Nog even terugkijken op WTCS Leeds: eerste zege Wilde; Britse mannen in mineur; Coimbra, Wells, Besancon en XTerra Namur – WTJ 2443
ZATERDAG – Bij het lezen van het World Triathlon bericht was ik even verbaasd: eerste WTCS-zege voor Hayden Wilde. We kennen de Nieuw-Zeelander als een gelouterd triatleet, je haalt ook niet voor niets brons op de Olympische Spelen. Wellicht daardoor waren we in de veronderstelling dat Hayden op het hoogste niveau heus al vaker een overwinning boekte. Maar nee, het was zijn eerste. Het was sowieso al weer sinds 2010 geleden dat een Kiwi een WTS of WTCS had gewonnen. Toen was Bevan Docherty de snelste in Sydney.
Ten opzichte van de eerste race in Yokohama schoven Hayden Wilde en Leo Bergere een plaatsje op. Van zilver naar goud, van brons naar zilver. De resterende podiumplaats ging naar Lasse Luhrs. De Duitser stond niet eerder op het podium van een WTCS. Nog een opvallend iets: het collectieve falen van de Britse mannen. In eigen huis nota bene. Alex Yee (Yokohama-winnaar) viel uit, Jonathan Brownlee vielen door een valpartij halverwege het fietsen uit. Beste Brit nu: Thomas Bishop op een…..33e plaats. Het moet zeer lang geleden zijn dat de Britten zo pover presteerden en al helemaal niet in eigen huis.
Mark Devay opende het festijn in het zwemwater van Leeds meteen gevolgd door Bergere en Luis. Op een tiental seconden kwamen de grote favorieten op het dorge. Allemaal nog kansrijk. Dat gold duidelijk niet voor een andere triathlontopper, de Noor Gustav Iden. Laat uit het water en daarmee veroordeeld tot achtervolging in z’n uppie. Gustav finishte als 48e en laatste. Vooraan wisselden Vincent Luis en Leo Bergere (goed teamspel van de Fransen) als eersten. Luis begon voorzichtig, Bergere niet. Maar ook die kon niet verhinderen dat Hayden Wilde binnen 2,5 km. de koppositie had overgenomen voor zijn eerste WTCS-winst ooit. Leo Bergere en Lasse Luhrs volgden keurig op 10, resp. 20 seconden. Vasco Vilasca moest het net afleggen tegen de Duitser. Oud-Holten winnaar Lasse Nygaard-Priester eindigde als vijfde, de Braziliaan Miguel Hidalgo als zesde en daarna was het al de beurt aan de voor Nederland debuterende Richard Murray, na werkelijk een subliem loopnummer. Jelle Geens, Antonio Serrat Seoane en de terug gevallen Vincent Luis (inclusief penalty na die ongelukkige manoeuvre) gaven allen de top tien glans. Marten van Riel kwam in de eindsprint op het blauwe tapijt ten val en werd alsnog 12e.
Excuses Wilde als veroorzaker valpartij
Na afloop bood Hayden Wilde meteen zijn excuses aan over de valpartij, waarbij hij bij de beklimming door de wind even uit balans raakte en teammaat Dylan McCullough raakte, die ten val kwam en in zijn val Yee en Brownlee meesleurde. ,,Ik vind het rot voor Jonny en de Britse jongens. Het is hun thuisrace en ik wilde hem zo eerlijk mogelijk doen.”, aldus Hayden Wilde. Bergere is de nieuwe leider in de stand, waarmee de Fransman erg in zijn nopjes was. Luhrs poetste een verloren seizoen (2021) in 1 klap weg.
De Britse vrouwen verging het stukken beter dan hun mannelijke collega’s, al ging ook daar de hoofdprijs aan hun neus voorbij. Cassandre Beaugrand won, inclusief 10 seconden tijdstraf. Frankrijks rijzende ser maakte een moie come-back in de WTCS. Beaugrand haalde de streep in Yokohama niet, maar in Leeds was haar wraak zoet. Daar kon zelfs die 10 seconden geen verandering in brengen. In 17 graden fris Waterloo Lake hoefde niet – zoals vorig jaar – 1500 meter maar slechts 750 gezwommen te worden. Beaugrand lag daar al vooraan met Flora Duffy in haar kielzog. Taylor Spivey en Sophie Coldwell konden ook mee en zo ontstond een kopgroep van vier. Lang bleef dat kwartet niet bijeen op de venijnige klim. Eerst moest Beaugrand lossen, daarna Duffy. Met 40 seconden voorsprong kwamen Spivey en Coldwell in de wisselzone aan.
