EK Clubs Alhandra met Jorik in vierde team; Poissy wint, Oceanus 12e; Ironman 70.3 Belek; Talentendag! – WTJ 2069

ZONDAG – We hadden dit weekend twee WK’s en een EK. Over die wereldkampioenschappen in El Anillo Extramadura hebben we het al gehad, hebben we nog te goed het EK Mixed Relay in het Portugese Alhandra. Beste prestatie van Nederlandse zijde komt op naam van Jorik van Egdom.

Jorik met Potsdam vierde

Jorik van Egdom? Die zit toch niet bij Oceanus of TV Almere? Klopt, maar je moet soms wat verder door uitslagen spitten om van alles op de hoogte te zijn. En dan blijkt dat Jorik de slottriatleet was van het Duitse Triathlonteam Potsdam was. Hij scoorde met 19.51 minuten de derde snelste tijd (Anthony Pujades uit het winnende Poissy-team was de snelste met 19.35) en bracht zijn kwartet daarmee in vierde stelling. Vierde dus, toevallig ook de klassering van TeamNl in Tokyo.

Vijfde Europese titel Poissy

De winst ging dus naar het Franse Poissy en dat begint een traditie te worden. Vijf van de zes tot dusverre gehouden EK’s voor clubteams eindigden in een overwinning voor de Franse formatie, wel steeds in wisselende samenstellingen. De enige triatleet die drie keer voor Poissy uitkwam op deze titelstrijd, die voor de derde opeenvolgende maal in Alhandra gehouden werd, is Anthony Pujades. Hij was de laatste van het kwartet. Lea Coninx opende en gaf door aan Yann Allichon. Als derde dook de Australische Natalie van Coevorden in het water en Pujades – rechtstreeks ingevlogen vanuit Korea waar hij vorige week de World Cup Haeundae won – sloot de rij. Zijn inbreng gaf wel de doorslag, want daarmee was het Metz Triathlon team geklopt. Zilver ging naar die formatie met Zsanett Bragmayer (vorige week ook al op het podium in Haeundae), Maxime Hueber-Moosbrugger, Jeanne Lehair en Nathan Guerbeur. Na de twee Franse teams volgde het eerste Duitse: DSW Darmstadt met Jule Behrens, Henry Graf, Lucie Kammer en Mika Noodt. 57 seconden later dan het Potsdam-kwartet met Jorik.

Voor de Nederlandse teams eindigde het EK teleurstellend. Het Oceanus Aalsmeer-team deed voor het eerst mee aan dit EK. In de opstelling: Elianne Huitema, Ian Pennekamp, Kim Groeneveld en Davy Heijsteeg. Een plaatsje bij de eerste tien zou mooi zijn, maar dat was toch net te hoog gegrepen. Elianne opende op een elfde plaats, Ian bracht zijn team terug in de race met de zesde beste tijd in de tweede leg (en de tiende beste van de dag). Daarna kreeg de paarse brigade toch nog een terugval, waarmee de Aalsmeerder hun debuut als twaalfde en laatste afsloten. Achterstand iets meer dan 10 minuten. Wellicht was het mooi geweest met ook teamcaptain Menno Koolhaas erbij, maar da’s altijd achteraf. Het team heeft ervan kunnen ruiken en het kan in de toekomst alleen maar beter gaan.

Na de vierde plek de ontgoocheling± TV Almere DSQ

In de junioren Mixed Relay was TV Almere een sterke troef. Dat bleek ook wel toen Merel Veltman met een sterke tweede plaats opende, daarna wel wat wegzakte, maar toch weer opkrabbelde naar een vierde plaats. Na Merel stonden Mauro Dieters, zus Tamar en Joost Friderichs aan het vertrek. Een puur Almeers gezelschap dus. De vreugde om de vierde plaats was echter van korte duur, want de jury besloot het Flevolands kwartet te diskwalificeren. Er bleken nogal wat onduidelijkheden over niet 1 maar twee penalty’s en ook over het penaltybord te bestaan, maar terugdraaien was er helaas niet meer bij. Het Almeerse team kwam onderaan het rijtje van negen teams te staan met de ‘bestraffende letters’ DSQ achter hun naam.

