Oceanus trekt als derde team de stekker uit Teamcompetities; Kijkt met trots terug; CrossRBR Almere; Preview Ironmans Cozumel en Tempe – WTJ 2676

WOENSDAG – Het houdt nog niet op met teams, die de Eredivisie van de Teamcompetitie verlaten. Na TriCan en TC Twente is nu ook bekend geworden dat Oceanus volgend jaar niet terugkeert in deze wedstrijdreeks. De ‘paarse brigade’ met Aalsmeer als uitvalsbasis wil op een positieve manier afscheid nemen van de Eredivisie, waar het alle jaren (sinds 2012) in uitkwam.

,,We staan in de triathlonsport alom bekend als een opleidingsvereniging. Atleten kunnen hier leren zich te ontwikkelen. Daar zijn inmiddels vele topatleten uit voortgekomen”, aldus John Heysteeg trainer/opleidingscoördinator van ZSC Oceanus. ,,Vele toppers hebben we in de loop der jaren onderdak geboden. Zij groeiden vervolgens uit tot internationale toppers.” Mooie voorbeelden zijn Menno Koolhaas, Donald Hillebregt, Mitch Kolkman, Niek Heldoorn, Youri Severin en Mohamed Masoo. ,,Het ging bij ons altijd om het collectief. We gaven/geven iedere atleet even veel kansen. Uitslagen waren nooit het belangrijkste, er lag geen enkele druk op de atleten. Helaas zijn we ten onder gegaan aan ons eigen succes van kampioenen kweken.”

Vijfde en winst in Almere waren hoogtepunten Oceanus

Dit jaar eindigde Oceanus op een elfde plaats. In de (aanvankelijk) voorlaatste wedstrijd in Klazienaveen kon door de drukke internationale wedstrijdkalender geen team op de been gebracht worden. Eerder dit jaar deden Mitch, Menno en ook Jesse Cuijpers nog voor het team uit, maar het degradatiespook bleef dreigen. Uiteindelijk werd het team dus elfde. In het verleden ging het stukken beter. We zetten de resultaten op een rijtje. Eerst het jaartal, dan de klassering van het eerste mannenteam en na de / de klassering van het eerste vrouwenteam. In alle gevallen gaat het om de Eredivisie. De beste jaargangen waren 2019 en 2021 toen het team dik in de bovenste helft van de Eredivisie eindigde. Hoogtepunt was de winst in Almere Duin 2021. In dat jaar kwamen mannen als Menno Koolhaas, Mitch Kolkman, Ian Pennekamp. Jesse Cuijpers, Hidde Mollee, Daaf Plomp en Davy Heijsteeg voor het team uit.

2012: 8e/8e
2013: 10e/-
2014: 16e/-
2015: 9e/-
2016: 13e/-
2017: 11e/-
2018: 13e/10e
2019: 7e/12e
2021: 5e/11e
2022: 11e/-

John Heijsteeg benadrukt dat het terugtrekken niets van doen heeft met de Teamcompetitie an sich. ,,We kijken met veel genoegen en trots terug op tien mooie jaren op het hoogste niveau en nemen nu op een positieve manier afscheid.”

Tja, hoe moeten we die leegloop duiden? Waarom houdt het voor drie prominente teams ineens op? Oud-triatleet Thijs Koelen (voormalig TC Twente-teamlid) had er zo zijn eigen idee over: ,,Op sportief vlak was de eredivisie toch een stuk interessanter toen er nog echte triathlons in zaten. Gooi die massastarts olympische afstand er uit en er blijft een baby-competitie over waar geen volwassen atleet of club eer aan kan behalen. Maar de implosie is soms wel flitsend al vraag ik me af of dit nu het spektakel is waar de NTB op uit was toen we al die supersprint estafettes kregen?”

De crossduathlons zijn begonnen

Het lijkt erop of er iets minder crossduathlons zijn deze winter, al duiken er her en der toch weer races op. Komende zondag is de oudste van het land in Pijnacker. Mooi nieuws, want het evenement is uitverkocht. Afgelopen zondag kwamen de specialisten aan hun trekken nabij Almere-Buiten. Een nieuw parcours met als scherprechter de Praambult (col van buitencategorie). Eerder werd rondom Almere (bij de Braambegen/Kemphaan) al wel eens het NK crosstriathlon gehouden. Dat moest de generale worden van het WK, maar daar stak de coronapandemie een stokje voor.

