Top 5 volgens de 18 Nederlandse deelneemsters; Hawaii-dagboek Lotte van Trigt – WTJ 3111

ZATERDAG – Nog iets meer dan vier uur en dan begint op Hawaii het WK Ironman voor vrouwen. Uiteraard gaan we daar volop over berichten (live en na afloop met sowieso de resultaten van alle deelnemers), zoals we dat de voorbije week al gedaan hebben met allerlei voorbeschouwingen van met name de Nederlandse deelnemers.

We hadden het geluk al in een vroeg stadium over de startlijst te beschikken, zodat we eerst onze 18 Nederlandse deelnemers konden vermelden en daarna onze traditie van de paspoortjes weer oppikten. Inmiddels zijn de startlijsten algemeen verdeeld, zodat iedereen zijn/haar atletes kan volgen.

We hebben diezelfde 18 atletes trouwens ook gevraagd wat hun top vijf gaat worden komende nacht op Ali’i Drive. Dit is hun top 5:

1.Taylor Knibb
2.Anne Haug
3.Lucy Charles-Barclay
4.Daniela Ryf
5.Els Visser

Dan onze favo’s: Ruud zegt 1.Knibb, 2.Haug, 3.Charles-Barclay; Arjan zegt 1.Charles-Barclay, 2.Knibb, 3.Visser en Wim houdt het op 1.Knibb, 2.Haug, 3.Charles-Barclay. Veel wordt dus verwacht van debutante Taylor Knibb.

Terug naar onze Agegroupers. Allemaal voorgesteld zijn ze, maar we schreven vorige week ook dat Lotte van Trigt een dagboek ging bij houden. Dat deed ze inderdaad alleen vergat ze alles door te sturen. Dat deed ze gisteravond laat (Hawaiiaanse tijd) alsnog.  En wie zijn wij dan om dat niet alsnog te publiceren. Genoeg leesvoer tot 18.24 uur, het moment waarop we allemaal hebben gewacht: start van het WK Ironman!!!!

Where it all started- Kona Hawaii

Eindelijk is het zover…Ik ben op dé plek where it all started, de Ironman, 45 jaar geleden op Hawaii. Waar een aantal mensen de discussie hadden welke atleet, zwemmer, fietser of loper de meest fitte persoon was. Ze besloten dan ook een uitdaging met elkaar aan te gaan en één wedstrijd te organiseren die alle langeafstandsraces van Honolulu combineerde,
namelijk:
– Waikiki Roughwater Swim (3,8 km)
– Around Oahu Bike Race (185 km – verdeeld over drie dagen)
– Marathon van Honolulu (42,195 km)
Door drie mijl (bijna vijf kilometer) van het fietsparcours af te halen en tegen de klokrichting het eiland rond te rijden zouden ze het fietsgedeelte kunnen laten starten bij het eindpunt van het zwemparcours en laten eindigen op het traditionele startpunt van de Honolulu Marathon. De atleet die deze drie wedstrijden op rij zou winnen, was een echte “Ironman”.

Zo is de Ironman ooit begonnen op Oahu, Hawaii en later verhuisd naar Kona, the Big Island. Ook mijn triatlon droom startte bij het horen van de verhalen over Hawaii! Ik loop nu al een week rond op deze plek ik mag meedoen aan deze iconische race! Zo lang van gedroomd en nu is het moment dan eindelijk daar. Ergens is het nog steeds moeilijk te
geloven dat ik het ga meemaken. Dat ik tussen de allerbeste vrouwen in de triatlon sport ga zwemmen, fietsen en lopen en dat ik deel uit mag maken van deze eerste Women’s only race op een toch echt wel magische plek!

Pre Kona
Ik heb het hele afgelopen jaar een mooi seizoen gehad, genoten van alle sportieve en niet sportieve momenten, de wedstrijden en mensen rondom de wedstrijden en het sporten maar ook daarbuiten. Enorm genoten en afgezien van klassiekers als de Brouwersdam90, het met succes verdedigen van mijn titel op de kwart bij Oudgastel. En nog meer leuke wedstrijden.

