Gustav Iden wint eerste PTO race Canadian Open Edmonton, Noorse dubbelslag met Blummelfelt op twee; Royle derde – WTJ 2515

ZONDAG – Gustav Iden hield de Noorse eer hoog in de PTO Canadian Open. Waar landgenoot Kristian Blummenfelt kramp kreeg en terug viel naar eerst een zesde plaats, was Iden ongenaakbaar. Blummenfelt herpakte zich en kwam nog tot op 26 seconden van zijn landgenoot. Een onvervalste Noorse dubbelslag dus. Alsnog. Brons ging naar Aaron Royle, de Australiër.

Even dachten we dat toptriatleten ook maar ‘gewone mensen’ zijn. Dat moment brak aan toen het looponderdeel bij de mannen in de PTIO-race Canadian Open net was begonnen en we eerst Alistair Brownlee met zijsteken naar de kant zagen schieten en kort daarna Kristian Blummenfelt met kramp stil stond. Toen even later de leider in de wedstrijd, Sam Laidlow, ook in de problemen kwam kreeg het ‘miljoenenbal in Edmonton’ wel een heel vreemde wending. Voor Brownlee was het over en uit. De Britse dubbele Olympisch kampioen weerde zich kranig bij het zwemmen en fietsen, maar lopen blijft dit seizoen een struikelblok. Blessures en corona maakten dat het voor Alistair toch al een jaar wordt om snel te vergeten.

Maar voor Kristian Blummenfelt is een race pas klaar aan de finishlijn. De Noor, die alles won wat er te winnen valt (Hawaii uitgezonderd), wist de kramp uit zijn benen te lopen en begon gewoon weer aan de achtervolging op zijn landgenoot Gustav Iden, die de koppositie overnam van Laidlow.

Even terug naar het begin. Het zwemonderdeel in het meer in het enorme Hawrelak stadpark was een kolfje naar de hand van de Zuidafrikaan Henri Schoeman. Kort achter hem volgden Ben Kanute, Brownlee, Aaron Royle, Kyle Smith en Sam Laidlow. Voor Schoeman ging het eigenlijk in de wisselzone al mis. Hij wilde zijn fiets pakken, maar vergat zijn swimout (geen wetsuits overigens) uit te trekken. De nummer drie van de Spelen van Rio moest even terug naar waar z’n fiets hing en meteen was de concurrentie er vandoor. Voor Youri Keulen viel het zwemonderdeel zwaarder dan verwacht: hij keek tegen een achterstand van 2.50 minuut aan en stapte als 25e op de blauwe matten.

Vooraan was Sam Laidlow het meest actief, met Alistair Brownlee alert op een tweede plaats. Daarachter bleef Royle hangen op een minuutje, kwam Frederic Funk naar voren en vervolgens stoomden de Noren Iden en Blummenfelt op de top vijf binnen. Mannen als Lionel Sanders en Youri Keulen verloren net te veel met het zwemonderdeel om in het spel vooraan nog een rol van betekenis te vervullen.

Gebeurde er maar weinig bij het fietsen, bij de vier rondes lopen werd dat totaal anders. Laidlow mocht als snelste wisselen, Brownlee volgde maar fietste na de T2-lijn nog een stukje te ver en dus ging hij even glimlachend terug. Het leek of Brownlee dus vertrouwen had in een goede afloop, maar dat was maar schijn. De zijsteek kwam al snel in de eerste ronde opzetten en vervolgens moest de Brit Laidlow laten gaan. Nauwelijks was dat beeld bij iedereen doordrongen of Kristian Blummenfelt stond stil. Een klein dramaatje voor de OIympisch kampioen, die prompt terugviel naar de zesde plaats.

Maar een Olympisch/wereldkampioen mag je nooit uitvlakken. Kristian keerde terug in het veld en kwam tot op 26 tellen van zijn trainingsmaatje Gustav Iden, regerend wereldkampioen IM 70.3. Brons en de bijbehorende 50.000 dollar ging naar Aaron Royle. Er gaat ovrigens 170.000 dollar mee terug naar Noorwegen….

Sam Laidlow herpakte zich feitelijk ook, want de zege glipte dan wel uit zijn vingers. Hij finishte alsnog als vierde. Frederic Funk duelleerde met Pieter Heemeryck om de vijfde plaats. Het pakte in het voordeel van de Duitser uit, maar Pieter zal met zijn zesde plaats heel tevreden zijn. Lionel Sanders finishte uiteindelijk nog sterk als zevende. Feitelijk precies de achterstand, die The Colonel na het zwemmen had. Tweede Ozzie Max Neumann eindigde achtste met de strijdlustige Nieuw-Zeelander Kyle Smith (hard moeten werken bij het fietsen) op plaats negen. De Deen Mikki Taagholt maakte de top tien compleet.

Youri Keulen kwam eigenlijk pas tijdens het lopen lekker op gang. Hij had na het fietsen zo’n 14 minuten aan de koersbroek en moest het grotendeels alleen stellen. Maar goed, de Limburger was de jongste deelnemer en kende door de vliegtuigperikelen niet bepaald een vlekkeloze aanloop naar deze race. Hij begon als 33e aan de 18 km. lopen en zou nog twee plaatsjes opschuiven. Aan zijn looptempo lag het niet, maar de eerder ontstane verschillen waren te groot geworden.