Op weg naar IM Dubai met PRO triathlonkoppel Robert de Korte en Diede Diederiks

Robert de Korte en Diede Diederiks, twee Nederlandse deelnemers aan IM 70.3 Dubai, komende vrijdag.
Maar ze hebben meer gemeen; hun adres bijvoorbeeld; EDO Sports en de PRO-status.
Twee van de 20 Nederlandse triatleten die  vrijdag 12 maart aan de start van IM 70.3 Dubai.
Robert vorig jaar de beste Nederlander in Dubai met zijn 21e plaats, Diede debuterend in die race.
Met welke verwachtingen reizen zij dinsdag af naar Dubai en meer vragen.
Tijd voor ons om eens bij te praten met beiden in een dubbel-interview.

Hoe vind je het, na dat ellendige seizoen 2020, dat je weer een echte race kan gaan doen?

Diede: Ik kijk er erg naar uit, maar door de reisbeperkingen en maatregelen, is het niet meer zo zorgeloos om alles voor een race te regelen. Dat drukt enigszins de pret en geeft ook onzekerheid in aanloop naar een race. Je weet niet of je voorbereidingen en trainingsuren ergens toe leiden. Als het startschot klinkt in Dubai, dan pas zal ik geloven dat het doorgaat ?

Robert: 2020 had ik gepland als eerste pro seizoen. IM70.3 Dubai 2020 moest een voorbereiding en leermoment worden voor de rest van het jaar. Dubai was uiteindelijk de enige pro wedstrijd die ik heb kunnen doen helaas. Ik heb wel zin om de wedstrijd te doen, al was de voorbereiding niet ideaal door alle Corona perikelen. Zo heeft het zwemmen (mijn minste onderdeel) een tijdje stilgelegen en was het lang onzeker dat de wedstrijd wel of niet door kon gaan. Daarnaast is het reizen nu ‘een dingetje’. 

Hoe is het als triathlon-stel geweest in 2020; doelen gesteld, wedstrijden gepland en dan al die afgelastingen……

D: Het geldt voor meer atleten in de triathlon community dat we elke maand wel een race zagen wegvallen of doorgeschoven worden. Desondanks hebben we toch aan een aantal races mee kunnen doen in 2020: IM70.3 Dubai (Robert) Superleague indoor (Diede), Triathlon de l’Ourthe (beiden), OD Spijkenisse (beiden), OD Maastricht (beiden) en Halve van Sevilla (Diede). Ook heeft EDOsports een aantal Corona-proof momenten georganiseerd waar we op afstand toch een triathlon konden doen. Daar probeer ik naar te kijken, en niet naar alle teleurstellingen zoals de EK’s en de WK’s waar ik me voor geplaatst had en die op het laatste moment geen doorgang konden vinden. Het lastige vond ik dat je als atleet met veel toewijding en passie voor de sport continue toewerkt naar piekmomenten waarvan je gewend bent dat ze met een race bekroond worden. Daar haal je je plezier uit, daar word je blij van en dat wordt dan weggenomen. Maar de boog kan niet altijd gespannen blijven staan. Dus moet je ook zonder races Offseason nemen, rustdagen enzovoorts. Terwijl dat zo dubbel voelt. Ik denk dat een heleboel mede-atleten dat wel kunnen herkennen. Omdat we beiden met teleurstellingen te maken hebben gehad, konden we elkaar juist steunen. Daar ben ik heel blij mee, want ik denk dat het voor een niet-triathlonpartner misschien moeilijker te bevatten valt. Dus samen door de lockdown, samen door teleurstellingen heen.

Mijn motivatie voor de triathlonsport is altijd al intrinsiek geweest, dus niet per se gedreven door externe factoren als wedstrijden doen en prijzengeld. Afgelopen jaar heb ik weinig motivatiedips ervaren, alleen een korte periode van frustratie omdat het EK werd afgelast en daar had ik echt met hart en ziel naar toe getraind. Het helpt bij mij wel dat ik mij niet alleen richt op halves, maar bijvoorbeeld ook cross triathlon, duathlons, trails lopen enz.. In 2020 kreeg ik bijvoorbeeld de kans om met veldrijden te beginnen, geweldig! Plezier is de belangrijkste drijfveer, naast de voldoening die het geeft om te werken met je lichaam (in plaats van met je geest, zoals ik in mijn werk gewend ben). 