De winst ging voor de tweede keer op rij naar de Portugese ploeg: Outsystems Olmpico de Oeiras. Net als vorig jaar zaten Beatriz Nunes en Alexandra Montez in het winnende team. Daar waren nu Antonio Vaz en Matila Silva aan toegevoegd. Slechts vijf seconden later volgde het team van Metz Triathlon en voor het eerst stond ook het Spaanse CT Diablillos de Rivas op het podium.

In het Amerikaanse triathlonmekka St. George (want zo mogen we de stad in Utah stilaan wel noemen) werden de Amerikaanse kampioenschappen gehouden. De winst ging – net als vorige week in La Paz – naar de Mexicaan Irving Perez. Zilver ging naar de Canadees Charles Paquet, brons was er voor de Amerikaan Brent Demarest. Redelijk verrassend ging de Amerikaanse titel naar Gina Sereno. De Amerikaanse was zes tellen sneller dan de Canadese Dominika Jamnicky. Brons ging naar Mexico, meer specifiek naar Cecilia Sayuri Ramirez Alavez

Demianov en Tutukina winnen IM 70.3 Belek

Komen we uit bij de Turkse Ironman 70.3 in Belek-Antalya. 24 graden, mooi temperatuurtje aan de Turkse zuidkust. Net zo makkelijk trekt ook deze IM 70.3-race liefst 1600 deelnemers. Daar moeten veel triathlons (ook van andere labels) veel moeite voor doen. Maar de 50 slots voor St. George oefenen kennelijk toch een sterke aantrekkingskracht uit op triatleten. De agegroup-only wedstrijd werd gewonnen door de Oekraïner Yulian Demianov. Vorig jaar nog derde achter twee Britten, nu vijf minuten sneller (3.52) en winnaar. Vier minuten later was het de zoveelste Deen op het podium. In dit geval Lars Schmidt. Hij wist in de eindsprint de Rus Sergey Khazov naar de derde plaats te verwijzen. Khazov was vier geleden ook goed voor een tweede plaats in Belek. Adam Lambrechts pakte net naast het podium. De Belg werd vierde, een paar jaar terug was de man uit Nijlen hier zelfs tweede geworden. Oud-gediende Viktor Zyemtsev is het ook nog niet verleerd. De Oekraïner – zevenvoudig Ironmanwinnaar en in 2017 op het EK Almere tweede achter Joe Skipper – finishte in Turkije als tiende, maar wel winnaar M45.

Russische winst wel bij de vrouwen. Inna Tutukina (echtgenote van voormalig Holten-winnaar Ivan Tutukin) was al weer voor de derde keer de sterkste in deze Ironman 70.3. Met ook een overwinning in de Ironman 70.3 Kazan was dit alweer haar vierde IM 70.3-zege. Maar deze race kan ze kennelijk wel dromen. De Poolse Alicja Pyszka-Bazan finishte vier minuten later op een tweede plaats. Ook zij heeft een goed seizoen met eerder winst in de Italiaanse IM 70.3 Venice-Jesolo. Nog meer Russisch succes, want brons was voor Kristina Kochetkova, die niet ver achter haar Poolse tegenstandster binnen kwam.

Aanvankelijk zouden tien Nederlanders aan de start staan, maar de hele groep Rotterdammers (8 in totaal) besloot uiteindelijk toch niet af te reizen. Bleven twee Nederlandse deelnemers over. Een Amsterdammer van Turkse komaf en een in Hatfield woonachtige Nederlandse. Die laatste, Nienke Fishwick, werd vijfde F55.

31 OKTOBER: IRONMAN 70.3 BELEK-ANTALYA
M:
451.Melih Baycan 5.01.23 (109^e M40)
V:
219.Nienke Fishwick 7.24.22 (5^e F55)

 

We eindigen met het meest positieve tri-nieuws sinds tijden. Want vandaag kwamen liefst 90 talenten bijeen op Papendal. NTB-bestuurder Patrick Kingma maakte samen met Berteke de Jong een selfie. We zien onder meer Geert Schipper en Margret Ijdema zitten. Maar – nog belangrijker – daarachter ook tientallen blije gezichten van toekomstig triatleten, die er ongelofelijk veel zin in hebben om lekker hun sport te blijven/gaan beoefenen. Als we zoiets zien, dan weten we eigenlijk weer waar we het allemaal voor doen. Toch?