Snelle tandem
Meteen was Sophie Coldwell er vandoor, maar ze wist dat ze niet mocht verzaken met de snelle tandem Beaugrand/Taylor-Brown achter haar aan. De Francaise passeerde alles en iedereen en denderde door in de wetenschap dat ze vanwege een foutieve wissel in T1 nog 10 seconden moest ‘brommen’. Dat deed ze kort voor het einde en nog was ze eerder terug op het loopparcours dan Taylor-Brown en Coldwell. ,,Ik wilde niet weten van mijn voorsprong toen ik de penaltybox indook. Het leek een eeuwigheid te duren, maar het was genoeg.” Georgia wist wel wat haar te doen stond, maar zei na afloop dat het looptempo van Beaugrand haar te machtig was. De massa langs de kant maakte diepe indruk op de voormalig wereldkampioene. ,,Het is ongelofelijk. Je hoort je naam schreeuwen op elk stukje van het parcours. Kippenveld.” Coldwell was blij met brons, net als vorig jaar in Leeds trouwens. Toen achter Maya Kingma en Jessica Learmonth. In de sprint bergafwaarts was het Taylor Spiveey die vierde werd voor Beth Potter, de derde Britse die de snelste looptijd liet noteren. Daanra volgden Laura Lindemann, Olympisch/wereldkampiene Flora Duffy, Anabel Knoll en Julie Derron.
Geen Oranje-successen ditmaal in Leeds. Rachel Klamer was op een veertiende plaats de beste Nederlandse op 1.09 minuten achterstand. Maya Kingma, die tevoren al te hoge verwachtingen reeds temperde, kwam als 18e binnen op 1.32 minuten van de winnares. En Barbara de Koning, benjamin van het veld, was de nummer 45 van de 55 deelnemers op 4.01 minuten. Maya en Barbara deden Yokohama beter, maar krijgen nieuwe kansen in Montreal.
Europe tri Coimbra: prima tiende plaats Silke de Wolde
Zonnig weer in Leeds, warm in Nederland, maar ook in Portugal. Bij 26 graden werd daar de sprint triathlon van Coimbra gehouden, meetellend in de Europe Cup. De overwinning bij de mannen ging naar thuisfavoriet Joao Pereira. Hij hield de Fransman Boris Pierre en de Brit Samuel Dickinson van de zege. Daarna volgde Paul Georgenthum, de Europees juniorenkampioen van Weer 2019. Vijfde werd de Azerbedjaan Rostislav Pevtsov. De Nederlandse mannen konden vooraan geen rol van betekenis spelen. Bij het zwemmen misten ze de slag, waarna Joey van ’t Verlaat nog wel een goede fietsnummer realiseerde. Joey finishte uiteindelijk als 51e. Jesse Cuijpers, de tweede Nederlander stapte tijdens het fietsen uit.
Beste prestatie in TeamNL kwam op naam van Silke de Wolde. De Almeerse triatlete finishte als tiende, veruit haar beste resultaat bij de elites op een Europe Cup race. Anna Witteveen kwam als 22e aan de streep. De winst ging ook hier naar een Francaise, te weten Mathilde Gautier. Ze was niet alleen rap uit het water, ook het vervolg van de race mocht er wezen. Zilver ging naar de Amerikaanse Lydia Russel en brons naar Sofia Aguyayo Mauri uit Spanje.
Junior Cup Wells en paratri Besancon
De junioren waren in het Oostenrijkse Wells voor hun Europe Triathlon Cup race. Geen Nederlandse deelname, wel sterke Nieuw-Zeelandse en Amerikaanse inbreng. Bij de jongens won Sam Parry uit Nieuw-Zeeland voor de Fransman Thomas Hansmaennel en nog een Kiwi: Ivan Abele. Voor eigen publiek won Tabea Huys de meisjeswedstrijd. Tweede was Jozefina Mlynarska, de Poolse die vorige week in eigen land – in Rzeszow nog won. De Amerikaanse Britney Brown mocht de bronzen medaille ontvangen.
Voor de World paratriathlon in Bescancon leken enkele Nederlandse triatleten zich opgegeven te hebben. Uiteindelijk ging alleen Sanne Koopman van start. Ze won met overmacht haar PTS3 klasse.
XTerra Namen: Wouter vierde
En de zegereeks van Arthur Serrieres houdt maar niet op. In 1 week tijd winnaar XTerra Lake Garda, wereldkampioen Roemenië en vandaag XTerra Namur België. Vandaag rekende hij opnieuw af met landgenoot Maxime Chane. De derde plaats ging naar Sebastien Carabin, die ook al overal mee deed en dat geldt ook voor nummer vier, niemand minder dan Wouter Dijkshoorn. Hij heeft de internationale smaak van crosstriathlons te pakken. Kieran Jackson finishte vijfde.
Marta Menditto, de Italiaanse nummer twee van het WK won nu de Xterra Namur. Ze klopte Daisy Davies en Carina Wasle op riante wijze. Achtste werd Bonnie van Wilgenburg, dertiende Zoe van Dijk, tevens tweede junior. Beatriz van Dijk finshte als 16e, Ingrid Bakker als 18e.