Kristian Blummenfelt wint WCTS Yokohama; Jelle Geens prachtig 2e; Donald in achterhoede

ZATERDAG – De Noor Kristian Blummenfelt heeft zojuist de WCTS-race in Yokohama op zijn naam geschreven. Schitterend zilver ging naar de Belg Jelle Geens, het brons was voor de Amerikaan Morgan Pearson. Donald Hillebregt sloot de rij als 48e.

De mannenrace ging drie uur later van start in de Baai van Tokio. Alle grote namen minus Alistair Brownlee bijeen. Namens Oranje mocht Donald Hillebregt in extremis van start gaan in pas zijn tweede WCTS-race. De eerste was vijf jaar geleden alweer in Leeds waar hij ziek uitstapte.

Vincent Luis geeft visitekaartje af in het water

Op het zwemonderdeel gaf de Fransman Vincent Luis te kennen voor de derde keer op rij ‘Yokohama’ te willen winnen. Hij crawlde exact 18 minuten door het Japanse water en stond als eerste bij zijn fiets, daarbij op de voet gevolgd door Marten van Riel, Luis’ landgenoot Pierre le Corre, Jonas Schomburg en Jonathan Brownlee. De verschillen waren nog klein: Donald bereikte als veertigste de kant op 38 tellen van wereldkampioen Luis. Maar 38 seconden zijn in triathlonsport op mondiaal niveau vaak al best wat. Anderzijds: Jelle Geens verloor 54 seconden, kwam als 46e uit het water met nog maar vier andere triatleten achter zich. Toch was de Belg daarmee verre van uitgeschakeld…

Donald Hillebregt in moeilijkheden

Op de fiets ontstaat een kopgroep van eerst 18, daarna 40 man. Vrijwel het hele veld dus. In die samensmelting van de twee peletons heeft Donald Hillebregt het moeilijk. Op zijn tandvlees kan hij aanklampen maar even later moet de Nederlander de rol toch losse. Jelle Geens heeft de jump naar voren wel kunnen maken. Met achter hem alleen nog atleten die of als duo of alleen rondfietsen, ziet Donald langzaam de grote kopgroep wegfietsen. Het verschil loopt per ronde op: 40 seconden, dan 44, 1.30, 2.39, 2.53, 3.07, 3.18, 3.44 en in de tweede wisselzone 3.52 minuten. Op het onderdeel waarop The Don veelal kleur kan geven aan wedstrijden mist hij nu jammerlijk de aansluiting.

Veertig andere mannen lopen met een marge van zestien seconden en masse de tweede transitie binnen. De tien kilometer moeten uitsluitsel geven wie deze WCTS op zijn naam mag schrijven. Vooraan is het aanvallen geblazen.

Kopgroep van vier wil vooral Vincent Luis lossen

Er ontstaat bij aanvang een kopgroep van vier man: Jelle Geens, Alex Yee, Jonas Schomburg en Kristian Blummenfelt. Ze hebben een gezamenlijk doel: Vincent Luis op voldoende achterstand zetten. De Fransman staat bekend om zijn weergaloos eindschot en daar zit het Belgisch, Brits, Duits, Noors kwartet niet op te wachten.

Geens strijdlustigste, Blummenfelt pakt winst

Jelle Geens toont de meeste strijdlust, maar het is Blummenfelt die met de hoogste eer gaat strijken. Sterk want de Noor wisselt tegenwoordig halve triathlons af met de standaard afstanden en die combinatie lukt lang niet elke triatleet. Zilver voor Jelle is wederom de bevestiging dat hij samen met Marten van Riel tot de absolute wereldtop behoort. Het brons ging naar de Amerikaan Morgan Pearson, die daarmee mogelijk zijn Olympisch ticket verzilverd. De Amerikaan wisselde matig, maar passeerde tijdens het loper maar liefst 26 tegenstanders. Zelfs toploper Alex Yee moest het hoofd buigen en bleef daarmee net naast het podium.

Acht Europeanen (twee Belgen) in top tien

Henri Schoeman knokte zich naar een vijfde plaats en tien tellen later was tweevoudig winnaar en wereldkampioen Vincent Luis de nummer zes bij de aankomst waar publiek niet werd toegelaten. Het was lang geleden dat de Fransman vijf tegenstanders voor zich moest dulden, die Olympische titel krijgt hij dus ook niet cadeau straks. Marten van Riel stelde zich voor vandaag tevreden met een zevende plaats, over 75 dagen moet dat anders. Met vervolgens Leo Bergere, Gustav Iden en de immer strijdlustige maar ietwat teruggevallen Jonas Schomburg was de top tien compleet. Acht Europeanen daarbij.

Favorieten, die het vandaag niet waar konden maken waren Jonathan Brownlee (23e), Fernando Alarza (14e) en Dorian Coninx (17e). Na de 40 kilometer min of meer solo fietsen was er voor Donald Hillebregt geen eer meer te behalen. Finishen leek het uiteindelijke doel. Dat deed hij. Als hekkensluiter van het veld om 15.52 minuten van winnaar Blummenfelt. Tokyo is misschien ver weg, maar als Donald drie dagen van tevoren een telefoontje krijgt om op te draven, dan staat ie er. Dat siert deze doorzetter uit de Bollenstreek natuurlijk wel. En is het niet Tokyo dan toch zeker Parijs.