Tessa Kortekaas kan ’t nog: ze wint ICAN Gandia; Giel Meesen in WK-vorm na 2e plaats IM 70.3 Arizona; Waco en Wilmington – WTJ 2630

DINSDAG – Ze was er wel weer aan toe; een goede uitslag behalen. Nadat Tessa Kortekaas in 2019 de profstatus bereikte droogde de reeks overwinningen op. Natuurlijk, het is dan meten met de beste triatletes op de lange afstand en garanties dat je daarin ook meteen doorstoot naar de top heb je niet. Misschien juist daarom was het goed van de geboren Voorhoutse om eens voor een kleine triathlon te kiezen, los van het Ironman-circus. Dat werd afgelopen weekend ICAN Gandia. Jawel, ICAN bestaat in Spanje nog steeds. Waar het Amsterdamse avontuur een snelle dood stierf en we van die organisatie nooit meer iets gehoord hebben, gaat het label in Spanje nog wel verder.

Zevende keer Gandia voor Henri Bijnen

Gandia was zelfs al toe aan de achtste editie. Twee Nederlanders nemen haast trouw deel aan deze hele triathlon. Henri Bijnen heeft maar 1 editie gemist, Mark Lodewijks was er voor de vierde keer. De wedstrijd trok bijna 200 deelnemers. Eindwinnaar was de Spanjaard Nacho Villaruel Curra. Hij deed 8.43.26 uur over de 3,8/180/42 kilometer. Daarmee bleef hij zijn landgenoot Santiago Martinez Torres ruim tien munuten voor. De nummer drie liet daarna nog lang op zich wachten. Uiteindelijk kwam na 9.17.49 uur Artur Cunat Pellicer over de finish. Geen mannen met internationale reputatie, dat kon ook moeilijk met de concurrentie van Cascais en Mallorca. Zijn zevende keer Gandia eindigde voor Henri Bijnen uit Gemonde met een mooie tweede plaats bij de M60. Mark Lodewijks uit Purmerend deed ’t nog beter: hij was winnaar M55 na iets meer dan 10,5 uur.

Tessa Kortekaas klimt uit dalletje met mooie zege

Dan de vrouwenrace. Tessa Kortekaas kwam tussen de mannen al in de top vijf uit het water met een minuut later haar enige concurrente in deze wedstrijd, de Britse Emma Cowper. De rest van het vrouwenveld lag daar al 10 minuten of meer achter en zouden ook niet meer terugkeren in de strijd om de overwinning. De voorsprong van ‘de kleindochter van schaatscoach Egbert van ’t Oever’ groeide bij het fietsen uit tot negen minuten op de Britse. Omdat de marathon de laatste jaren nogal eens het struikelblok bleek bij Tessa bouwde ze haar voorsprong zo ver mogelijk uit.

Strategie

Een terechte strategie, want Cowper pakte inderdaad een krappe minuten terug op de marathon. De overwinning kon Tessa (agegroup-wereldkampioene F30 2018 en parcoursrecordhouder) echter niet meer ontgaan. 3.32.31 uur over de 42 kilometer is misschien niet supersnel, voor de winst was het genoeg. Haar eindtijd nog altijd dik onder de 10 uur: 9.41.34 uur. Op 5.15 minuten volgde Emma Cowper en daarna was het lang wachten op Vanesa Diaz Fanjul, die na 11.45.41 uur derde werd. Tessa was na afloop zowel blij als opgelucht: gelukkig, ik kan het nog.

Later dit jaar blikken we met Tessa terug op een periode, waarin het niet erg meezat. Voor nu hebben we de Nederlanders bij elkaar gezet met een foto van een stralende Tessa Kortekaas erbij.

