Alles over WTCS Abu Dhabi: Flora Duffy wint haar 12e toprace; Rachel 9e, Quinty 34e – WTJ 2077

VRIJDAG – Om nu te zeggen dat de verwachtingen hoog gespannen waren? Nee, dat gold zeker niet voor het Nederlands vijftal. Met het hervatten van de WTCS-cyclus in Abu Dhabi was het vooral eens testen hoe het zo laat in het jaar nog met de vorm stond. Rachel Klamer sprak zich tevoren ook niet uit over een klassering. Dat ze in dit sterrenveld een negende plaats haalde is feitelijk meer dan verwacht. Zelfs als je de nummer vier van de Spelen bent. Quinty Schoens finihste als 34e.

De winst ging wel naar de haast niet te evenaren Olympisch en wereldkampioene Flora Duffy. Ook zij was niet naar Abu Dhabi gekomen om te zeggen: ‘die win ik wel eventjes.’ Ze had er een paar weken van feestvieren op haar eiland Bermuda op zitten. 18 oktober was uitgeroepen tot nationale Flora Dujffy-day en dus kwam er van trainen weinig. Maar in deze eerste nieuwe ronde van de WTCS bleek al snel dat de Bermudaanse ook wel zonder al die trainingsuren kan. Ze won met twaalf seconden voorsprong op de Britse voormalig wereldkampioene Georgia Taylor-Brown. Het podium was geheel ‘native English’ met als tweede Britse Sophie Coldwell op brons.

Neusje van de zalm

Veel toppers hadden Hamburg nog laten schieten, maar in Abu Dhabi stond het neusje van de zalm bijeen. Het mannenveld was de moeite waard, maar bij de vrouwen ontbrak nauwelijks iemand op het pontoon boven het haast dampende (31,4 graden) zwemwater van Yas Marina Acht Britse vrouwen deden mee en twee daarvan waren meteen goed uit de startblokken: Jessica Learmonth en Sophie Coldwell. Kort daarachter: Summer Rappaport, Taylor Spivey, Cassandre Beaugrand en Flora Duffy.

In de tweede helft kwam Lucy Charles naar voren, maar haar eerste wissel was niet zo snel, zodat Duffy en Knibb al snel konden aansluiten. Nog voordat het asfalt van de Formule 1 met de smalle bandjes was aangeraakt, was de kopgroep al ontstaan. Vier Britsen: Learmonth, Taylor-Brown, Coldwell en Charles, de Amerikaanse Knibb en uiteraard ook Duffy. Het moordend tempo van met name Taylor Knibb en de verzengende hitte waren er te veel aan voor Lucy Charles, zij moest de rol lossen. Al met al was de samenwerking vooraan best goed, want in T2 had het vijftal anderhalve minuut voorsprong op de grote groep.

Geen krimp bij Duffy

Een eerste tempoversnelling van Duffy was er al te veel aan voor Knibb, die natuurlijk hard gewerkt had op de fiets. Duffy en Taylor-Brown bleven vooraan overeind, zoals dat ook op de Tokyo-Spelen het geval was. Georgia probeerde een keer weg te komen, maar Flora gaf geen krimp. In de laatste afdaling van het parcours, maakte Bermuda’s grote sportheld de beslissende aanval en keek niet meer om. Haar seizoen was al volmaakt, maar wordt er nu nog grootser op. Allereerste overwinning in Abu Dhabi en haar twaalfde winst op een WT(C)S.

,,Ik heb er vandaag echt voor moeten knokken”, aldus Duffy, ,,Na vier drukke weken waarin mijn wereld compleet veranderde, wist ik niet wat ik kon verwachten. Het kwam op al mijn ervaring en tactiek aan om vandaag te winnen. Ik wist dat Georgia zou aanklampen, maar ook dat ik afdelingen goed aankan. De laatste 800 meter ging ik helemaal los en dat bleek genoeg.”

Geen beste benen voor T-B

Ook voor Taylor-Brown was het gissen in hoeverre ze in vorm was. ,,Mijn benen voelden niet best. Ik kwam voor een top 10-klassering, dus ik heb mezelf verrast met zilver.” Nog gelukkiger was landgenote Coldwell met haar derde plaats, zoals ze ook in Leeds brons scoorde. ,,Ik heb er zo lang tegen aan gehikt en nu al twee podiumplaatsen in 1 seizoen.” Het Britse succes hield aan met Jessica Learmonth op een sterke vierde plaats en ‘fiets-beest’ Taylor Knibb op een vijfde plaats.

