WK Pontevedra: Beth Potter wereldkampioene, Rachel naar Spelen met superklassering: 5e – WTJ 3076

ZONDAG – Het slotstuk van drie dagen absolute topsport was het WK voor vrouwen. Onze sterkste troeven Rachel Klamer en Maya Kingma stonden allebei aan de start, zonder uitgesproken ambities voor een topklassering. Maar het pakte erg goed uit voor Rachel.

Intussen liet Beth Potter zich kronen als de nieuwe wereldkampioene 2023. De Europees kampioene van Weert 2019 staat nu ook mondiaal aan de top. In een rechtstreeks duel met landgenote Kate Waugh. Daar achter kwamen de Francaises Emma Lombardi en Cassandre Beaugrand, die de titel aan de Britse moesten laten.

De Grand Final begon in elk geval goed voor Maya en Rachel. Bianca Seregni opende het festijn en kwam als eerste na 750 meter het ponton op voor de tweede zwemronde. Daar lag Maya Kingma praktisch aan haar voeten als vierde. Rachel kwam niet heel goed uit de startblokken en tikte halverwege als 35e aan op 27 seconden. Totaal deden 59 atleten mee.

Mathias snelste uit water, Maya in kielzog mee

De tweede ‘zwemhelft’ was het de Britse Olivia Mathias, die sterk kwam opzetten en de leiding overnam van Seregni. Samen kwamen ze na 19.42 minuten uit het 19.7 graden warme water. De buitentemperatuur tikte in Pontevedra vandaag 30 graden aan. Prima omstandigheden dus voor een WK. Geen wetsuits brengt de snelle zwemsters altijd wat verder. Maya Kingma bijvoorbeeld wisselde al als derde op twee tellen van Mathias. Maar de sterkste prestatie kwam misschien nog wel van Rachel, die in de tweede ronde geen tijd verloor en daarmee opschoof naar de 26e plek in de tussenstand, 26 tellen achter de kop. Waar haar man Richard bij het zwemmen toch wat steekjes laat vallen dit seizoen, kon Rachel terugzien op een sterk zwemnummer. Het kon dus alle kanten op met het verdere verloop van de race.

Bij het altijd rommelige begin van het fietsen is het zaak snel aan te pikken. In de eerste kilometers ontstaat een kopgroep van 15 met naast Maya ook Beth Potter, Cassandre Beaugrand en Emma Lombardi. De top drie van de tussenstand WTCS dus. Verder Sophie Coldwell, Olivia Mathias, Kate Waugh, Taylor Spivey, Kirsten Kasper, Laura Lindemann, Lena Meissner, Vittoria Lopes, Sophie Linn, Alice Betto en Jeanne Lehair. Vier Britse, twee Duitse, twee Françaises en twee Amerikaanse triatletes dus.

Rachel en Gwen in achtervolging

In de achtervolgende groep van 23 atletes zitten Rachel en ook Gwen Jorgensen. Na de eerste van 8 fietsrondes is de achterstand 28 seconden voor groep Kramer. In de tweede ronde loopt het verschil op naar 39 seconden. In de derde gaat het minder hard vooraan en komen er 4 seconden bij: 43 tellen achterstand dus. Maar met de top drie van de ranking in de kopgroep is de situatie dus een stuk vertrouwder dan gisteren bij de mannen toen Alex Yee compleet door het ijs zakte en ook Hayden Wilde de slag miste. Achteraf bleek dat de stroming in het water toen sterker was dan vandaag. Dat, gecombineerd met een non-wetsuit swim, bracht een mindere zwemmer als Yee toch hopeloos in de problemen.

Terug naar de vrouwenrace, waar Coldwell, Mathias en Waugh het zware werk opknappen voor hun teamcaptain Beth Potter, die overigens zelf ook het tempo hoog houdt. Het lijkt al weer een eeuwigheid geleden maar deze Beth Potter kwam als een ‘nobody’ in 2019 naar Weert om daar de Europese titel te pakken. Daar sprak ze in onze microfoon de legendarische woorden: ‘Ik word Olympisch kampioen in Parijs’. We zullen zien.

