Een goed teken: rubriek ‘vergeten uitslagen’ keert al weer terug: Kortrijk, Hamme, La Gileppe, Beernem, Fishguard; over RBR’s en blauwalg – WTJ 1897

VRIJDAG – Vraag me niet hoe ze het precies doen bij onze zuiderburen, maar per saldo hebben ze daar in coronatijd meer triathlons en duathlons kunnen houden dan in ons land. Kijken wij reikhalzend uit naar het eerste juliweekend, in België zijn de voorbije weekends al wedstrijden gehouden. Mondkapjes, afstand, geen publiek. Allemaal waar, maar wel permissie om een triathlon te houden. In Kortrijk bijvoorbeeld. Honderden tri- en duatleten, want die wedstrijd verdeeld de koek altijd solidair over beide disciplines. Veel buitenlandse/Nederlandse deelname trekt Kortrijk nooit. De winnaar was Sven Vandebroucke, die Jasper Sabbe en Hannes Cool (ooit vijfde in Almere) voorbleef. Sander van Nieuwenhuyse was op een 53e plaats beste Nederlander. Bij de vrouwen won favoriete Charlotte Deldaele al was de concurrentie met Jonie Vanhoutte en Cato Cassiers best scherp.

 

Duathlons in verdrukking

In al best een sfeervolle ambiance in hartje Kortrijk met ook al wat publiek aan de finishlijn, was tussendoor de duathlon van dezelfde organisatie. De winnaars waren Guust de Smul en Lotte Claes, beiden verdedigden met succes hun zeges uit 2019. Over duathlons gesproken, ze mogen dan in Nederland amper doorgaan in Frankrijk is het GP-circuit in volle gang. Zondag was er in Saint Auvertin weer eentje. De Belg Arnaud Dely klopte in het hol van de (Franse) leeuw Anthony Avril en Nathan Guerbeur. Bij de vrouwen een compleet Frans podium met Marion Legrand, Maeva Danois en Marion le Goff. Voor de Nederlandse duatleten paste de wedstrijd niet in reisschema’s wellicht. Eerder schreven we al dat de budgetten voor duathlon niet heel erg groot zijn, dus er moeten keuzes gemaakt worden. Gevraagd naar de toekomst van de duathlonsport in Nederland nu het WK wegvalt, houdt ‘mister Powerman’ John Raadschelders zich liever op de vlakte. ,,Ik ken de inside variabelen niet, daarvoor moet je bij de organisatie zijn.”

Dat was niet helemaal onze vraag, want de overweging van Challenge Almere kennen we. Die heeft te maken met de parcoursen, de vergunningen en het inkorten van het WK Multisport. We zijn alleen nog steeds nieuwsgierig hoe dit alles valt bij de duatleten en de cross-triathlonspecialisten. Anderzijds merken we ook dat de coronatijd ons nederig gemaakt heeft en dat we derhalve al blij zijn met iedere vorm van wedstrijdbeoefening. Of dat nu een WK is of gewoon een polderwedstrijdje maakt niet veel meer uit. Pas als we weer echt in ons normale doen zijn en er vallen dan nog races uit, zullen er vraagtekens gezet worden. Overigens voorzien wij in de toekomst toch meer duathlons. Niet omdat organisatoren dat van plan zijn, maar omdat de blauwalg steeds vroeger en op steeds meer open water plekken toeslaat.

Ruben 17e in Hamme

Zo moest ook in Hamme de bekende Watermolentriathlon omgezet worden in een run-bike-run vanwege de aanwezigheid van het groene goedje met de naam blauwalg. Niet lang getreurd want de wedstrijd was best aantrekkelijk en de beste triatleet op papier was ook de beste duatleet. Alexis Krug won in 1.37 uur. Niocla Christiaens en Rob Carmans waren zijn eerste achtervolgers. Beste Nederlander was Zeeuw Ruben Martens op een zeventiende plaats. Bij de vrouwen buitte Kaat van Eynde haar fiets- en loopkwaliteiten uit met een fraaie zege op An Ravestijn en Helene Boels.

Sander en Birgit Berk tweede in swimrun La Gileppe

Gelukkig zoeken de swimrunners het vooral in stromend water. Werkwater noemen ze het ook wel. Bart van der Wal was in ons land een der eerste swimrun-promotors, maar inmiddels is ook Sander Berk in de ban van de vaak stevige zwem-loopcombinaties. Samen met zijn zus Birgit deed hij mee aan de Swimrun in La Gileppe, Belgische Ardennen. De keuze bestond uit twee afstanden 33 kilometer of 17 kilometer. De Berken kozen voor de laatste. De Belgen Hugo Counoy en Simeon Deon wonnen, beste vrouwelijk koppel was Sophie Drofiak en Valerie Leroy en bij de mixed koppels bleken Lionel van Beneden en Ines Hainaut nog net even te sterk voor Sander en Birgit, die er een tweede plaats uit sleepten. Romain Giron en Jana van den Broeck deden alles in hun uppie en wonnen bij de individuelen. De lange afstand ging naar Filip Sheridan en Kaz Verstraete. Veel namen, die ons weinig zeggen, maar met de toenemende populariteit van Swimruns kan daar snel verandering in komen. Aan Sander en Bart zal het niet liggen.

Sander heeft bijvoorbeeld al een Swimrun in de Oolderplas bij de Roermondse Grindmeren in de planning. De triathloncoach was al eens ÖtillÖ deelnemer Sander Berk. Sander deed al aan SwimRun voordat de term bestond. Zo won hij bijvoorbeeld de laatste Eilandentriathlon in Vinkeveen 2001 voor mede Olympier Rob Barel. En na zijn topsportcarriere was hij ook deelnemer en vaak podiumbeklimmer bij het Rondje Eilanden daar.

Kallemoeie

Kortrijk, Hamme, La Gileppe en dan was ook nog de Kallemoeie Triathlon van Beernem. Vier wedstrijden maar liefst op de Belgische kalender. Je zou voor minder over de grens gaan wonen… Sander Heemeryck was een uitstekend winnaar in Beernem waar hij Lukas Bosmans en Tom Mets klop gaf. Mooi podium dus. Sterkste vrouw was Xenia Luxem, die Sonja Skevin en Liesbeth Verbiest het nakijken gaf.

Wales

Troffen we in ons befaamde ‘lijstje vergeten uitslagen’ tenslotte nog de Wales Middle Tri aan. Vierhonderd Britse atleten in Fishguard Wales uitkomend op een halve afstand. De winst daar ging naar Benjamin Goodfellow in 4.04 uur en naar Joanna Callan in 5.09 uur. Dan zijn jullie weer helemaal bij en kunnen we met een schone lei aan het EK Kitzbuhel, de Challenge Gdansk en The Cave Tri in Kanne beginnen. Al sluiten we niet uit dat zondag het ‘lijstje vergeten uitslagen’ weer groeit….

Mo gaat naar Tokio

We sluiten af met het fantastisch nieuws dat Mohamad Masoo (bij iedereen bekend als Mo) zijn Olympische droom gaat waarmaken. Een stukje Syrische sportgeschiedenis wordt hiermee geschreven, want niet eerder was een triatleet uit dat land op de Spelen actief. In Tokio gaat het gebeuren. Uiteraard met voldoende Nederlandse fans. Zo hebben we wellicht vier ijzers in het vuur op de individuele race: naast Mo kunnen dat Marco van der Stel en Jorik van Egdom worden en Richard Murray beschouwen we toch ook ‘van ons.’