ZATERDAG 15 OKTOBER: ICAN GANDIA-VALENCIA (SPA)
M:
37.Mark Lodewijks 10.31.07 (1^e M55)
151.Henri Bijnen 12.56.46 (2^e M60)
V:
1.Tessa Kortekaas 9.41.34

Halve ICAN

Op de halve afstand waren Miguel Fernandez Garcia en Karem Faus Balastra de snelsten in respectievelijk 3.51.46 en 4.23.15 uur. Ook hier deden nog twee Nederlanders aan mee. Op een totaalveld van 507 deelnemers.

 

ZATERDAG 15 OKTOBER: HALVE ICAN GANDIA-VALENCIA (SPA)
M:
183.Niels Sommer 4.49.24 (9^e M50)
264.Michiel Jonker 5.04.10 (1e M65)
295.Peter Temmerman 5.10.51 (24^e M50)

Sterke tweede plaats voor Giel Meesen in IM 70.3/Bike-run Arizona

Gauw over naar nog een succesvolle Nederlander, want Giel Meesen scoorde zondag zijn tweede zilveren medaille op een Ironman 70.3 (eerder al eens in Koper). Het gebeurde in Tempe, Arizona, waar de halve Ironman altijd helemaal in een los weekend van de Ironman gehouden wordt. Giel Meesen is bijtijds afgereisd naar Amerika om zich goed voor te bereiden op het WK Ironman 70.3 in St. George.

Gross versus Giel

De Limburger moest de Amerikaanse winnaar Emmett Gross slechts vier seconden voor laten gaan. Het zwemonderdeel werd geschrapt vanwege de hevige regenval van de laatste dagen in Tempe en omgeving. De organisatie maakte er een bike-run van. Of dat in het voordeel van Giel was? Na het fietsen lag hij al tweede, zijn derde looptijd bracht hem in die ‘zilveren positie’. Feit is dat Gross na 3.33.20 en Giel na 3.33.24 uur klaar was. Ook de derde man zat er kort op: de Amerikaan John Dzierzbicki in 3.34. Op zijn socials plaatste de Ferro Mosae-atleet het volgende:

Just 4 seconds off to winning my first IM 70.3. Had a really nice race today, despite the fact the swim was cancelled. With the second overall and third overall , I made it to second place. This result gives me some good motivation for the IM 70.3 world championships in two weeks! Congratulations to your awesome race and result @ewwgross7 . Also, I met some very nice people already on my adventure in .

We spraken Giel al even tussendoor. ,,Ik had eindelijk een looponderdeel zonder buikproblemen. Op een relatief vlak loopparcours wilde ik graag onder de 1.20 lopen. Kleine krampjes zorgden ervoor dat ik in het tweede deel wat terugzakte in tempo. Met een 1:22:10 toch een mooi pr te pakken. Dat smaakt naar meer.” Het is inderdaad een mooie opsteker voor straks in St. George, het WK IM 70.3! Feitelijk plaatste Giel zich in Tempe ook al voor het WK in Lahti 2023.

16 OKTOBER: IRONMAN 70.3 TEMPE ARIZONA (USA)
M:
2.Giel Meesen 3.33.24

Snelste vrouw was Molly Hummel. De Amerikaanse finishte in 4.08.14 uur. Ruim anderhalve minuut later volgde Meghan Grant en op bijna 5 minuten was het compleet Amerikaanse podium rond met Erin Brewer.

Ironman Waco voor Barraez en Peterson

In de Brazos Rivier en Waco-meer was zondag ook de Ironman Waco. De finishlijn is getrokken bij de historische Waco-ophaalbrug, de oudste in zijn soort in Amerika. De overwinning ging naar de Amerikaan Cheyenne Barraez uit Fort Lauerdale in 9.51.22 uur. Hij zette de Fin Markku Toivianinen op bijna twee minuten achterstand. De derde plaats was voor de Deen Brian Petersen in 9.58 uur. Geen snel parcours dus, nog los van het feit dat het een agegroup0nly-race was. Dat bleek ook bij de vrouwen: de winnende tijd van Lesle Peterson uit Pittsburgh USA bedroeg 11.11.25 uur. Zeven minuten langer deed Katie Messerall over de klassieke afstand en Emi Nix was op 11.20 uur de nummer drie. Anders dan bij de mannen was het hier ‘all Stars & Stripes’ op het podium. In totaal overigens slechts 380 triatleten op de hele afstand, voor Ironman-begrippen is dat weinig.

