Column: Voor het eerst in dertig jaar geniet ik van het NK triathlon vanuit mijn achtertuin! – WTJ 1934
ZATERDAG – Tussen 1988 Laren en 2019 Veenendaal zitten weinig NK’s kwart/Olympic Distance/standaard afstand, die ik niet meemaakte. De meeste kampioenschappen mocht ik zelfs op de eerste rang staan, dat is nu eenmaal het voordeel van speaker zijn. Het waren stuk voor stuk spectaculaire wedstrijden met een bak ambiance, veel sfeer en een topveld. Zeker in de eerste twintig jaar ontbrak niemand. niet van de korte afstand maar ook niet de lange afstand specialisten. Het NK, dat was wat. Grote voorbeschouwingen in de kranten, achterkant van het sportkatern van de Volkskrant op maandag en AVRO en later NOS Studio Sport veelal in de samenvatting.
Die mooie tijden moeten we – althans in de traditionele media – al een tijdje missen. Eens in de vier jaar wil de traditionele media zich nog wel bekommeren om de Olympische triatleten. Daarom was het goed dat Maya Kingma en Jorik van Egdom vandaag acte de presence gaven in Rotterdam en nog wonnen ook! Maar van veel sportcollega’s heb ik vernomen dat ze de vier Olympische triatleten al lang in hun thuissituatie hebben geinterviewd, derhalve ook niet afreisden naar dit NK. Nu was het door de hernieuwde beperkingen toch al lastig, maar toch blijft het jammer.
Traditionele media is in onze sport inmiddels vervangen door de snelle, moderne media. Internet, online, social media, livestreams, podcasts. Noem maar op. Informatief misschien niet altijd diepgravend, maar wel in het hoge tempo waarin deze wereld voortjakkert. Ik stond soms weken na een NK nog stil bij in mijn ogen fantastische prestaties, anno 2021 zijn we de wedstrijden van een weekend eerder al bijna vergeten. Het ene nieuws verdringt het andere, zonder ook maar een moment stil te kunnen staan. In die maalstroom sleur ik mijn 56-jarige lijf ook mee. De krant op de deurmat maandag is al lang niet meer heilig, alle nieuws daarin is compleet achterhaald. Dus waarom zou je nog een achterpagina vullen met de prachtzeges van Jorik en Maya, die sublieme prestaties van jonge talenten als Barbara en Ian en de gedegen races van Sarissa en Joey. Mooie namen weer op die podia daar in het wat desolate Rotterdam.
Prachtige beelden ook van het 1:1-team, wat al jaren samenwerkt met Challenge Almere. Of ze vanavond te zien zijn op Studio Sport is twijfelachtig, maar dankzij de livestream van 3athlon.nl konden we de wedstrijd vanuit onze luie stoel thuis volgen. Voor mezelf een ongewone, maar evengoed aangename ervaring. De race was goed in beeld, Tim en Romy debuteerden als commentatoren. En – eerlijk is braaf – dat deden ze bij tijd en wijle lang niet slecht. De livetiming hield ook ik er naast, omdat je nu eenmaal niet alles tegelijk in beeld kunt brengen. Overigens leent het open parcours van de Koning Willem-Alexander Roeibaan zich uitstekend voor overzichtsbeelden en de laaghangende camera bij de dijk waarop koplopers Maya en Jorik ‘en profil’ voorbij renden waren meesterlijk.
Complimenten dus. Ook aan de organisatie, die onder plots veranderende omstandigheden toch een NK konden neerzetten. Voltrok een week eerder de Frysman zich nog in een relaxed sfeertje (het leek allemaal de goede kant op te gaan immers), Start2Finish moest in Rotterdam behoorlijk improviseren. Dat lukte door als prioriteit de atleten voorop te stellen. Zij moesten kunnen racen, alle randgebeuren was daaraan ondergeschikt. Daar is de club uit Almere wonderbaarlijk goed in geslaagd. Mooi ook hoe een aanstormend triathlontalent als Ian Pennekamp daar in het finish-interview de nadruk oplegde: dat tekent de ware topsporter!
En ik? Ik heb onder de veranda in mijn achtertuin met plezier zitten kijken naar de sport waar ik jarenlang bovenop de actie stond, maar nu ook heerlijk op een afstandje van kan genieten. De drang om vooral maar niks te missen, is bij 56 lentes wel verdwenen. Alleen hoop ik wel dat de jongere collega’s ‘ons thuisblijvers’ van mooie livestreams blijven voorzien, iets waar we in 1988 nog nooit van hadden gehoord. Trouwens ook oudere collega’s, want over twee weken hoop ik te genieten van twee weken topsport in Tokyo met onder meer Trikipedia-maatje Ruud in het commentatorenteam.
Hoe dan ook: ik heb genoten. Vanuit een andere rol, in een andere hoedanigheid. Maar nog altijd met de passie voor triathlonsport, die ook thuis in de achtertuin niet zo maar verdwijnt.
Wim
