Terugblik op Menen; Olbersdorf; Allgau met Els Visser; Peasantman, JurassicMan en Joop Schwalbachs avontuur in Rockman Noorwegen – WTJ 2529
ZATERDAG – Terwijl de weekendwedstrijden al weer aan de gang zijn, kijken wij nog even naar vorig weekend. Buiten de toen gehouden WK’s, Ironmans en Nederlandse wedstrijden was de koek nog niet op in wereldwijd triathlonland. Grote wedstrijden, kleine wedstrijden. Heles, halves, kwarts. Het hele spectrum. We nemen er nog een aantal met jullie door, opdat we ze niet vergeten.
Menen voor Sybren en Katrien
We beginnen in het Belgische Menen, waar Frederik van Lierde in eigen stad in 2020 afscheid nam van de topsport en vervolgens in de organisatie stapte. Ondanks corona kon deze halve triathlon elk jaar doorgaan. Frederik won zelf de openingseditie, het jaar daarna was hete de beurt aan Stenn Goetstouwers en ook nu weer was een aanstormend talent de sterkste: Sybren Baelde -vorig jaar tweede – won in 3.48.32 uur. Daarna was het de beurt aan Sander Heemeryck op zo’n vier minuten van de winnaar. Tom Mets bleef er kort achter en greep zo de derde plaats. Voor de broers Heemeryck dus allebei een tweede plaats. De ene op de IM Kalmar, waarmee op de valreep nog kwalificatie voor Hawaii afgedwongen. Sander is minder internationaal, maar wordt wel steeds beter.
Bij de vrouwen was Katrien Verstuyft voor het derde jaar op rij de kampioene van Menen. Ongeslagen is ze derhalve in deze klassieker, die nu helaas met 241 deelnemers veel minder atleten trok dan de voorgaande jaren toen het veld uit meer dan 400 triatleten bestond. Katrien werd gevolgd door Alexandra Tondeur, in voorbereiding op het EK Almere. De derde plaats ging naar Liesbeth Verbiest. Naast veel Belgen waren er ook een tweetal Nederlanders, die allebei in de top twintig eindigden.
21 AUGUSTUS: HALVE TRIATHLON MENEN (BEL)
M:
15.Rens van Eijk 4.13.27
19.Leon van Hamersveld 4.15.40
XTerra Olbersdorf: Wouter twintigste
Vrijdag hadden we al de eerste berichten over de short-track versie van XTerra Olbersdorf in Duitsland. Het was de Fransman Felix Forissier, die de korte race won voor de Deen Jens Emil Sloth Nielsen en Felix’ landgenoot Arthur Serrieres. Alizee Paties, Loanne Duvoisin en Solenne Billouin vormden de top drie bij de vrouwen. Onder de 25 pro’s was een Nederlander: Wouter Dijkshoorn. De Amsterdammer mag zich de laatste jaren graag meten met de XTerra-elite. Garanties op succes geeft dat uiteraard niet, het veld is steeds beresterk. Ook in Olbersdorf bleek dat: Wouter finishte als twintigste. Op zaterdag deed hij niet meer mee aan de ‘gewone’ XTerra. Arthur Serrieres zette het missertje van vrijdag recht en won. Nu wel een Franse dubbelslag want Arhur Forissier versloeg Jens Sloth Nielsen in de strijd om de tweede plaats.
Ook een ander vrouwenpodium. De Italiaanse Sandra Mairhofer revancheerde zich op de short track en won nu. Alizees Paties werd daarmee ‘de dubbel’ onthouden, ze finishte wel tweede. Brons ging naar de Oostenrijkse topspecialiste Carina Wasle. De Nederlandse inbreng was op zaterdag een stukje groter. Koen de Leeuw was verrassend sterk op een 23e plaats, Wouter Dijkshoorn deed de dubbel en finishte nu as 32e met Quirijn Waaijenberg direct achter hem aan. Ralph van Dijk deed bij de agegroupers mee. Hij werd 77e totaal en zevende M45.
Els Visser tweede in Allgau
We blijven in Duitsland, voor de zogeheten Allgau triathlon over de halve afstand. Met nog drie weken te gaan tot Almere een mooie test voor Els Visser. Na een boeiend duel moest ze enkel haar meerdere erkennen in de Duitse topper Daniela Bleymehl. Verschil: iets meer dan twee minuten. Voor Els, enige Nederlandse pro in Hawaii straks, was het een mooie opstekeker na een lange periode van trainen. Op de derde plaats volgde Maira Paulig, maar die moest liefst twaalf minuten toestaan. Bij de mannen bleef alleen Thomas Ott onder de 4 uur. De Duitser won in 3.58.30 uur, daarna volgde de Australiër Joel Wooldrigde in 4.00.24 uur en een tweede Duitser – Julian Grosskopf – scoorde brons in 4.01 uur. Een Nederlandse man aan de start en drie vaderlandse vrouwen met o.a. twee Hawaiigangers. Meeste eer naar Els dus. Op de kwart afstand haalde Guusje Vrehen en 204e plaats.
