Vijfde wereldtitel en de triple OS/EK/WK voor Jetze Plat; Geert groots terug op tweede stek, brons voor Nico – WTJ 2074
VRIJDAG – De finishfoto’s van Jetze Plat lijken vaak op elkaar. In zijn snelle rolstoel dendert te topsportman door het finishlint met op de achtergrond de lange leegte van het blauwe World Triathlon tapijt. Tegenstanders van de man uit Vrouwenakker zijn zelden tot nooit op zijn finishfoto’s te zien. Zo was het vanochtend in alle vroegte in Abu Dhabi niet anders. De triple (Olympische, Europese en wereldtitel in hetzelfde jaar) was een mooi doel voor 2021. Een kunstje dat hij trouwens in 2016 ook al flikte. Toen in Rio, Lissabon en Rotterdam, nu in Tokyo, Valencia en Abu Dhabi. Nu was het zijn vijfde (!) wereldtitel. Wij verkondigden dat het zijn zesde ging worden en dat is uiteraard braaf door iedereen overgenomen. Maar het rijtje bestaat uit: Rotterdam 2016 en 2017, Gold Coast 2018, Lausanne 2019 en Abu Dhabi 2021. Het succes bij de PTWC werd compleet gemaakt met zilver voor Geert Schipper. Een derde medaille kwam binnen dankzij Nico van der Burgt: brons in de PTS3.
Voor het eerst mochten de paratriatleten zich laten zien op het razendsnelle Formule 1-circuit van de Verenigde Arabische Emiraten. En daar genoten ze met volle teugen van. Het was warm, maar nog niet bloedheet zo om acht uur toen de eerste WK-races begonnen. Dat Jetze ondanks vele afspraken, huldigingen enzovoorts minder sterk dan normaal aan de start stond, neemt niet weg dat hij zijn winnaarsmentaliteit kwijt raakt. Zijn voorsprong na het zwemmen op de Oostenrijker Florian Brungraber was driekwart minuut. Geert lag daar precies een minuut achter en zou die achterstand ook niet groter meer laten worden gedurende de rest van de race. Al bij het handbiken haalde Geert de Oostenrijker terug en was het als vanouds: de twee Nederlanders vooraan tegen de rest. Jammer genoeg slaagde Geert daar in Tokyo niet in. Toen bleken Brungraber en ook de Italiaan Giovanni Achena een betere race te draaien. Nu kwam het goud en zilver onze landgenoten meer dan toe.
,,Voor het eerst hier. Volgend jaar ook het WK op dit parcours. Dus dan wil je erbij zijn ook al draaide het de voorbije maanden niet altijd om sport en trainen”, aldus Jetze Plat, die vorige week samen met Geert en Margret Ijdema nog de NTB Talentendag begeleidde. ,,Op de momenten dat je je sport kunt vertegenwoordigen en promoten moet je er ook zijn”, stelt Jetze, die zijn planning richting volgende Spelen nog niet gemaakt heeft. ,,We bekijken het even per seizoen. Voor nu kunnen we even gas terug nemen.” Ook Geert was in zijn nopjes dat de hegemonie hersteld was en hij relatief kort bij zijn landgenoot/trainingsmaat zat. Brons ging naar Brungraber.
Bij de vrouwen PTWC won zoals verwacht Lauren Parker. De Australische lag 2.40 voor op Mona Francis uit Frankrijk en vier minuten op de Braziliaanse Jessica Ferreira. Voor Margret Ijdema waren de medailles niet haalbaar. Ze finishte als vijfde op een achterstand van 7.49 minuten.
In de PTS2-categorie won favoriet Jules Ribstein uit Frankrijk eveneens. Dat gebeurde na een boeiend duel met de Spanjaard Lionel Morales. De Belgen hebben op het gebied van paratriathlon nog niet zo gek veel medailles maar met Wim de Paepe, die brons haalde kwam daar verandering in. Maurits Morsink verloor 8.40 minuut bij het zwemmen in het 31 graden warme bad. Dat zwemmen zonder wetsuit is toch al niet zijn dingetje en als het dan ook nog in zo’n stoombad moet…. Maurits haalde twee minuten eraf op de fiets en nog eens twee minuten bij het hardlopen. Daarmee was zijn achterstand op Ribstein terug gebracht tot 4.42 uur en schoof 1 plekje op naar vijf. Jammer van het grote verlies in het water, want op de andere onderdelen is hij sterker dan wie dan ook.
Brons voor Nico
Prachtig brons was er voor Nico van der Burgt in de PTS3-groep. Op slechts 1.44 minuut achterstand van de Rus Viktor Chebotarev. Na het zwemmen was favoriet Daniel Molina nog het eerste uit het water met Nico amper 25 seconden later bij zijn fiets. Al na de eerste van drie fietsrondes op het circuit was Nico de nieuwe leider. Zijn voorsprong op de Rus groeide uit tot 1.52 minuten. Nico wist dat het zware looponderdeel nog moest komen. De Rus passeerde hem snel en in de tweede loopronde naderde ook Daniel Molina. Aanklampen had weinig zin, Nico concentreerde zich op zijn eigen tempo. Na dit drietal viel een enorm gat naar nummer vier, dus de bronzen plak was een gegeven. Twee jaar terug haalde Nico zilver in Lausanne.
Bij de atleten met een visuele beperking oftewel de PTVI kwam de Nederlander Sander Koomen in actie samen met zijn guide Daaf Plomp. Deze categorie was het grootst met 13 deelnemers. Voor de op een WK debuterende Sander was een twaalfde plaats weg gelegd.
Straks volgen de WTCS-races. Vanochtend spraken we ook Rachel nog even. Ze had er best zin in, weet niet wat ze kan verwachten en – om met de woorden van Hennie Kuiper te spreken – Parijs is nog ver! Succes alvast Rachel, Quinty, Jorik, Menno en Donald.