Olympische deelname per land; Lotte reserve Tokio; Irene en Pieterpad 2.0; Han tot in Almere – WTJ 1894

DINSDAG – Op 14 juni verstreek de deadline voor de Spelen. De lijnen zijn gesloten, zouden ze bij het Songfestival zeggen. De namen vullen we binnenkort vanzelf in. Het aantal atleten per land is duidelijk. Opvallend is dat alleen Australië met het maximale aantal van zes atleten (3 M/3 V) op de been brengt. Frankrijk, Groot-Brittannië, Italië, Spanje en de USA hebben elk vijf atleten. En Nederland zit ook ‘in de kopgroep’ met vier atleten evenals België, Canada, Duitsland, Hongarije, Japan, Mexico, Nieuw-Zeeland, Oostenrijk en Zuid-Afrika en Zwitserland.

Wat beslissen de NOC’s?

In ons geval dus Maya Kingma (nummer 1 in de World Ranking!), Rachel Klamer (vandaag precies 8 jaar geleden werd ze Europees kampioene in Alanya trouwens), Marco van der Stel en Jorik van Egdom. Let wel: dit zijn de door World Triathlon toegewezen plaatsen, het is aan de NOC’s om de keuze te maken. Vindt een NOC de prestaties van hun atleet onvoldoende dan worden die plaatsen opgevuld door andere landen. In de Nederlandse situatie heeft het Oranje-kwartet voldaan aan de eisen voor de Mixed Relay, individueel geldt dat vooralsnog alleen voor Maya en Rachel. Maar ja, als Marco en Jorik toch in Tokio zijn….

Overzicht van landen en aantal atleten

Hieronder het complete overzicht van de 42 (een record) deelnemende landen aan de Olympische triathlons over anderhalve maand.

 

Het betekent ook dat de NTB/Selectiecommissie serieus kijkt naar reserves, die eventueel ingevlogen worden, mocht dat nodig zijn. Zo kreeg Lotte Wilms te horen dat ze geen grootse vakantieplannen moet maken eind juli/begin augustus. Daar was ze uiteraard heel blij om. ,,Hai mannen. Ik zit momenteel in Cairns met de Australische ploeg en een aantal Kiwi’s! We hebben de Oceania cups in Port Douglas ter voorbereiding op Tokio. Er is voor deze locatie gekozen omdat het hier lekker zweten is net zoals in Tokio. Heel gastvrij van de Australiërs dat ik met hun mee mocht. We trainen lekker met een groepje, eten en slapen. De standaard dingen van een trainingskamp.”

Maya en Rachel zijn onverslaanbaar

Over haar aanwijzing voor de Spelen zegt ze. ,,Als je dromen hebt of doelen en er volledig achter staat, voor gaat en in geloofd kunnen ze werkelijkheid worden! Ik sta reserve en dat was het hoogst haalbare voor mij voor Tokio. Rachel en Maya zijn geweldige atleten en onverslaanbaar, wat ik natuurlijk al enige tijd wist. Dat de bond het vertrouwen heeft om mij ook voor te dragen als reserve vind ik een eer en ben ik heel dankbaar voor.” Lotte staat in de Olympic Ranking momenteel op een 136e plaats (vereist is top 140). Eerder meldden we al dat Donald Hillebregt, die bovenste 140 net niet bereikte. Hij staat nu 152e.

Klimaattraining voor Lotte

Eenmaal met Lotte aan de praat zijn we altijd wel wat langer in gesprek. We keken en passant nog even terug op die prima zesde plek op de Oceanische kampioenschappen in Port Douglas. ,,Na de race was ik behoorlijk gesloopt, daarna hersteldag en doorgebracht met Nederlandse vrienden die in Cairns wonen. Misschien ken je ze wel: Sander Ganzevles, geweldige rugslag zwemmer uit ons land en nu coach in Cairns bij een mooie zwemclub. Ze wonen naast het zwembad: een 50 meter bad in je achtertuin! Wie droomt daar nou niet van? Het klimaat is dus vergelijkbaar met de Japanse hoofdstad. Ik geloof het graag: zaterdag 100% humidity tijdens de race, lekker benauwd dus, haha! Via-via kreeg ik het aanbod om mee te trainen met Emma Jeffcoat en haar groep voor drie weken. Heel tof eigenlijk dat ik hier ben en met open armen ben ontvangen. Mooie periode om nieuwe ervaringen op te doen.”

