Belgen, Italianen en Zwitsers voegen zich bij onder meer Oranje voor Olympische Mixed Relay – WTJ 1860

VRIJDAG – De kans dat België zaterdagavond het Eurovisie Songfestival wint, lijkt volgens de bookmakers en de kenners niet groot. De finaleplaats is wel behaald, maar er lijken andere favorieten. De kans dat de Belgen vrijdagmiddag de Mixed Relay in Lissabon zouden winnen, was daarentegen juist heel groot.

Marten van Riel, Jelle Geens, Valerie Barthelemy en Claire Michel. Alle vier haalden ze al eens of meerdere malen een top tien klassering in World Triathlon Series en dat kan niet ieder land zeggen. Eigenlijk was het al vreemd dat onze Zuiderburen nog niet eerder tot de tot acht op de Olympische Ranking van de Mixed Relay was doorgedrongen. Anderzijds is het een gegeven dat de Belgen in teamsporten niet vaak tot de Spelen doordringen. Na vandaag is het ticket binnen en kan het kwartet zich richten op Tokyo met wellicht ook nog alle vier de atleten in de individuele races.

Met twee vingers in de neus, zo zou je de Belgische suprematie haast kunnen omschrijven. De Belgian Hammers was een klasse apart. Op gepaste afstand werd Italië tweede en Zwitserland derde. Het Italiaanse kwartet bestond uit Angelica Olmo, Gianluca Pozzati, Alice Betto en Nicola Azzano. Zij klopten in de bloedstollende eindsprint met Alissa Konig, Andrea Salvisberg, Nicola Spirig en Max Studer. De sprint was prachtig, al was ze voor Tokyo niet per se nodig. Want zowel Italië en Zwitserland mogen zich eveneens opmaken voor de Olympische finale op 31 juli.

Spectaculair en heerlijk hectisch: zo laat het nieuwste triathlononderdeel zich het beste omschrijven. Voortdurend zijn er positiewisselingen in de heats. Zo waren de Belgen in aanvang nog niet zo prominent vooraan te vinden. De Deense Alberte Kjaer Pedersen wisselde als eerste namens haar land.

De Italianen en Zwitsers verkeerden toen al in een goede positie, maar de Belgen wisselden met Claire Michel toen nog als vijfde. De volgende heat zorgde voor meer afscheiding. Aan het eind van de heat waren Jelle Geens en Kristian Blummenfelt zo goed als aangesloten bij de drie naties vooraan: Italië, Zwitserland en Denemarken.

Het quintet leek maakte zich in de derde aflossing veder los van de concurrentie. Nicola Spirig deed een verre van vlekkeloze derde heat, maar op karakter keerde ze terug aan de kop, zodat Zwitserland vooraan de finale in dook. Maar het verschil met de Belgen was klein, zij hadden bovendien nog Marten van Riel als sterke wapen. De Denen waren ook nog steeds kansrijk op een podiumplaats, slottriatleet Henrik Klemmensen heeft internationaal echter nog niet zo’n grote reputatie als bijvoorbeeld Marten of Max.

Marten van Riel, de nummer zes van Rio 2016, deed wat van hem verwacht werd. Al bij het zwemmen kwam hij op voorsprong en die gaf hij niet meer weg. Na een sterke solo op de fiets, waarbij hij de voorsprong vergrootte op de drie achtervolgers Zwitserland, Italië en Denemarken. Opnieuw het bewijs dat stayeren alleen niet loont, de aanvaller wel.

De Belgen haalden goud in 1.23.58. Vijftig seconden laten volgde de fotosprint tussen Italië en Zwitserland. Weer een dikke minuut later was Noorwegen de nummer vier. Conclusie is dus wel dat de eerste drie de terechte Olympia-gangers zijn. En hou ook daar maar ernstig rekening met de Belgen! De Denen zakten terug naar een vijfde plaats, vervolgens kwamen de Spanjaarden. Op de een of andere manier interesseerde Spanje zich minder voor de Mixed Relay. Atleten als Mario Mola en Javier Gomez bijvoorbeeld doen al een paar jaar niet meer mee in het kwartet. Portugal, Oostenrijk en de Tsjechische Republiek waren de laatste drie teams die finishten. De andere zes formaties werden gedubbeld of stapten uit.