Triatleet Mitch Wismans doet zijn verhaal: van voetbal naar lange afstand triatleet

VRIJDAG – Van de nieuwste lichting triatleten is Mitch Wismans uit Doornenburg wel een buitenbeentje. Hij is pas 18 jaar, maar slaat het liefst de korte afstanden op de triathlon over en wijdt zijn trainingen en wedstrijdprogramma helemaal aan de halve afstanden. Vooralsnog spreekt dat in zijn voordeel, want zijn prestaties mogen er wezen. In Dubai kwalificeerde hij zich voor het WK St. George Utah, in Almere was een slot voor Samorin een feit.

Mitch is trouw lezer van Trikipedia. Hji vroeg ons laatst of hij zo nu en dan ook eens iets mocht schrijven over zijn belevenissen als triatleet. Na een stukje op proef, waren we meteen akkoord. Het is immers altijd leuk om de verhalen vanuit de atleten zelf te horen en met een 18-jarige reporter erbij, is de toekomst van Trikipedia tot in lengte van jaren verzekerd! Het woord is aan Mitch:

===============

Ik ben Mitch Wismans. 18 jaar en een triatleet op de lange afstanden

Vanaf mijn 15de gevoetbald bij voetbalclub V.V. De Bataven in het kleine dorpje Gendt.

Hoe heb ik ooit de keuze gemaakt om van voetballen naar triathlon te gaan? 

We waren met de hele familie in Oostenrijk op vakantie. Ik begon een beetje hard te lopen, vond het steeds leuker te vinden. Het werd steeds extremer, 10km, 15km, en daarna zelfs een halve marathon. Het fietsen vond ik ook fantastisch. Hoge snelheden halen op de fiets echt geweldig. En ja…dan heb je nog het zwemmen, kon alleen maar schoolslag zwemmen. Vond het zwemmen maar een beetje een saaie sport. Borstcrawl moest ik allemaal nog aan leren.

In december 2019 heb ik de keuze gemaakt om te stoppen met voetballen en voor de triathlon te gaan. Papa en ik hebben Marcel Gierman gevraagd of hij mijn coach wilde worden. Het is een geweldige coach. Die mij altijd motiveert, en samen met hem de keuze gemaakt om voor de triathlon te gaan.

Helaas kwam in maart 2020 Corona…helemaal geen races gedaan, en alleen maar getraind. Ik kon mijzelf niet laten zien waarom ik deze keuze heb gemaakt. Veel mensen keken mij raar aan, van waarom ga je opeens triathlon doen…vond het moeilijk om hiermee om te gaan. Soms wel eens gedacht van zou ik weer teruggaan naar het voetballen.

Toch keihard doorgezet en veel getraind…zou het dan toch eindelijk een keer tijd worden voor een race?

Eerste race

In juni 2021 deed ik dan eindelijk mijn aller eerste officiële race.

Het was de sprint triathlon in Vathorst, en ja ik won die race in mijn serie! Daarna nog wat races gedaan in 2021. Ik behaalde wat podium plekken. Zoals eerste plek triathlon Ten Boer en een derde plek 4184 IM West-Friesland. Bij het Nk duathlon behaalde ik een 7de plek. Vier races gedaan in een heel onzeker jaar. 2022 moest het dan eindelijk gebeuren.

Hoe kwam ik ooit bij de lange afstand uit? 

Kijkend, dromend…dat zijn wel de eerste woorden die in mij op komen. Ik keek een filmpje op YouTube. Jan Frodeno die op het eiland Kona het WK won op de hele afstand. Misschien heb ik dat filmpje al honderden keren gezien. Met tranen in mijn ogen kijkend naar dat filmpje. Het lange afzien, het lange pijn lijden. Ik dacht dit vind ik veel mooier en leuker dan de sprint afstanden. Ik wil net zo groot worden als Jan Frodeno.

Juiste beslissing

De lange duur lopen en fietsen vond ik al echt geweldig. Mijn coach en ik hadden al gauw gezien dat daar mijn toekomst lag. Een dieseltje die een beetje op gang moest komen zeiden we altijd tegen elkaar. We deden een keer een test 90km fietsen en daarna gelijk 15km lopen. Ik vond het fantastisch en ik stak boven mezelf uit! Daarna hebben we veel op duur vermogen getraind, en op lange blokken getraind. Sommige mensen zeggen is dit juiste beslissing? Zo snel al naar de lange afstand gaan op een leeftijd van net 18 jaar. Mijn coach en ik weten wat we doen en hadden een plan opgezet.

Vanaf december 2021 ’s avonds achter mijn laptop. Beetje stiekem op internet zoekende naar een halve IRONMAN. Er was een IRONMAN race mijn favoriet en die wilde ik doen! IRONMAN van Dubai. Met coach overlegt, is dit wel de beste keuze om daar te racen? Maar het was een race vroeg in het seizoen, een heel snel parcours en hoge temperaturen. Het was het perfecte plaatje! Beter kon het niet!

Januari 2022 zei ik tegen mijn ouders: ,,pap mam…ik heb een droom. Ik wil graag een halve triatlon doen. Vaak erover gehad met papa en mama aan de eettafel van: zullen we dit wel doen? Gelukkig zagen papa en mama het in waarvoor ik het allemaal doe en waar hopelijk mijn toekomst ligt. Ik wilde al heel snel de overstap maken op het langere werk (de halve en de hele afstand).

Heb samen met papa en mama gekeken, en toen…..ja op 4 januari 2022 kwam mijn droom uit. Ik was ingeschreven voor IRONMAN 70.3 in Dubai. Een droom, ik had de tranen in mijn ogen staan. We waren met de hele familie op ski vakantie. Juichend, vierend dat het eindelijk officieel is dat ik in ‘City of Gold’ mocht gaan racen!  Geweldig om dit te delen met hen. Maar ook te delen op social media bijvoorbeeld. Je krijgt veel berichtjes etc. Dit gaf mij enorm veel motivatie. Toen begon het echt te leven…hoorde van veel mensen dat ik talent heb en hier echt mee door moest gaan. Mijn vrienden en iedereen om mij heen, zagen eindelijk in waarvoor ik het allemaal deed.

5 maart 2022 was na lang wachten de dag dat het moest gebeuren in DUBAI. Ik wilde als allerjongste deelnemer mijzelf bewijzen in Dubai. Vroeg in de ochtend stond ik in het donker al op het strand. Ik zag alle grote atleten al lopen. Ik als klein jongetje stond daar tussen de grote atleten. Blummenfelt, van Riel, Costes, noem ze maar op. En toen liepen we naar de startlijn. Ik keek nog even goed om mij heen…kijk even waar ik sta op het strand in Dubai. In mijn uppie, en ik ga mijzelf even bewijzen. De tranen kwamen al naar boven, en ik was nog niet eens begonnen!