Diede Diederiks zeer tevreden over haar IM 70.3 debuut.
Als je op debuteert met een zevende plaats in een IM 70.3, zoals Diede Diederiks afgelopen nacht deed in Dubai, ben je natuurlijk dolblij. Dat was dan ook heel duidelijk te horen toen ik met Diede sprak. Het was geen videobellen, maar uit alles kon ik opmaken dat er een stralende Nederlandse door Dubai wandelde.
Ik ben zo blij dat ik überhaupt weer eens een wedstrijd kon doen en dan ook nog met wereldtoppers als Daniela Ryf en Imogen Simmonds in dezelfde race en dan op deze manier debuterend, daar ben ik zeer tevreden over. Het is allemaal nieuw voor me, sterker nog ik had nog nooit in zee gezwommen. Dat was een aparte ervaring, ik ben min of meer “verdwaald”. Mijn zwemmen is niet mijn sterkste onderdeel en ik kwam al snel alleen te zwemmen. Door de golven kon ik niet goed koers houden en ben gaan zigzaggen. Ik heb dan ook 21oo meter gezwommen. (Zwemtijd 28:17).
Je kent mijn racestijl; na het zwemmen een klein beetje terug halen tijdens het fietsen en datzelfde doen tijdens het lopen. Nog steeds rij ik op de fiets van Edo, natuurlijk niet de meest ideale situatie en fietshouding en dus ook niet meest efficiënt, maar het gaat prima. Ik ben Edo dan ook heel dankbaar. Het is een heel snel fietsparcours hier in Dubai. Tijdens het fietsen bedacht ik me dat ik nog een beginnersfoutje had gemaakt, namelijk mijn sokken niet in wisselbak gedaan. Dat foutje heeft er voor gezorgd dat ik mijn voeten compleet kapot gelopen heb.(Fietstijd 2:12:32)
Na het fietsen had ik zicht op Tessa (Kortekaas) en Leanne (Fanoy) in de wisselzone, dat bracht me opnieuw scherp in de race-modus, immers het is toch heerlijk als Nederlandse vrouwen met elkaar te kunnen racen. Ik heb in het begin versnelt, waardoor ik in die “Nederlandse strijd” aan de leiding kwam. Ik ben blijven lopen op mijn hartslag, immers het was inmiddels maar liefst 36 graden en dan kan je heel snel kapot gaat. Leanne kwam me voorbij en ik heb heel hard moeten werken om Tessa achter me te houden. (Looptijd 1:23:08)
Ik ben heel erg tevreden met mijn race, heb veel geleerd en ook wel heel trots op ons drie Nederlandse meiden; 3 in de top 10. Zou dat ooit al eens eerder zijn voorgekomen?
