkende serie De Veerkracht van Volendam pas vanavond. Dat was niet mijn bedoeling, maar het aangrijpende relaas van betrokkenen bij de Volendambrand werd helaas op woensdagavond ‘overruled’ door de blamage in Washington DC. Maar een dag later geloofde ik het allemaal weer wel. Zo verrassend als menigeen het geweld in Amerika deed voorkomen, was het misschien toch niet. Het tweepartijenstelsel van de USA wekt nu eenmaal polarisatie op, daar hebben we mee te ‘dealen’.

Terug naar Volendam. Naast de openhartige gesprekken met verschillende slachtoffers van de brand in Café De Hemel was voor het eerst ook de bedrijfsleider van destijds John Veerman aan het woord. In de eerste twee afleveringen meende ik de man ergens van te herkennen in het slot viel het kwartje. John stapte toen op zijn tijdritfiets en trapte als volleerd tijdrijder over de dijken Volendam uit. Dat zag er gestroomlijnd uit en dat was het ook. Hard ging het ook. Het kon niet missen: dit was dezelfde John Veerman, die op latere leeftijd nog een succesvol hardfietser is geworden.

Toptijdrijder uit Volendam

Een jaar of zes geleden woog hij nog 100 kilo plus en was zijn conditie ondermaats. Dat veranderde snel toen en in de masters 50-klasse waarin hij nu uitkomt behoort John tot de landelijke top. In de tijdrit van Start2Finish in Almere finishte hij in 2019 nog als derde master achter (ex-)triatleten Johan Boonstra en Dirk Verleyen. In datzelfde jaar werd hij landskampioen masters bij de KNWU. Ook hier in het zuiden stond John geregeld aan de start van (vooral) tijdritten. Maar de link met de Volendamramp had ik nooit gelegd. Zijn verhaal over die fatale nacht was oprecht en tegelijkertijd aangrijpend. Wie de documentaire-serie niet gezien heeft: beslist terugkijken!

Thuistriathlon: ik geef alles

We maken ons op voor een bijzonder sportdagje, waar al best veel aandacht voor geweest is (van zowel online-media als de traditionele kranten en radio/tv) : de Thuistriathlon van Maarten van der Weijden. Tevoren temperden wij Maarten over te verwachten opbrengsten, want ja triathlon is geen Elfstedenzwemtocht. Maar nu ik hoor dat de 60.000 euro al zijn gepasseerd, denk ik dat de opzet al voor de volle honderd procent is geslaagd. Nu allemaal nog even aan de bak op zwem-, fiets- en loopnummers. In Nederland zullen er vooral meefietsers en –lopers zijn, maar bijvoorbeeld Lotte Wilms gaat in Australië lekker de 3,8 kilometer in het water afleggen. Lotte en Maarten kennen elkaar uit hun zwemtijd. Zijn acties, zijn uitstraling. Ik kan niet anders zeggen dan dat het aanstekelijk werkt. Anders zou ik misschien nooit beginnen aan wat ik nu van plan ben. We zijn ervan overtuigd dat Maarten zijn eerste hele tot een goede einde gaat brengen. Het wordt een dag met alleen maar winnaars overigens, elke donatie telt. Achterop het pak van Maarten staat: IK GEEF ALLES, DOE JE MEE? Als dat niet inspirerend genoeg is…

Verdrietige week

De eerste januariweek was mentaal zwaar voor iedereen die een dierbare verloor. In de sportwereld waren dat Jan Bos, Gees Veenboer en ook roeister Jos Compaan. Haar hadden we hier nog niet genoemd. Met name voor Marijke Zeekant was het verdriet groot. De twee toproeisters zaten in dezelfde boot op de Spelen van Seoel waar de dubbel vier zevende werd. 35 jaar deelden Jos en Marijke de passie voor de roeisport en ook buiten het roeien trokken ze veel met elkaar op. De ‘Compaan-acht’ zoals de boot genoemd wordt waar Jos en Marijke nog steeds deel van uitmaakten blijft bestaan en daarmee blijft ook Jos Compaan in blijvende herinnering voor de (roei-)sportwereld. De afscheidsdienst van Jan Bos was donderdag, van Gees Veenboer wordt deze zaterdag afscheid genomen. Alles in kleine kring, maar daarmee niet minder waardevol.

Evenementen

Gezondheid is een groot goed, daar weegt geen enkele lockdown tegenop. Dat het bedrijfsleven ernstig getroffen wordt door de pandemie is geen nieuws meer. De Efteling bijvoorbeeld een recordverlies van 17 miljoen. DPG-Media (AD en Volkskrant o.a.)  blikten deze week met evenementenorganisaties vooruit op 2021. Vrijwel iedereen is het jaar ingegaan met de intentie sportevenementen te kunnen houden. Wat opvalt is dat vooral de grote evenementen snel knopen door moeten hakken. Artiesten, accommodaties, topsporters, materialen…het moet nu besteld of gereserveerd worden. Dat geeft onzekerheid en onrust.

Splitsing Dutch Triathlon Series en Tri Hard Series

Vrijdagavond vernamen we dat er een splitsing komt in de organisatie van de Tri Hard Series. Drie races blijven onder dat label (gestationeerd in Almere) en vier gaan naar het nieuwe Dutch Triathlon Series (DTS). Die nieuwe organisatie (waar ook Lars Vreugdenhil bij betrokken is) heeft ook de Spartan Race Netherlands en de Swim to Fight Cancer Amstel onder zijn hoede.  Zandvoort, Ouderkerk en Bosbaan komen bij DTS, de races in Nijmegen en Rotterdam (allebei NK’s dit jaar) en Tri Amsterdam blijven onder Tri Hard Series.

Twee wedstrijden kon Tri Hard Series vorig jaar uiteindelijk nog organiseren: Bosbaan en Ouderkerk. Te weinig voor een commercieel opererende organisatie uiteraard, ondanks de vele steun van atleten, sponsors en vrijwilligers. Tegen het vooruitzicht van nóg een voorjaar met coronamaatregelen moesten plannen enigszins worden bijgesteld. Kennelijk is de oplossing gevonden in het onderbrengen van de races in twee verschillende organisaties met ook nog twee eigen circuits: de Tri Hard Competitie en een eigen circuit van DTS. Zo op het eerste gezicht merkt de triatleet er gelukkig weinig van.

Rachel en Richard: Road to Tokyo

Tot slot twee goede nieuwtjes. Ten eerste: met Rachel en Richard, die zaterdag hun steentje bijdragen in de Thuistriathlon van Maarten, gaan we in de aanloop naar de Spelen weer wat vaker nieuwtjes uitwisselen. In blogs, filmpjes of interviews? Dat zullen we binnenkort bespreken. We verheugen ons er nu al op en wensen de twee uiteraard alle succes en duimen dat ook hun Olympische droom (met een jaartje uitstel) uitkomt.

Geen zee te hoog

Ten tweede: het boek van Els Visser ‘Geen zee te hoog’ is uit. Vanaf vrijdag in elke boekhandel te koop. Haar schipbreuk is eenmalig tot in detail en voor altijd opgetekend door Els zelf. Ze hoop met haar boek zo veel mogelijk mensen te inspireren om veerkrachtig te zijn en een positieve draai te geven aan tegenslagen, die we allemala meemaken. Durf te leven, durf kansen te grijpen en durf weg te zwemmen  bij de groep. Els brengt in de lancering van haar boek dank uit aan Thomas van den Berg en uitgeverij Meulenhoff. Rennen naar de boekhandel dus.