De laatste weken voordat wij naar Hawaii vlogen waren puur finetuning en de laatste harde trainingen. Met mijn nieuwe racemonster nog meer kilometers maken. Helaas ging dat finetunen niet helemaal top. Een week voordat we weggingen vond mijn kadavertje het genoeg en sloegen even de stoppen door… Geen laatste harde trainingen maar iets rustiger
aan, herstellen en zorgen dat het lijf weer wilde meedoen met hoe de coach en ik het graag zien. Ik heb hier ontzettend van gebaald, ben boos geweest en ook wel de oh zo populaire kreet door mijn hoofd laten gaan: waarom ik!? Maar daar kom je niet verder mee. Dus mezelf een schop onder mijn kont gegeven, even wat extra TLC aan het kadavertje gegeven. Nee
niet de ‘populaire’ tv zender met Say Yes to the dress maar aardig zijn voor het kadavertje. Als atleet met een lichamelijke uitdaging weet ik dat het erbij hoort en gelukkig heb ik mensen in mijn hoek die mij daar goed bij kunnen helpen, en dus ging ik redelijk soepel het vliegtuig in!

First days in paradise
Op vrijdagavond 6 oktober zijn wij geland op Kailua airport. Na een lang stuk vliegen in een koektrommel. Vrijdagochtend 9:50 vertrokken en dezelfde vrijdag om 18:15 aangekomen op het eiland. Met een overstap op Los Angeles waar we 4 uur moesten wachten op onze volgende vlucht. Een lekkere lange dag onderweg, maar dan heb je wel wat! Voor mij en Tijn
(mijn man) allebei de eerste keer dat we in Amerika zijn al moet ik eerlijk zeggen dat Hawaii vooral aanvoelt als een tropisch, relaxed eiland. De volgende ochtend zagen we pas echt hoe het er echt uitzag waar we waren aangekomen. Palmbomen, super blauwe zee en heerlijk zonnig, dat heerlijk zonnig zeg ik nu, tijdens de race denk ik daar misschien anders over. Onze accommodatie voor de eerste dagen zit ook aan Ali’i Drive, de straat waar het morgen allemaal gaat gebeuren. Wel helemaal aan het einde maar zodra we ons appartement uitstapten zagen we de triatleten al fietsen, rennen en zwemmen. Het hele stadje ademt triatlon. Het is werkelijk waar nu echt een triatlon paradijs en wij zijn daar een
onderdeel van.

Trainen in Paradijs
Superfijn om een week voorafgaande aan de race hier al te zijn. Kunnen we mooi acclimatiseren aan de temperatuur en Tijn kan zo mooi alle leuke side events die Ironman heeft georganiseerd bij de race meedoen. Hij grapte zelf al dat hij nu meer medailles heeft dan ik hopelijk straks heb… Na mijn bike even goed te hebben laten checken bij de fietsenwinkel want de douane heeft er niet van kunnen afblijven, ergens snap ik dat wel… Stuur stond scheef, en zadel was verbogen. Maar na de check kon ik mijn eerste kilometers maken en genieten van de warme temperatuur en fietsen langs de palmbomen en de prachtige blauwe zee. Tijdens mijn trainingen hier zoveel mogelijk stukken van het parcours
verkend. Zo ben ik langs het beruchte Energylab geweest, heb ik vanaf het keerpunt bij Hawi de afdaling en ook de klim gefietst en heb ik mooi wat kilometers op de Queen Kaahumanu highway gemaakt. Ik kan wel alvast zeggen dat ik flink duim dat het bij Hawi wat minder hard waait anders zit ik met samengeknepen billetjes op mijn fiets en ik weet niet of dat nou zo aero is… Verder is het een echt fietsparcours voor de TT fiets want er zitten geloof ik 6 bochten in. Het is een soort Almere maar dan met veel meer hoogtemeters en betere uitzichten. Het loopparcours is ook zeker niet vlak en gaat een mooie uitdaging worden! Maar ik heb al mijn trainingen kunnen afvinken. Het zwemmen wordt een feestje want
zwemmen in een tropisch aquarium is een heerlijke manier op je wedstrijd te beginnen!

Meer dan alleen Triatlon
Voorafgaande aan de reis ben ik naast het trainen voor deze belangrijke race, de kers op mijn taart, ook bezig geweest om te kijken of ik meer aandacht kan vragen voor mensen met Reumatoïde artritis (RA). Online ben ik vanaf het begin dat ik gediagnosticeerd ben met RA heel open geweest over de struggles met de ziekte in de combinatie met het sporten en mijn
dromen. Ik wil op deze manier graag een ander beeld scheppen van een vreselijke ziekte. We krijgen niet allemaal vervormde handen en polsen of worden compleet van zorg afhankelijk of welk ander verschrikkelijk beeld er ook heerst. Het is inderdaad een rotziekte, en de constante pijn in je gewrichten, in je lijf, de vermoeidheid van de medicijnen is zeker
geen aanrader maar er zijn nog mogelijkheden. Die mogelijkheden wil ik graag laten zien. Ik ben nu de eerste met RA die dit voor elkaar heeft gekregen hoop ik ook anderen aan te moedigen hun dromen na te jagen en hopelijk staan er de komende jaren meer mensen met een lichamelijke uitdaging aan de start van deze epische race.