R: Eens met Diede. Voor mij was 2020 heel anders gepland dan het daadwerkelijk was. Ik zag 2020 als een leerjaar om ervaring op te doen, dus dit schuif ik dan maar door naar 2021. Hopelijk gaan er dit jaar wel meer races door. Verder ben ik ook blij met een mede triatleet als partner. We kunnen elkaar op sleeptouw nemen als het een keer wat moeilijker gaat. Ook is het niet raar dat de hele woonkamer vol met fietsen staat ?. We af en toe een keer extra naar de supermarkt moeten of om 21:00 al in slaap vallen. Ik weet ook dat wat we doen vrij uniek is, ik ben ontzettend trots op hoe Diede zich in de afgelopen 2 jaar heeft ontwikkeld.  We hebben dezelfde triathlon afwijking en hoe gaaf is het dat onze namen allebei op de startlijst staan. We delen de ervaringen en zien elkaar in wedstrijden vaak onderweg en tot vlak voor en net na de finish. Gelukkig motiveren we elkaar ook. Ik deed gewoon altijd alsof de wedstrijd doorging en trainde met dat idee door. 

PRO-atleet en dan Covid-19 in 2020 (en 2021), moet toch zijn financiële gevolgen hebben, lijkt me.

D: Pro-atleet in NL gaat voor onze afstand en op onze leeftijd niet gepaard met geldbedragen. Dit lossen we op door allebei te werken zodat we onze passie kunnen bekostigen. Ro en ik hebben altijd fulltime gewerkt, wat voor de nodige uitdagingen zorgt. Wanneer rust je dan bijvoorbeeld uit als je in het weekend en rondom werktijd traint en doordeweeks werkt? Een voordeel van de lockdown 2020 was dat ik mijn werk voor de universiteit thuis kon doen, en met een flexibele houding van mijn leidinggevende mocht ik op sommige dagen trainingsuren in plannen. Wat een luxe! Dat was voor mij een win-win situatie. Triathlon is geen goedkope sport, helemaal niet als je geen sponsoren hebt.. Gelukkig word ik goed geholpen door EDOsports ?

R: het zijn van pro-atleet en het zijn van zelfstandige waren niet ideaal in Coronatijd. Gelukkig hebben we bij EDOsports genoeg trouwe atleten die ik kan voorzien van trainingsschema’s. We hebben wel last van de sluiting van zwembaden en alle wedstrijden die niet door gaan. We proberen op onze manier, digitale start2tri cursussen te geven en organiseren online fietswedstrijdjes. 
Verder hebben we vorig jaar kosten gemaakt om een heel jaar wedstrijden te doen, zoals inschrijvingen, reiskosten, licentie kosten, materiaal enz. en daar hebben we dan niks aan gehad. Hopelijk komt dat dit jaar allemaal van pas. Maar ook dit jaar zullen de reizen duurder zijn door extra covid testen en beperkingen. We worden her en der wel wat geholpen met materiaal maar uiteindelijk moeten we vooral werken om alles wat we willen doen mogelijk te maken.

Een sterk PROveld in Dubai, wat zijn je verwachtingen?

D: Voor mij is het de eerste keer tussen de wereldtoppers en heb daardoor nog weinig verwachtingen. Ik ben dankbaar dat ik deze kans krijg en ga mijn uiterste best doen om NL op de kaart te zetten. Gelukkig doen er nog twee NL pro-dames mee met meer ervaring! Het is echt bijzonder om tegen mijn heldinnen te mogen strijden, zoals Daniela Ryf?, dat had ik noooit verwacht.

R: Het pro-veld is zo sterk omdat er zo weinig pro-wedstrijden zijn doorgegaan dus iedereen grijpt zijn kans. Vorig jaar was mijn debuut en het doel was daarbij om onder de 4u te gaan. Dit jaar wordt het (denk ik) wat lastiger om dezelfde positie te halen door het sterke en diepe startveld. Daardoor hoop ik wel op meer wedstrijd dynamiek. Ik hoop vooral voor mijzelf dat ik beter ben dan vorig jaar. al had ik het in 2020 (februari) al warm, is het nu een maand opgeschoven en zal de temperatuur een grote rol gaan spelen. Zo kun je er ook van uitgaan dat het een nonwetsuit swim wordt dit jaar. 

