Met Marten van Riel in gesprek over Londen, Tokyo, Hawaii en nog veel meer.

Zijn laatste wedstrijd deed hij in november 2019, de nummer 5 van de Wereld Ranking, 6e tijdens de Spelen in Rio, terug na lang blessureleed , zich opmakend voor zijn eerste wedstrijd sinds lang; a.s. zaterdag in de Super League In Londen. Lid van het inmiddels beroemde Belgian Hammers Team, kanshebber voor een Olympische medaille; Marten van Riel.

Gedaan met het blessureleed?
“Gelukkig heb ik geen problemen meer. Door een valpartij brak ik mijn bekken voor de derde keer (gelukkig steeds geen heftige breuk, want dan is het gedaan met je carrière), het was dus geen blessure door overbelasting, waardoor de weg naar herstel duidelijker is. De laatste tijd heb ik heel constant  en behoorlijke volume kunnen lopen. Wel verzwikte ik enkele dagen geleden mijn enkel, maar die is inmiddels weer behoorlijk geslonken. Ik heb net nog een behoorlijke looptraining gedaan en heb er geen last van, dus ik kan dat niet als excuus voor de prestatie van zaterdag aandragen”. 

Wat zijn je verwachtingen voor je deelname aan de Super League a.s. zaterdag?
“Ik verwacht terug te kunnen genieten van een wedstrijd, mijn laatste race was in november 2019. Ik vind het moeilijk mijn verwachtingen uit te spreken, aangezien ik niet weet wat ik moet verwachten en ik me niet specifiek heb kunnen voorbereiden. Pas kort weet ik dat ik deel mag nemen en zo’n “kromme loopband” heb ik niet tot mijn beschikking. In Girona, waar ik verblijf,  moet je tijdens trainingen in een sportschool een mondmasker dragen en ik verzeker je dat is geen pretje als je heel diep wilt gaan. Conditioneel verwacht ik mee te kunnen doen, maar waar dat me brengt? Ik vertrek vrijdagmiddag en kan dan eenmalig een training in de Arena doen. Ik ga zo laat mogelijk, aangezien de regels daar heel streng zijn. We moeten steeds op onze hotelkamer blijven,  het eten wordt bijvoorbeeld voor de deur gezet. Vrijdagavond mogen we een moment trainen in de Arena en dan zaterdag de wedstrijd. Het was ook een advies van de organisatie zo laat mogelijk te arriveren”.

Na SL Londen ook in Rotterdam aanwezig bij de Super League?
De deelnemerslijst van Rotterdam ken ik nog niet, maar ik ben er bij en daarnaast hoop ik dat een aantal Nederlandse atleten ook daar de gelegenheid krijgen te starten. Niet alleen mooi omdat ze dan de kans krijgen “voor eigen volk” een wedstrijd te kunnen doen, ik vind de strijd Nederland – België ook altijd mooi”.

Wanneer is volgens jou het omslagpunt in jouw carrière gekomen naar de  wereldtop?
“Oei, dat is een lastige! Maar ik denk dat een paar factoren daaraan hebben mee geholpen. Een dosis geluk, hard werken en toch ook wel een beetje talent.
Ik heb het geluk gehad de juiste mensen op het juiste moment te ontmoeten. Marc Herremans vroeg me ooit , toen ik lid was van een zwemclub en bevriend was met zijn neefje, of ik niet aan triathlon wilde gaan doen. Jarenlang ben ik lid geweest van het team van Marc en dat heeft me veel gebracht.
Geluk dat ik onder de vlag van Defensie in 2014 de gewaagde stap kon maken om professioneel triatleet te kunnen worden en van mijn sport mijn beroep te maken. Geluk om Joel Filliol te leren kennen als trainer en in zijn groep te kunnen trainen, volgens mij de sterkste groep ter wereld. Natuurlijk moet ik er hard voor werken, maar dat doe ik graag en in denk dat ik wel “een beetje talent” heb. Ja, het omslagpunt kwam toch wel in 2015, ik was toen zeer regelmatig in mijn prestaties en kreeg vertrouwen in mijn eigen kunnen”.

En dan de komende Olympische Spelen?
“Natuurlijk kijk ik omhoog na mijn 6e plaats in Rio en 4e of 5e wil ik liever niet worden. Ik wil vol voor de medailles gaan, ik ben er in ieder geval zeker van dat ik er alles aan gedaan heb en ik blijf hard werken om dat doel te bereiken. Naast de individuele race hebben we ook nog de Mixed Relay met  de Belgian Hammers, waar we op dit moment op plaats 8 staan, 1 plaats achter Nederland. De eerste 7 teams zijn gekwalificeerd en er zou nog een race komen in China, waar nog 3 teams zich zouden kunnen kwalificeren, echter die gaat niet door. Zo ver ik nu begrepen heb zijn de eerste 7 teams dus nu zeker van deelname en worden deze aangevuld met de nummers 8 t/m 10. Dat betekent dat we in de Olympisch race opnieuw een België-Nederland hebben. Ik ben er van overtuigd dat zowel team België als ook team Nederland op een topdag beiden voor een Olympische medaille kunnen  strijden”. 

Hoe vaak is jou in België de vraag gesteld wanneer je de overstap naar de hele triathlon gaat maken?
“Hahaha, ja die vraag komt zeer regelmatig. De hele triatlon  dat is toch waar men in België vooral naar kijkt. Toch hebben we met de Belgian Hammers inmiddels ook wel naam gemaakt in ons land en krijgen behoorlijke media-aandacht. Maar mijn ambities richting hele triathlon heb ik nooit onder stoelen of banken gestoken en het is ook wel iets waar ik naar uitkijk, echter heb ik het gevoel nog niet alles bereikt te hebben op de Olympische discipline.
Om beide doelen te bereiken: alles uit mijn Olympische carrière te halen, maar ook me voor te bereiden op deelname in Hawaii heb ik een persoonlijk team gestart, samen met mijn manager en heb ik het team van Marc Herremans verlaten. Dit project richt zicht op deelname aan de Spelen 2024 in Parijs en   deelname aan Hawaii 2024(of anders Hawaii 2025). Bijvoorbeeld zoals Alistair Brownlee heeft gedaan, een atleet waar ik naar op kijk. In het huidige en komende jaren willen we alles zo optimaal voorbereiden, qua sponsering, testen, materiaal, zodat de combinatie van de Olympische en de hele afstand na Parijs 2024 haalbaar is. Natuurlijk zal ik dan meer naar het langere werk moeten en me kwalificeren voor Hawaii, in combinatie met Olympische en halve triathlons, maar ik denk dat dat mogelijk is.

Je mooiste triathlonervaring?
“Ja, dat is toch de eerste editie van de ETU wedstrijd in Wuustwezel. Ik had net een stressfactuur overwonnen en maanden “diep gezeten”. Ik twijfelde aan mezelf,  was het lopen mijn zwakke punt? kan ik wel presteren op dit niveau? Ik was net op tijd in vorm in een wedstrijd, waar iedereen aanwezig was; familie, Marc Herremans, mijn vrienden, bekenden. Dat was een magisch moment!