Atletiekstadion

Op de wedstrijdbeelden vanuit de lucht is mooi te zien hoe halverwege het fietsen de kopgroep het atletiekstadion van Pontevedra, waar de wissel en finishlijn liggen, al weer verlaten terwijl de achtervolgers erin komen. Met nog vier ronde te gaan is er een status quo: 46 seconden blijft het verschil. De derde groep met o.m. Periault en Van der Kaay fietst dan al op meer dan 2 minuten en kan een kruisje zetten door hun kansen. Er blijven 37 kanshebbers vooraan over, verdeeld over twee groepen. Kopgroep van 15, achtervolgende groep van 22.

Als de vijfde ronde achter de rug is, blijken de achtervolgers toch meer in hun mars te hebben. Het verschil loopt terug naar 37 seconden. En in de volgende lap/ronde gaat er nog eens tien seconden vanaf. De 27 seconden die overblijven zijn voor snelle loopsters als Gwen Jorgensen beslist te overbruggen…

In de laatste twee rondes kwam het peleton zienderogen dichterbij. De aansluiting kwam er net niet. Twaalf seconden zat er tussen de als 15e wisselende Alice Betto uit de kopgroep en de groep Klamer/Jorgensen onder aanvoering van de Japanse Yuko Takahashi.

De wedstrijd was geheel open, al dachten de Britse vrouwen daar anders over. Kate Waugh ontsnapte en Beth Potter ging heel slim mee. Dat lukte ook Emma Lombardi, die merkte dat haar landgenote Cassandre Beaugrand even moest passen. Voor Maya verliep de overgang naar het lopen stroef. Na de eerste ronde lag ze 27e op 44 seconden. Rachel was haar daar voorbij op jacht naar een korte klassering. Ze verloor nauwelijks tijd om de koploopsters en was na 1 ronde al op de achtste plaats te vinden.

Met nog twee ronden te gaan leek Beth Potter op weg naar de wereldtitel. Enkel landgenote Kate Waugh en Emma Lombardi konden nog volgen, de laatste stond derde in de tussenstand achter Beaugrand, die daar op 12 seconden doorkwam als vierde met Coldwell in haar spoor. Vervolgens het groepje Tertsch, Klamer en Lehair.

In de derde ronde doen de Britse meiden er nog een schepje bovenop. Op de oude steentje van de historische binnenstad waar het enigszins hellend is, nemen ze rennend afscheid van Lombardi. Voor Beth Potter is het dan zeker. Zij wordt de nieuwe wereldkampioene 2023.

Potter is dan on fire. Met nog 3,5 kilometer te gaan lost ze ook haar landgenote. Waugh volgt bij het ingaan van de laatste ronde op 5 seconden. Lombardi zakt terug tot bij Beaugrand, die haar landgenote voorbij gaat voor brons op de Grand Final. Vervolgens zijn het Lisa Tertsch en Rachel Klamer komt daar zelfs al als vijfde door. De Spelen in Parijs zijn plots binnen handbereik. Haar vierde na Londen, Rio en Tokyo. Schitterend!

Beth Potter, de 31 jarig Schotse wint, Kate Waugh wordt tweede en Cassandre Beaugrand derde. Lisa Tertsch met penalty alsnog vierde en daarna kwam ze er aan hoor: RACHEL KLAMER wordt vijfde en kan zich opmaken voor haar vierde Olympische Spelen. Wat een magnifieke prestatie, steeds weer kunnen pieken op het moment supreme.

Maya Kingma valt terug naar een 29e plaats op 3.24 minuten. Gelukkig wist zij zich al in Japan begin dit jaar te verzekeren voor de Spelen in Parijs, waar we dus wederom met twee Nederlandse vrouwen aan de start zullen staan. Nog even een voorbehoud, want de voordracht moet nog langs NOC*NSF.

Dat brengt ons bij de eindstand van het WK, de WTCS-series 2023: