World Cups Miyazaki met Maxime, Ben, Gwen en Jolien; Brasilia met Mighty Messias, Tapia Vidal en Tamara
ZATERDAG – Komt niet zo vaak voor, twee World Cups op dezelfde dag. Maar sinds er nog een niveau hoger (World Triathlon Championship Series) bestaat, kan het ook wel. Vandaag was het dus eerst de beurt aan de Japanse race in Miyazaki en een paar uur later in de Braziliaanse hoofdstad Brasilia. Onmogelijk om ze als triatleet te combineren.
Wordt Ben Nederlander?
De Franse dominantie was weer groot in Japan. Numeriek ook, want ze waren met achten bij de mannen. Aan de streep trok oud-wereldkampioen duathlon Maxime Hueber-Moosbrugger aan het langste eind. Hij klopte Ben Dijkstra – waarvan het gerucht gaat dat hij in de nabije toekomst voor Nederland gaat uitkomen – en de Japanse favoriet Kenji Nener. De verschillen waren klein, niet ongebruikelijk op een sprintwedstrijd. De jonge Franse helden Yanis Seguin en Valentin Morlec werd 4e en 5e en daarna was het de beurt aan de snelste zwemmer Takumi Hojo.
De Amerikaanse XTerra-specialist Sullivan Middaugh fietste het hardst, liep goed maar verloor te veel tijd bij het zwemmen. Nederlanders lieten de race – zo ver voor de Olympische cyclus richting Los Angeles – links liggen.
38 lentes jong en ze heeft ‘m!
De vrouwenrace was ook interessant in die zin dat Gwen Jorgensen nog altijd een supertriatlete is en Jolien Vermeylen andermaal goede zaken deed met een derde plaats. Tussen hen in was het de Zwitserse Alissa Konig, die lang op zegekoers lag maar in de slotfase alsnog door de 38-jarige Olympisch kampioene van Rio werd gepasseerd. Om met Mart Smeets te spreken: ’38 lentes jong en ze heeft ‘m!’ Mooi Amerikaans-Zwitsers-Belgisch podium dus. Jolien kwam 17 seconden na Gwen over de meet, daarmee na de winst in World Cup Tongyeong haar tweede podiumplek in Aziatische World Cups. Sian Rainsley en Yuko Takahashi waren daarna ook snel bij het blauwe tapijt, waar iedereen weer op neerzeeg. Talent Jessica Fullagar was als zesde beste Britse, waarna de Amerikaanse Erika Akerlund, de Italiaanse Beatrice Malozzi, de Portugese Madalena Almeide en een tweede Japanse Manami Hayashi de top tien vulden.
Zolang Ben Dijkstra nog voor TeamGB uit komt moeten we vaststellen dat deze World Cup geen Nederlandse triatleten trok. Toch nog geen voorbode van bezuinigingen op atletenbudgetten mogen we hopen?
Geen Nederlanders
Want ook in het Braziliaanse Brasilia ontbraken de Nederlanders. Het zal de Braziliaanse fans niet deren, want zij zagen een prachtzege van landgenoot Manoel Messias gebeuren. Snelste vrouw was de Mexicaanse Rosa Maria Tapia Vidal.
‘Mighty Messias’ zoals de Braziliaan wel genoemd wordt, won overtuigend met 35 seconden voorsprong op Ozzie Callum McClusky. Hij wist nog net de Spanjaard Sergio Baxter Cabrera (ooit winnaar in Holten) van zich af te houden. Miguel Hidalgo was al de tweede Braziliaan op een vierde plek en de pas 20 jarige Chileen Andree Buc verraste met plaats vijf. De Belg Erwin Vanderplancke mocht de Benelux-eer hoog houden met een elfde plaats.
Sandra Dodet leek lang op de zege af te gaan, maar de Française moest in de slotfase haar meerdere erkennen in Rosa Maria Tapia Vidal. Achttien seconden was het verschil aan de finishlijn. Brons ging naar Tamara Gorman, die twee jaar terug een gebroken ruggenwervel opliep en sindsdien wisselende prestaties aflevert. De laatste tijd heeft de Amerikaanse, die in Rotterdam 2017 op spectaculaire wijze wereldkampioene der beloftes werd, de stijgende lijn weer te pakken. Landgenote Summer Rappaport volgde als vierde en Verena Steinhauser uit Italie was de nummer vijf. Daarachter vooral Zuidamerikaanse triatletes.