Ik vind het super gaaf om mensen over te halen om ook vol te gaan voor iets wat ze al jaren willen. Ik ben daarom ook
een crowdfunding gestart en in samenwerking met Sportslink heb ik meer bedrijven en mensen weten te bereiken die mijn droom en die van ReumaNederland steunen. Echt super tof. Zoals iemand tegen mij zei: Bijna elke triatleet droomt van Kona. Het lijkt bij jou online allemaal vanzelf te gaan en dat het altijd leuk is. Maar ik weet dat jouw ziekte en lichamelijke
uitdagingen zeker parten heeft gespeeld bij de trainingen. Maar morgen is het de big day en laat ik zien dat ik hier net zo goed thuis hoor als alle anderen.

Tomorrow
Morgenochtend, 14 oktober 6:40 lokale tijd hier, wat voor jullie Dutchies betekent: 18:40 in de avond. Zal ik van start gaan als allereerste Nederlandse Triatleet met Reumatoïde Artritis (RA). Ik heb er enorm veel zin in, maar heb ook al een gezonde spanning en angst voor deze wedstrijd. Zoals ze gister bij het welkomst diner zeiden: We weten dat het hot, humid en windy gaat worden. Maar ik sta aan de start met meer dan 2000 andere vrouwen die dezelfde condities tegen gaan komen en dezelfde demonen in hun hoofd moeten bevechten en waarschijnlijk ook tegen hun benen af en toe roepen: ’ shut up legs!’ Al deze vrouwen, zullen de 3,8 km zwemmen, 180 km fietsen en 42,2 km rennen. De energie is top en de dankbaarheid zeker aanwezig! Ik heb er zin in, en ik wil zo hard mogelijk over dit epische parcours gaan maar wel nog kunnen genieten van elke kilometer en hopelijk kom ik morgen met een dikke glimlach over die prachtige finish!
Ik ben te volgen via de Ironman App nummer 356 en er is een livestream via de website van Ironman, wie weet zien jullie mij nog voorbij vliegen!

Special thanks
Als laatste wil ik nog even kort een aantal mensen en bedrijven bedanken die mij hebben gesteund in mijn reis en droom! Als allereerste en belangrijkste: Tijn; echtgenoot, supportcrew, mechanieker, routebouwer, fotograaf en soms ook het mikpunt van mijn chagrijnige gedrag. Ik ben super blij dat jij dit met mij wil doen! Familie en vrienden die mij ondanks dat ze het soms moeilijk vinden te begrijpen, dat ik mezelf dit aandoe wel aanmoedigen en voor mij klaarstaan en mij steunen in mijn dromen! Mijn coach: Ik had mij vanaf het begin af aan geen betere coach kunnen wensen, de ontelbare aanpassingen in mijn schema vanwege mijn lijf en mijn gekke wensen, hoge verwachtingen van mezelf en de uitdagende doelen die ik soms stel maar vooral ook voor het afremmen als het nodig is. Op naar nog meer mooie sportieve prestaties!
Ik mag mij ook heel gelukkig prijzen met de bedrijven die mij hebben gesponsord op weg naar deze race. Deze sponsoren zijn allemaal terug te vinden op mijn sponsor pagina maar wil ze ook hier graag nog even noemen:
– Deboer wetuits: het beste wetsuit dat ik ooit gehad heb!
– GP Cycling : perfecte en super snelle service en super fijne fietsen !
– Onbeperkt aan de slag: samen laten we zien dat je door een fysieke uitdaging niet
afgeschreven bent! Op naar echt inclusieve arbeidsmarkt
– Xtract: Net dat beetje extra om mijn prestatie naar nog hoger niveau te tillen.
– Hoka en Runningdirect : De fijnste hardloopschoenen om lekker op te blijven rennen!
– Sunshower : Altijd de zon in mijn huis en heerlijke infrarood voor nog beter herstel!
– Lanakila : Een prachtig trisuit volledig volgens mijn dromen
– De bikefitter: Dirk Jan heeft mij een comfortabelere fit gegeven op mijn prachtige
nieuwe fiets en vanaf Nederland gaf hij mij nog een mooie tip toen hij online een foto
zag. Fantastische bikefitter en super fijn om met hem te werken!