Marloes Vos, adaptive triathlete (17): nu wil ik echt een Gelreman worden!
Marloes Vos, adaptive triathlete, 30 jaar, 10 jaar lang ging zij door het leven in een rolstoel. In 2016 ging de knop om en in 2018 begon haar triatlon avontuur. Nu is ze op weg naar haar 1ste full distance triatlon in 2021. Naast haar fulltimebaan als productmanager zet ze zich in voor toegankelijke sport. In een maandelijks terugkerende blog volgt Trikipedia.nl Marloes tot haar ultieme doel; De Gelreman 2021!
Op vrijdag 6 augustus komt het verlossende mailtje binnen. Gelreman gaat door!! De signalen waren tot dusver al wel positief, maar toch…. In deze tijd weet je het nooit. Wat een opluchting als dan daadwerkelijk de mail binnenkomt met het officiële go. De weken ervoor merkte ik wel dat de onzekerheid begon toe te slaan. Wat als-scenario’s spookten door mijn hoofd. Heb ik mij hier 1,5 jaar lang dag in dag uit voor ingezet? Ik wil toch dat finisher shirt en die medaille voor de echt. Er lagen wel een Plan B, C en D maar nu wil ik echt een Gelreman worden. Mijn 30ste verjaardag vieren. Na 5 jaar onafhankelijkheid en zonder rolstoel door het leven gaan wordt het tijd om de full distance nu eindelijk te gaan voltooien.
Met aantal meiden van Trispiration team waren we op trainingskamp op Ameland. Echt meiden die mij dag in dag uit supporten met mijn sportdoel maar daarnaast ook het gewone leven. Ik vind het zo bijzonder dat aantal van hen voelen als vrienden die ik al mijn hele leven ken, maar feitelijk is dat pas een jaar of twee nu. Lieve appjes, bemoedigende woorden, me helpen mijn trainingen te voltooien wanneer ik buddies nodig heb. Ik ben echt zo dankbaar voor deze groep vrouwen.
En wat tof om dan tijdens dit weekend te ervaren dat we elkaar kunnen helpen. Ik voel mij fitter dan ooit en aantal van de dames hangen graag in mijn wiel. Wanneer het regent, waait, er klinkerwegen en bochten in de route voorkomen, loodsen zij mij weer veilig door de dorpjes. Het is inmiddels een win-win situatie geworden. Steeds meer begin ik te voelen dat ik de klus ga klaren. Een mooi weekend vol delen van dezelfde passie, elkaar in elkaars waarden laten en, elkaar aanmoedigen, maar ook vooral een weekend volop gezelligheid. Echt goed gedaan coach Josta! Je hebt Trispiration echt op de kaart weten te zetten! Ik ben zo blij dat wij samen deze weg zijn ingeslagen, en ja ik ga finishen! Betekent deze finish dat het dan daarna klaar is? Zeker niet… Want ik droom al verder, maar meteen zet ik mezelf ook weer met twee voeten op de grond. Niet te ver vooruitkijken, het eerst maar eens echt gaan doen.
Er stonden nog wat uitdagende trainingen op het programma voor ik op de Gelreman zal finishen. Waaronder toch een keer die 180 km fietsen. Op mijn vrije woensdag, 11 augustus begon ik aan het avontuur. Mijn oppas huis in Rheden biedt perspectief nieuwe wegen te verkennen. Ik kies voor een vlakke route, en zet een lus van 105 km en één van 75 km uit. Tussendoor is er de broodnodige tijd om de hond uit te laten. Vanuit Rheden vertrok ik richting Doesburg, ik reed via Zelhem naar Ruurlo en toen weer terug naar Zelhem, om via Giesbeek weer te eindigen in Rheden. De eerste 105km zit erop, de Achterhoek is echt een fietsparadijs. Na een rondje hondje en lunch, stap ik voor de 2e keer die dag op de fiets. Van Rheden naar het rondje Gelreman en weer terug naar Rheden. Ik ben erg blij dat Maurits, een triatleet uit Bemmel de laatste 45 km met mee wil fietsen. Na 140 km. soleren op de fiets vindt mijn brein het allemaal best pittig. Het fietsen in de kaleidoscoop (zo voelt het voor mij) maakt dat ik sterk leun op een buddy die mij kan navigeren en me goed door verkeer loodst. Maar wauw wat voel ik mij fysiek sterk! Na 7 uur op de fiets kom ik aan in Rheden, met 178 km op teller. Ik kom maar 2 km. tekort. En ik voel me nog zo goed, dat ik denk: “Nou, een stukkie lopen zou moeten kunnen…”
Na deze pittige training begin ik nu aan de afbouwperiode. Fysiek en mentaal afkicken van de vele trainingsuren en het lijf in de supercompensatie krijgen. De komende weken zal ik afbouwen van 20, naar 15, naar 10 en uiteindelijk naar 5 uurtjes bewegen in de week voorafgaan aan de race. Geen druk meer op de ketel, rustig mijzelf klaarstomen voor wat er komen gaat. Alles met de buddy’s doornemen, nog een keer parkoers verkennen met fiets buddy Bob, het voedingsplan maken en bedenken hoe ik het allemaal wil gaan doen. Al wel 10 keer heb ik alles op papier gezet, de plannen A, B, C tot met Flexibel Plan visualiseer ik keer op keer. De spanning begint aardig toe te nemen, nog maar een paar dagen en dan gaan we het ultieme voltooien. Ben jij er bij 28 augustus om vele atleten op dit mooie avontuur te supporten en mooie herinneringen te maken?