De weersverwachtingen voor vrijdag: windkracht 7 en 35 graden. Een behoorlijke omslag qua omstandigheden…..

D: De omslag van koude omstandigheden in NL naar de woestijnhitte lijken mij heel uitdagend voor je lijf. Je moet er rekening mee houden dat je niet alle wattages en tempo’s kunt halen die je getraind hebt. Omdat alles voor mij nieuw is, ga ik me aan mijn raceplan proberen te houden, en het plan naar beneden bijstellen als het qua hitte onhoudbaar wordt. En voor de wind ben ik niet bang, want daar hebben alle atleten dan mee te maken. 

R: ik denk dat de wind wel meevalt in de ochtend, maar 30+ graden is nooit ideaal. Helemaal aangezien we de laatste trainingen in 5 graden hebben afgewerkt. Uiteindelijk zijn we goed getraind en heeft iedereen het met deze omstandigheden te doen. Het geeft een extra uitdaging.

Hoe ziet je planning voor 2021  er  verder uit?

D: die is inmiddels al 6x veranderd omdat er steeds wedstrijden opschuiven of geannuleerd worden. Mijn hoop is dat de Europese kampioenschappen en het WK Almere in ieder geval doorgaan. Ook de eredivisie teamcompetities staan op de agenda. Ik ga mij verder richten op zowel halves als crosstriathlon. De Xterra Europe tour stond bijvoorbeeld ook op mijn planning, maar de eerste races zijn inmiddels al verplaatst naar september. Dat is vast voor veel mensen herkenbaar. We zijn helaas overgeleverd aan de grillen van het virus en het aantal besmettingen. 

R: Het is allemaal nog een beetje een vraagteken maar ik wil zo veel mogelijk wedstrijden doen om ervaring op te doen. Ik ben ervan overtuigd dat als je meerdere halves doet, je nog beter kan worden. Daarnaast staan teamcompetities Eredivisie voor EDOsports op mijn planning  en een paar halves, maar welke is nog de vraag.  

Wat is je ultieme doel in je triathlon carrière

D: Het is meer een wens dan een ultiem doel, maar om de triathlonsport voor vrouwen meer op de kaart te zetten. Ik ben niet heel activistisch daarin, maar ik vind het altijd prachtig om te zien dat er een heleboel sterke vrouwen aan triathlon doen, waar nog steeds overwegend mannen te zien zijn. Daarnaast zou het mooi zijn om pro-atleten wat meer te verenigen, omdat we het grotendeels zelf moeten rooien. Dan heb ik het over atleten van onze leeftijd die in een pro-veld mogen starten. Helaas is er voor onze sport en doelgroep weinig geld beschikbaar. Mijn persoonlijke doel is toch wel om het op te nemen tegen Flora Duffy op de cross wedstrijden. Dat is echt een voorbeeld omdat zij ook halves en cross triathlon doet. 

R: eerste doel was om bij de pro’s te kunnen starten op de halve afstanden. Dat is inmiddels gelukt. Daarna veel wedstrijden te kunnen doen. Dat is helaas nog niet gelukt. On the long run is mijn doel om top10 klassering te halen op de halve bij de pro’s. En wellicht op langere termijn een top 5 klassering. Mijn persoonlijke doel is om mij te blijven ontwikkelen om te kijken waar de grenzen liggen.

Natuurlijk zullen we na de wedstrijd in Dubai een uitgebreid verslag doen van de verrichtingen van Diede en Robert en de andere Nederlanders.

 

 

Ruud de Haan

Ruim dertig jaar geleden aangestoken met het triathlonvirus. Als super-recreant races gedaan en door toedoen van Mels de Kievit aan de micro beland en die nooit meer los gelaten. Samen met maatje Wim van den Broek zo veel meer dan 1000 wedstrijden als speaker gedaan. Zo af en toe actief voor Eurosport als commentator bij triathlons.

One thought on “Op weg naar IM Dubai met PRO triathlonkoppel Robert de Korte en Diede Diederiks

  • 08/03/2021 om 11:50
    Permalink

    Souvenir voor Dubai-triathleten: Weerbericht Nederland vrijdag 12 maart: wind 5 Beaufort / temperatuur 10 graden Celsius / neerslag Regenbuien.

    Beantwoorden

Geef een reactie

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Meer informatie over hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.