21 AUGUSTUS: ALLGAU TRIATHLON, IMMENSTADT (DUI)
M:
590.Dave Peters 5.55.46
V:
2.Els Visser 4.27.48
46.Jorien Krediet 5.30.04
55.Rachma Scheffer 5.33.13
Twee Poolse hele triathlons op 1 dag
Waar ik me al heel wat jaartjes over verbaas is dat twee hele triathlons in Polen al jaren op dezelfde dag in augustus worden gehouden. Afgelopen zondag opnieuw. In Wolsztyn de Polskaman en in Bydgrozcz Borwono de Ocean Lava-race. En alsof de duvel ermee speelt: bij beide wedstrijden stond exact hetzelfde aantal deelnemers aan de start namelijk 103. Ocean Lava trok iets meer buitenlandse triatleten dan de Polskaman. Nederlanders maakten de reis oostwaarts niet. In de Polskaman ging het net even sneller dan Ocean Lava. De winnaar Bartosz Banach deed er in Wolsztyn 8.56.46 uur over, terwijl de Hongaar Zoran Nikolics in Ocean Lava Bydgorzcz als winnende tijd 9.02.09 uur liet noteren. Susanne Griepentrog uit Duitsland was de winnares in de Polskama in 10.52.55 uur, Tania Zavediuk verhinderde een Poolse zege op de Ocean Lava-race. De Oekraïense won in 11.31.22 uur.
Peasantman en Mountainman
In Amerika was de kleinschalige Peasantman in de Pan Yan, staat New York. De winst ging net als vorig jaar naar Nik Reinert. Als eerste in de negen jaar dat deze hele triathlon wordt gehouden bleef de Amerikaan binnen de tien uur: 9.57.55 uur. Oud-winnaar David Patzer eindigde precies een uur later als tweede. De derde plaats ging naar Ian Stutzman in 13.44 uur. Niet bepaald een spannende race dus. Iets korter op elkaar zaten de vrouwen. Christine Schleppegrell won in 13.54.44 uur. Rachel McArdle deed er 14.16 uur over en Danielle Wroblewski 15.05 uur. Zie daar het podium. Totaal 22 deelnemers. Op de halve iets meer (79) en de winst voor Jonathan Cyganik en Heather Jasontek. De Mountainman in het Amerikaanse Flagstaff trok de hele maar in: te weinig deelnemers. Op de halve deden er 90 mee met winst voor Matt Tobey en Brianna Troksa.
Jurassicman
In Engeland was het afgelopen zondag tijd voor de Jurassicman, zonder twijfel de zwaarste hele triathlon in GB. De wedstrijd in Lulworth Cove wordt eens in de vier jaar gehouden. 23 dapperen – allemaal uit GB – durfden de uitdaging aan. Winnaar werd Tom Page in 14.35.06. Vier minuten later volgde Andrew Lowry als tweede en op ruim een halfuur werd tweevoudig winnaar Anthony Gerundini derde. Een vrouw haalde de finish: Emily Kate Walton in 15.42.17 uur.
Zwaar, zwaarder, zwaarst: Rockman Noorwegen
In Noorwegen was het vorige weekend tijd voor de Rockman, een loeizware Swimrun in de ruige omgeving van Stavanger, het Lysefjord om precies te zijn. Onder Nederlanders wordt Swimrun ook steeds populairder. In Noorwegen deed op de lange afstand het koppel Roy Marinus en Joop Schwalbach mee. Ze eindigden 28e in 12.13.06 uur. De winnaars waren de Zweed Nicoleas Remires en Spanjaard Francesco de Lanuza Gimend. Eindtijd 8.29.48 uur. Het Amerikaanse duo Marcus Barton en Kwaika Tarayo eindigde tweede. De Noren Martin Digranes en Jarand Troen pakten de derde plaats. Snelste mixed team was Fanny Ahlfors en Patrik Widell uit Zweden in 9.29.19 uur. En het eerste vrouwenkoppel bestond uit Eeva Liesirova en Eva-Lotta Bakcman uit Finland. Nederlands succes was er op de ‘korte afstand’. Vader en zoon Paul en Ruben Slot eindigden op een derde plaats in 5.44.15 uur. Dus ‘kort’ is relatief. Winnaars daar Simon Rosenvinge en Bjorm Olav Lunde Holkhjem in 4.32.51. Beste vrouwelijk duo Ilkja Huber en Cecilie Nilsen uit Noorwegen. Een derde Nederlands koppel, bestaande uit Michel van Dijk en Jos Rooijmans finishte als vijfde.
Joop Schwalbach – ook ooit deelnemer aan de Jurassicman – bracht een erg leuk verslag uit van zijn zoveelste ervaring op het gebied van ‘extreme duursport’. We delen het hier, zodat je een beetje een idee krijgt van deze Rockman:
Lysefjord, Norway; 20 Augustus 2022
Drie jaar geleden al ingeschreven en nu ging het eindelijk door: de fameuze Rockman in Noorwegen. Dit is zeker geen gewone swimrun. Van de plaatjes wisten we al dat het heel mooi was, maar toch ook wel zwaar met heel veel hoogteverschillen, maar eigenlijk hadden we geen idee wat ons te wachten stond. Samen met Bea en Roy stapten we donderdagochtend om half zes in de auto. Via Denemarken en de boot van Hirthals naar Kristiansand kwamen we in het donker aan bij onze eerste overnachtingsplek: Cabin in de Woods. Nou dat was ook zo en na een spannend weggetje ploften we zo in ons bed.