Cassandre Beaugrand uit Frankrijk doorbrak op een zesde plaats het imposante rijtje Britse meiden even, maar daarna volgden wederom Beth Potter en Non Stanford en tiende bovendien oud-wereldkampioene Vicky Holland. Daartussen op negen dus: onze Rachel Klamer. Maar kijk naar die uitslag: zeven Britse (Engelse, Schotse en Welshe door elkaar) vrouwen in de top twaalf van een WTCS. Een ongekende weelde. Andere landen kwamen er nauwelijks aan te pas. Nou ja, Bermuda wel natuurlijk.

Thirty-plus Power

Ook opmerkelijk: zes 30-plussers in de top tien. En dat op een sprint-afstand. Het zwemonderdeel bracht al behoorlijk wat schifting teweeg. Kijken we naar de Nederlandse vrouwen dan hadden ze in het bubbelbad van Yas Marina moeite aan te klampen. Rachel kwam op 26 seconden van het duo Coldwell/Learmonth uit het water, Quinty was daar de nummer 46 van de in totaal 49 staters. Ze keek tegen 47 tellen achterstand aan. Op de drie rondes fietsen over het asfalt waar op 12 december Max en Lewis hun beslissende race op de Grand Prixtitel formule 1 rijden, schoven de Nederlandse atletes dichterbij de top, Rachel was negende snelste op 1.26 minuut van Taylor Knibb, Quinty 24e op 1.57 minuten.

Rachel komt laat op gang, maar dan toch weer de top tien binnen

Na het fietsen bevond Rachel zich nog niet in de top tien. Dat gebeurde pas dankzij een razendsnelle 16.27 minuten waarmee ze de zesde looptijd neerzette op slechts 15 seconden van Flora Duffy’s 16.12. Voor Quinty Schoens duurden de vijf kilometer t.o.v. de winnares exact twee minuten langer: 35e looptijd in 18.12. Daarmee konden we de eindbalans opmaken: Rachel negende op 1.53 minuut, Quinty 34e op 4.25 minuten.

Rachel reageert – ondanks de hitte – koeltjes na afloop: ,,Ik vind het prima zo. Geen WOW resultaat, maar wel weer een prima resultaat.” De teamgenoten staken hun bewondering voor haar race niet onder stoelen of banken. Menno bijvoorbeeld: ,,Wat heeft Rachel hard gevochten zeg. Een hele mooie prestatie. Dit was een top top veld, vergeet dat niet.”

Jorik gevallen donderdag, niet gestart

Zelf keek hij nog even terug op zijn eigen race, die hij als 25e finishte. ,,Er was een top 20-kans maar door een stomme valpartij in de wissel verloor ik veel tijd.” Bij het fietsen maakte hij ook een foutje. ,,Ik had net een beurt gedaan en toen vlogen er een paar jongens overheen. Ja, dan heb ik net niet die overspeed. Lopen was door het lichte valpartijtje niet helemaal top meer, maar uiteindelijk 25e kan ik daar voor nu wel mee leven.” Menno maakt zich hierna weer op voor het langere werk: de Ironman 70.3 in Indian Wells.

Tenslotte de vraagtekens bij de absentie van Jorik van Egdom. Hij kwam donderdag tijdens de parcoursverkenning ongelukkig ten val en had daar vrijdagmorgen nog steeds veel last van.

Tot slot het erelijstje van Abu Dhabi, omdat we nu eenmaal geen kampioen in snelle berichtgeving maar wel in feitjes zijn….

2015: Mario Mola (Spa) – Gwen Jorgensen (Vst)
2016: Mario Mola (Spa) – Jodie Stimpson (Gbr)
2017: Javier Gomez (Spa) – Andrea Hewitt (Nzl)
2018: Henri Schoeman (Rsa) – Rachel Klamer (Ned)
2019: Mario Mola (Spa) – Katie Zaferes (Vst)
2021: Jelle Geens (Bel) – Flora Duffy (Ber)