Diede Diederiks, alleskunner, daags na haar bronzen WK medaille Xterra.

ZONDAG – Ze werd derde op het WK Xterra en donderdag tweede op de Xterra sprint. Amper vier dagen eerder deed Diede Diederiks (over haar gaat het) IM 70.3 Knokke-Heist en een valpartij verijdelde dat ze daar op het podium kwam, maar ze realiseerde de snelste looptijd aldaar. Europees Kampioene in Menen, tweede Nederlandse op plaats 46 van de PTO-ranking. Een alleskunner, die alle vormen van duursport leuk vindt. Double D oftewel Diede Diederiks. We spreken haar zondagmorgen als ze in Trentino terug kijkt op een bijzondere week.

Ik zit nog in de overwinningsroes, ik pak hier zo maar twee medailles, dat had ik vooraf absoluut niet gedacht en met mij mijn collega’s alhier. Die begrepen er niets van dat ik het WK Xterra een week na de halve van Knokke-Heist deed. Ik heb niet specifiek getraind naar deze race, ik zit niet zo vaak op een mountainbike, ik ben zeker geen specialist, maar ik vind het gewoon heel erg leuk. Ik heb getraind naar een piek voor IM 70.3 Knokke-Heist met een verlenging van de piek van een week naar deze race toe.

2023 © Alice Russolo


Dat ik geen specialist ben, bleek ook hier maar weer eens, bijvoorbeeld ik de keuze van banden en bandenspanning en eigenlijk ook in de fietskeuze, volgens mijn collega’s hahahaha, maar ik heb maar 1 mountainbike, dus wat dat betreft is er geen keuze.
Het parcours was heel zwaar, afgelopen vrijdag hadden we hier code oranje door zware regenval en er ontstonden modderstromen op het parcours. Ik ben een aantal keer gevallen, weggegleden en sommige hele zware stukken kon ik niet op de fiets naar boven komen, maar daarin was ik niet alleen. Op de steile stukken kon ik met de besten mee, maar op de technische stukken verloor ik terrein, daaruit blijkt ook maar weer eens dat ik geen specialiste ben , zoals de rest van het Pro-startveld. Mijn power/uithoudingsvermogen zit echter wel goed. 

foto Carel du Plessis


Ik heb heel goed gezwommen en kwam als 7e het water uit. Voorheen was het zwemniveau in Xterra-races wat lager, maar ik zie dat echt over de gehele breedte verbeteren en dus was ik echt heel erg blij en verbaasd met mijn zwemnummer. Op een gegeven moment merkte ik zelfs dat ik Alizee Paties (winnares zilver) voorbij zwom en op 1 minuut van de snelste zwemsters uit het water kwam.
Binnen 10 minuten op de fiets hadden we de eerste dames ingehaald. Ik kon met de sterksten mee op een parcours van 30 kilometer met 1200 hoogtemeters. Door de zwaarte van het parcours voelen je benen continu verzuurd. Net voordat ik de wisselzone binnen kwam passeerde Sandra Mairhofer me. Zij behoort tot de absolute wereldtop in mountainbikesport.

2023 © Alice Russolo


Het loopparcours waren twee ronden van 5 kilometer en ook hier behoorlijk wat hoogtemeters. Daarnaast hadden de modderstromen en het vele water het parcours heel zwaar gemaakt. Er was een passage waar je je aan een touw omhoog moest trekken, een stuk langs een ravijn, waar je van rotsblok naar rotsblok moest springen .
Het ging heel goed en in de eerste ronde kon ik Sandra terugpakken. Ook heerlijk dat Robert me kon coachen en me op die manier kon laten weten dat ik uit liet op Sandra. Ik ging de tweede ronde in met de wetenschap dat het podium zo goed als binnen was. Wel ben ik ook tijdens het lopen nog gevallen, maar mijn derde plaats kwam niet in gevaar.

foto Carel du Plessis


Ondanks dat een Xterra-race  heel zwaar is, vind ik het zo leuk om te doen. De sfeer bij dit soort races is ook zo vriendschappelijk, een soort familie, waar mensen elkaar alles gunnen. Eigenlijk past dat me meer dan triathlon.

Twee keer een medaille in een veld van specialisten, we hebben gisteravond natuurlijk wel een klein feestje gevierd. Wel zijn we uit de drukte gebleven, want mijn seizoen zit er nog niet op. Ik wil dit jaar nog een halve doen, welke race is nog niet bepaald, dat hangt af van mijn herstel. Ik wil nog PTO punten scoren en op die manier opnieuw volgend jaar uitgenodigd worden voor de PTO-races.

=======

De ambities van deze triatlete blijven dus onmiskenbaar groot. Dank je wel Diede voor de fijne reacties zo snel na een pittige wedstrijdweek en we zijn benieuwd naar je volgende wedstrijd.

Ruud de Haan

Ruim dertig jaar geleden aangestoken met het triathlonvirus. Als super-recreant races gedaan en door toedoen van Mels de Kievit aan de micro beland en die nooit meer los gelaten. Samen met maatje Wim van den Broek zo veel meer dan 1000 wedstrijden als speaker gedaan. Zo af en toe actief voor Eurosport als commentator bij triathlons.

Geef een reactie

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Meer informatie over hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.