Haaien, krokodillen en kwallen

En dan de wedstrijd. Nervositeit alom voor de start. Lotte legt uit waarom. ,,Een mooie zesde plaats in  meteen mijn gekste race ooit. Ten eerste er zijn niet alleen haaien hier maar ook krokodillen en dodelijke kwallen. Niet echt een uitnodiging om eens even lekker 1500 meter te zwemmen. Iedereen was dus eigenlijk best een beetje nerveus. Verder is het klimaat bizar en dat is een ervaring op zich zelf. Wel leerzaam want hier zie je hoe atleten zich voorbereiden op klimaattraining en racen. Vervolgens had ik bij de start dat ik over mijn eigen benen struikelde en dus om viel. Erg onhandig, geen aanrader. Mijn missie was toen: zwemmer voor zwemmer inhalen en zo naar de kopgroep toe werken. Gelukkig had ik 1500 meter de tijd. Mooi technisch parcours waar ik mijzelf eens kon testen en dat liep goed. Met Emma kunnen samen werken op de fiets en zo een goede voorsprong voor het lopen op de rest. Het hardlopen was gemiddeld, wat leerpunten en daar kan ik dan weer verder mee. Natuurlijk wil je altijd sneller, harder en beter. En helemaal als je als trotse Nederlander Maya afgelopen week op de hoogste trede hebt zien staan!”

Land nog steeds op slot

Verder babbelen we nog wat over de extreme maatregelen in Australië waar geen toeristen worden toegelaten en daarom werden de atleten in het nog geïsoleerdere Port Douglas met open armen ontvangen en twee dagen als beroemdheden behandeld. ,,Het hele dorp was er om ons aan te moedigen en iedereen sprak ons aan, heel lief eigenlijk. Over twee weken mogen we weer! Wim en Ruud, ik hoop dat alles goed met jullie gaat! Volgens mij de laatste weekenden genoeg werk voor Trikipedia met al die triathlons! Hopelijk snel berichtgeving dat Nederland ook weer triathlons heeft!” Dank je wel Lotte, blijf lekker trainen daar in Cairns en we spreken je snel bij de volgende wedstrijd.

Irene Kinnegim in de herkansing op Pieterpad

Ze kondigde het eigenlijk al aan op die dag in mei toen ze vanwege een blessure de strijd moest staken. Irene Kinnegim wilde het nog eens proberen op dat Pieterpad. Alleen nu niet vanaf Pieterburen afzakkend naar het zuiden, maar in tegenovergestelde richting, want zo zei ze: ‘dat noordelijke stuk heb ik al een keer gezien’.

Dus is Irene om zes uur dinsdagochtend op de Sint Pieterberg bij Maastricht wederom aan de 498 kilometer lange monstertocht begonnen. Nu met de bedoeling het hele traject wel te voltooien. In welke tijd…dat laat ze voorlopig even in het midden. Irene kennende gaat ze toch weer voor een snelle tijd. We gaan ze opnieuw volgen. De eerste dag zit erop, het is best warm natuurlijk. Ze is ter hoogte van Meerslo (zo’n 130 kilometer dus) Noord-Limburg.

Han Poppema volgende hele eindigt op Esplanade Flevoland

Juni is de zesde maand, dus is duursport-atleet pur sang Han Poppema ook aan zijn zesde hele van 2021 toe. Zoals alle vijf voorgaande keren zwemt hij in Woerden, maar zet vervolgens wel koers naar steeds een andere provincie. Ditmaal is Flevoland aan de beurt en natuurlijk komt Han op de beroemde Esplanade van Almere aan, immers ook de plek waar de apotheose van vele Challenge-races en dit jaar het WK plaats heeft. Het worden vast indrukwekkende laatste meters daar door Almere. Drie keer eerder (2011, 2012 en 2013) volbracht Han de Challenge Triathlon van Almere, alleen toen begon hij in het Weerwater.

Ergens op die zaterdagavond (de dag erna is het Vaderdag-rustdag) tikt Han Poppema van AV Clytoneus Woerden dan hopelijk de provincie Flevoland af en is hij precies op de helft van zijn TwaalfTwintig-project voor het goede doel. Succes Han en crew! We vernemen zaterdag wel weer hoe het is geweest.