Dat open NK werd destijds gewonnen door Tim van Hemel met Wouter Dijkshoorn als Nederlands kampioen. De Amsterdammer is sindsdien steeds vaker te vinden in de offroadwedstrijden, zowel in binnen- als buitenland. Hij gold dus ook als favoriet in deze crossRBR van TV Almere. Wouter maakte zijn status waar. Binnen de 48 minuten was hij klaar. Afstanden waren 3/13/1,5 km. Hij liet stads- en clubgenoot Jeffry Camphens dik twee minuten achter zich. Weer een minuut later volgde Bjorn Engel van de organiserende vereniging als derde.

Bij de vrouwen ook een specialiste. Danielle Spoelder kan op de mountainbike en de onverharde ondergrond ook goed uit de voeten. Ze bleef Roos Anneveldt en Willemijn Huizinga royaal voor. De jeugdwedstrijden gingen naar Hidde Ruijs en Alexandra Koenis.

Rokende Chinese hardloper

Het korte gekke nieuws kwam uit China, waar ene Chen of Uncle Chen (50) al paffende de marathon aflegt in 3.28.45 uur. Hamvraag blijft dan: zou ie harder gaan als ie niet constant loopt te stomen? Kan me niet voorstellen dat ie er in Europese marathons mee aan moet komen.

 

De ‘winterraces’ in gebieden waar nog wel hoge temperaturen voorkomen, komen eraan. De Ironman Cozumel bijvoorbeeld, vorig jaar wereldnieuws door de recordtijd van Kristian Blummenfelt. Hij is er niet bij dit keer, wel de winnares van toen Sara Svensk. Wie kunnen in de voetsporen van Blummenfelt treden? Mogelijk weer een Scandinaviër, want Magnus Ditlev is zwaar favoriet. Verder Rudy von Berg, Pieter Heemeryck, Michael Weiss, Andy Potts en Tyler Butterfield. De Nederlandse inbreng komt van Michiel de Wilde, die deze zomer nog de Norseman deed en er zesde werd. Ook Jan van Berkel (ooit uitkomend voor TeamNL in de hoop de Spelen te halen) is namens Zwitserland deelnemer.

Bij de vrouwen verdedigt Sara Svensk haar titel wel. De concurrentie komt van Lisa Norden, Svenja Thoes, Gurutze Frades, Anne Reischmann en Joanna Ryter. De Belgen hebben behalve Pieter Heemeryck ook Pamphiel Pareyn en Quintin de Vos aan de start staan.

Ironman Tempe Arizona

Minstens zo interessant wordt Ironman Tempe Arizona. Ook een pro-race met het debuut van Ben Kanute op de hele. De Amerikaan maakte het Blummenfelt zeer lastig op het WK 70.3 St. George, hij scoorde zilver. Meer ervaren op Ironman-afstanden zijn Joe Skipper, Sam Long (revanche op zijn DSQ St. George?), Kristian Hogenhaug, Matt Hanson en Trevor Foley. Wat kunnen Justin Metzler en Ruben Zepunkte inbrengen. Nog een tweede oud-profwielrenner doet mee: Stefan Schumacher. De Belgen sturen oud-vice wereldkampioen Bart Aernouts.

Skye Moench voert het vrouwenveld aan. Met Sarah True en Lauren Brandon is een eindzege zeker niet gegarandeerd. De Japanse Ai Ueda is er ook evenals Renee Kiley, Melanie McQuaid en Angela Naeth. De wedstrijden zijn zondag 20 november.

Een week later is de nieuwe Ironman Israel aan de beurt met Menno Koolhaas, Milan Brons en Tristan Olij als Nederlanders, die azen op een Hawaii-ticket bij de pro’s. De race in Tiberias is de laatste hele voor Sebastian Kienle. Weer een week later is het Busselton bijvoorbeeld met Els Visser en Lotte Wilms. Els trainde eerst nog in de sneeuw van Zwitserland en kan nu ‘Down Under’ verder. Lotte is daar per definitie al en bereid zich voor op haar eerste hele afstand.