Dubbele Braziliaanse winst Ironman Florianopolis met Colucci en Oliveira; Michiel de Wilde sneller en dichterbij de top dan ooit: 13e – WTJ 2329

ZONDAG – In zijn zevende Ironman in vier jaar tijd bereikte Michiel de Wilde zondag zijn beste resultaat. De Amsterdammer kwam in de immer snelle Ironman van Brazilie tot een dertiende plaats in 8.27.23, dat is ook nog eens zijn snelste tijd ooit. Twee jaar terug finishte Michiel nog als 15e in IM Zuid-Afrika, daarnaast was hij eerder dit jaar 17e in Texas en zijn eerste race in Panama City, Florida kwam Michiel al tot een 18e positie. Daar kwam hij tot 8.35, nu dus voor het eerst onder de 8,5 uur.

Het was met buien en een temperatuur van een graad of 18 niet per se een tropische Ironman, daar in het verre Florianopolis. Het is geen race waar vaak Nederlanders aan mee doen. In het verleden Bert Flier, Carla van Rooijen en de met een vierde plaats best presterende Mirjam Weerd deden onder meer wel mee aan de race, die altijd in mei geprogrammeerd staat. Michiel besloot na zijn race in Texas ruim een mand later al een volgende hele te doen. Een goede beslissing, ook al zit een direct ticket voor Kona, Hawaii er nog niet in.

Het was trouwens een Braziliaanse feestje daar op het schiereiland aan de oostkust. Reinaldo Colucci – vorig jaar nog goed voor brons op het WK in Almere – won zijn eerste grote Ironman. Dat ging bovendien nog eens in een razendsnelle tijd: 7.48.28 uur. Geen parcoursrecord, want dat blijft in handen van de Brit Tim Don (7.40.23 uit 2017). Het succes werd compleet met oud-IM Maastricht winnaar Igor Amorelli op een tweede plaats en nieuwkomer Fernando Toldi op een derde plaats. Alle drie nog mooi onder de acht uur: Igor op 7.53.11 uur, Fernando 7.59.40 uur. Die magische acht uur grens heeft Michiel – The Wild One – voorlopig nog niet bereikt, maar er zit nog altijd rek in.

Het was de Braziliaan Eduardo Lass, die na 46.02 uit de Baia Nort stapte. Amorelli, Bruno Matheus, Colucci, Toldi, Fernando Azevedo, Andreas Jung en nog vier triatleten volgden in zijn kielzog. Vanaf de Fransman Arnaud Guilloux, die als twaalfde uit de zee kwam, ontstonden de verschillen. Hij lag op 1.42 minuut en Michiel stond na 7.54 minuten pas op het droge. Daarmee 16e in de tussenstand van de twintig pro’s. De Belg Quinten de Vos was de laatste van het elitie-pak.

Al na 10 kilometer namen Colucci en Amorelli het heft in handen en reden ze weg bij Andreas Jung, die inmiddels derde lag. Na 50 km. had het duo een-driekwart minuut voorsprong op Guilloux. Maar de Fransman zette de achtervolging in. Na 90 km. was het nog maar en half minuutje. De rest keek tegen meer achterstand aan: Jung op 3.50, samen met Toldi. Azevedo op dik acht minuten en Michiel de Wilde zestiende op dik 18 minuten. Guilloux sloot even na het 100 km. punt aan bij de twee thuisfavorieten. Dit trio was na 135 km. al meer dan 8 minuten bij iedereen weg gereden. Hoewel wel tijdverlies, haalde Michiel vanaf dat punt wel atleten in. Hij fietste toen op de 13e plaats.

In de tweede wisselzone was Reinaldo Colucci – tweevoudig Olympier – 8 seconden eerder binnen gereden dan Guilloux en Amorelli. Het lange wachten was daarna op Alexander Jung, die bijna 9 minuten moest zien goed te maken. Michiel handhaafde zich op de 13e plaats, weliswaar op een half uurtje van de top. In de marathon stoof Colucci er meteen vandoor, al na 3 kilometer lag hij dik 1,5 minuut voor op zijn twee metgezellen bij het fietsen. De Fransman zakte weg en moest vrezen voor zijn podiumplaats. Michiel bleef steady lopen, verloor niet al te veel tijd en consolideerde zo ook op de marathon zijn 13e plaats.

Na Toldi volgde op 14 minuten de moegestreden Guilloux als vierde. Andreas Jung deed het niet slecht op een vijfde plaats. Daarna volgde Argentijn Mario de Elias op 24 minuten. De derde Braziliaan was Luis Ohde op een zevende plaats. Fernando Azevedo was nog stukje terug gezakt: op een half uur van de winnaar achtste. Frank Silvestrin en Tiago Vinhal maakten het Braziliaans feest compleet: zes top tien klasseringen. Dat was lang niet vertoond. Het was na Armando Barcelos (1989) en Igor Amorelli (2017) sowieso pas de derde Braziliaanse zege op de eigen Ironman. Met tussentijden 53.56/4.35.29/2.53.25 scoorde Michiel dus een eindtijd van 8.27.23 uur. Niks op aan te merken. Snelste marathontijd was van Colucci: 2.45.00 uur.

Helemaal compleet werd het voor de Braziliaanse fans toen Pamella Oliveira ook nog eens de zege greep en dat in een scherpe 8.54.03 uur. Drie jaar terug bij de laatste editie werd ze tweede met een eindtijd net boven de drie uur. Nu was ze soeverein aan de vier andere pro’s. Ze had al dik 9 minuten voorsprong na de 3,8 km. zwemmen. Dat werd al bijna een kwartier op Beatrix Neres na de 180 km. fietsen en 17 op de Zwitserse Joanna Ryter. Onderweg op de marathon wisselden Joanna en Beatrix nog stuivertje. Ryter bleef als enige vrouw binnen de drie uur op de marathon: 2.59.14 uur. Het was genoeg voor zilver, al kwam Oliviera geen moment meer in gevaar. Ruter volgde op 12 minuten, Neres op 20 minuten en de vierde en laatste pro was Bruna Mahn op 33 minuten van haar winnende landgenote.

29 MEI: IRONMAN FLORIANOPOLIS (BRA)
M:
13.Michiel de Wilde 8.27.23