Foley en Ueda winnen IM 70.3 Waco

Zaterdag waren op hetzelfde parcours al wel 1268 actief op de Ironman 70.3. Aan die race mochten de pro’s wel mee doen. De toch wel verrassende winnaar was de 23-jarige Amerikaan Trevor Foley in 3.45.58 uur. Hoewel eerder dit jaar al tweede op IM 70.3 Augusta, werden de kansen van Justin Metzler en Andy Potts hoger in geschat. Maar deze routiniers moesten hun meerdere erkennen in de jonge Amerikaan, ooit goed voor een 10 km. in 30.49 minuten. Dat bleek ook tijdens de wedstrijd, waarin hij nauwelijks opviel met de 20e zwemtijd, vijfde lag na het fietsen en toesloeg op de halve marathon. Metzler volgde op 3,5 minuut en Andy Potts – let wel: 45 lentes jong! – was in 3.51 uur de nummer drie. Andy kwam rechtstreeks vanuit Hawaii, maar daar was hij een van de zeer deskundige commentatoren van de livestream van Ironman.

Tweede IM 70.3-zege voor Japanse

Het was al bijna tien jaar geleden dat Ai Ueda haar laatste (en enige) Ironman 70.3 won. Dat gebeurde in haar thuisland Japan, in Tokoname 2013. Daarna stortte Ai zich nogmaals op de korte afstanden teneinde mee te kunnen doen in Rio en vooral Tokyo op de ‘eigen Spelen’. Ook het WK duathlon staat jaarlijks op haar programma en sinds dit seizoen ook weer de halves. In Waco was ze superieur aan Sarah Bishop uit Amerika en de Française Julie Iemmolo. Zes, respectievelijk negen minuten was de achterstand waar zij tegenaan keken. Overtuigende winst dus voor de kleine, altijd goedlachse Japanse, die in veel races in het verleden gelijke tred hield met Rachel Klamer en destijds ook samen in de atletencommissie van World Triathlon stapten.

De eveneens pas 23-jarige Iemmolo was als eerste uit de Bravos Rivier gekomen, de voormalig vice-wereldkampioene IM 70.3 hield ook bij het fietsen de koppositie nog vast al was Ueda toen al niet ver meer weg. Die naderde met rasse schreven en op 12 kilometer voor de finish was de Japanse de nieuwe koploopster. Of Ai zich al snel gaat wagen aan Ironmans is de vraag. De Japanse triatleten zijn op dat vlak een beetje zoekende. O ja, er waren ook nog vier Nederlanders, waarvan Stefan van der Fluit de snelste was.

15 OKTOBER: IRONMAN 70.3 WACO (USA)
M:
98.Stefan van der Fluit 5.13.07 (15e M25)
215.Marcel Schneider 5.40.32 (18e M50)
751.Salo Henselijn 7.08.16 (20e M60)
V:
120.Caroline Unger 6.25.07 (11e F50)

Stone en Nelson snelsten in IM 70.3 North Carolina

De laatste van de zes Ironman/70.3-races van het weekend was die in Wilmington, North Carolina. Maar liefst 2125 deelnemers, maar toch geen enkele Nederlander dit keer. Het lint ging bij Derek Stone omhoog na 4.03.17 uur. Tod Vollrath was 13 minuten later de nummer twee en Robert Potter op 17 minuten, was goed voor brons. Drie Amerikanen op het podium bij de mannen, drie ook bij de vrouwen. Hannah Nelson in 4.37.57 uur eerste, Erin McKee in 4.39 tweede en Cassidy Harding in 4.43 uur derde.