Het Rondje Eilanden is meer dan een swimrun alleen; winst Nick, Deborah, Raoni en Rina – WTJ 2978

ZATERDAG – Echte eilandenhoppers zijn het, de deelnemers aan het 12e Rondje Eilanden. Een swimrun, maar eigenlijk is het veel meer dan dat. Het is ook meer dan sporten alleen. Niet voor niets is de titel van het zomerweekend ‘Het Ronde Eilanden Festival’.

Festival met alles erop en eraan

Aan de Vinkeveense Plassen is het immers alles ineen. Op Zandeiland 1 is niet alleen het start- en finishterrein, het is ook de kampeerplaats van veel deelnemers, het is daar waar live muziek speelt, hapje, drankje, hottubs staan er om te ontspannen, yoga beoefend wordt enzovoorts. De meeste deelnemers overnachten er om morgen aan te schuiven aan het gezellig haast Italiaanse ontbijt en pas in de loop van de zondagmiddag verlaten de laatsten Zandeiland 1 weer. Een feest om mee te maken, de triathlonfamilie op z’n best.

O ja, er is een wedstrijdelement, maar droogjes daar een wedstrijdverslag van maken zou tekort doen aan de sfeer. Afijn, we doen het toch. In de wetenschap dat je de sfeer eigenlijk niet kunt omschrijven, maar vooral moet ondergaan.

Dubbele ronde met eindelijk winst voor Nick

Voor het eerst was er de mogelijkheid een ‘dubbele ronde’ over de eilanden en in het water te doen. Voor de duidelijkheid: de deelnemers zwemmen 1500 meter en leggen lopend zo’n 5 kilometer af over in totaal 12 zandeilanden. Erin en eruit. Loop-zwemschoentjes aan. Helemaal in de beginjaren werd er ook nog gefietst om de plassen heen, nu is het een echte Swimrun. De dubbele ronde was dus 3 km. zwemmen en 10 km. lopen.

Die race werd gewonnen door Nick van Ingen. De man uit Dordrecht was in 2018 en 2019 al eens dichtbij de zege, maar nu had Nick hem echt te pakken. Op een kleine minuut volgde Sliedrechter Sam Kraaijeveld, die wel een snellere tweede ronde dan Nick deed. Overigens ging door het snel veranderende weer de tweede ronde voor iedereen veel minder snel dan de eerste. Het stormde even op de Vinkeveense Plassen en berg je dan maar.

Na Nick en Sam volgden iets minder bekende namen: Hilversummer Sibrand Rinzema eindigde derde, vervolgens de in Luxemburg woonachtige Sebastian Ziekman en vijfde de Drent Erin Akkerman. Op een zesde plaats wel weer een man met een vracht aan ervaring: Sjoerd Veltman van VZC. Nick Sijmons – vorig jaar nog tweede – eindigde nu zevende. Izak Hanse, in triathlons zeer bedreven, merkte dat deze discipline toch weer andere specialiteiten vergt: achtste.

Derde zege voor Deborah in Rondje Eilanden

Izaks schoonzus Deborah Wissink finishte direct achter hem. Het was voor de 27-jarige Diepenheimse niet de eerste keer dat ze Het Rondje Eilanden won. In 2019 en 2022 was dat ook al het geval. Inmiddels kampeert het gezinnetje met hun zoontje gezellig na afloop op het Zandeiland. Deborah stond wederom in de top tien overall, dat verbaasde andere volgers. Maar het is inmiddels vrij gewoon geworden dat de vrouwen zich in deze swimrun met de mannen meten.

Eva Janssen is echt terug

De tweede plaats ging naar Eva Janssen, die in de corona-editie toen er met duo’s gewerkt werd samen met Paula van der Pouw de beste was. De Hilversumse – serieus toptriatlete geweest – stond overall op een 14e plaats. Rosanne Diepeveen uit Veenendaal klasseerde zich als derde vrouw. Verderop was het de beurt aan Tjarda Rodenhuis en Imola Pialla voor de plaatsen vier en vijf. Het zwemmen naar eiland 2 werd gewonnen door Nick en Deborah in de 1e ronde en door Nick en Eva in de tweede. Het lopen door Sam en Deborah en door Joep Kluwen en Deborah.

Normale rondje voor Raoni en Rina

Het ‘normale’ Rondje Eilanden leverde een zege op voor Brabander Raoni Schrijvers. Hij was duidelijk de betere van de Belg Robbe de Dobbelaere en Utrechter Ruben de Ruiter. Overigens was Ruben vierde overall, want Rina Zijgers mengde zich ertussen en won het vrouwenklassement. Ook de nummers twee en drie Melissa de Bruin-Roks en Fleur Vialle waren nog goed voor een plekje in de bovenste elf. Snelste loopster op Zandeiland 2 was bij de vrouwen Lysanne Wilkens. Bekend uit de atletiekwereld en nog een tijdje schrijvende collega op website 3athlon.nl

Na afloop kroop iedereen in de welverdiende….

Wim van den Broek

Wilde in 1983 iets anders dan alleen hard fietsen, stapte snel over op microfoons uittesten, één van de drijvende krachten achter één van de oudste triatlons: Oud-Gastel, figureert in misdaadseries en mag zich ridder zonder paard noemen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Meer informatie over hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.