Ironman Wisconsin met Lenny 5e; Lotte prolongeert winst IM 70.3 Sunshine Coast; Santa Cruz; Atlantic City, Frankfort, Sao Paulo, Erkner – WTJ 2564

MAANDAG – Het was met de Ironman Wales afgelopen weekend nog niet gedaan met Ironman-wedstrijden. Sterker nog: tegenover de ene Challenge (in Almere) stonden liefst negen wedstrijden van de andere commerciele partij. Als daar volgend jaar in september ook nog eens de nieuwe Belgische wedstrijd in Knokke-Heist bij komt, is het nog drukker op de Ironman-kalender. Over die Vlaamse wedstrijd later meer. Eerste nemen we de (70.3) Ironman-races door.

Wisconsin

Te beginnen met de tweede hele van dat weekend: Wisconsin. In het verleden twee keer Nederlandse podiumplaatsen dankzij Irene Kinnegim en Mirjam Weerd. Nu deed de in het Amerikaanse Fayetteville woonachtige Lenny Ramsey (Nederlandse nationaliteit) mee. Lenny was een tijdje uit de roulatie, maar in augustus pakte ze de wedstrijddraad weer op met deelname aan de Ironman Cork. Vijf weken later stond in haar tweede thuisland de Ironman Wisconsin op het programma, waar ze twee jaar terug nog uitstapte. Nu ging het prima en werd ze vijfde op ruim een half uur van de Australische winnares Chloe Lane, die haar eeste Ironman-zege boekte. Het regende overigens zo goed als de hele dag daar, in Almere gelukkig alleen in de vroege ochtend.

Melanie McQuaid op haar 49e nog derde op Ironman

Lane finishte in een tijd van 9.45.21 uur. Ze was daarmee acht minuten sneller dan Jessica Smith, de Amerikaanse die ook onder de tien uur bleef. Dat lukte niet Melanie McQuaid uit Canada, maar mag het? Deze Racer Girl uit Victoria is namelijk een fenomeen vergelijkbaar met bijvoorbeeld Natascha Badmann of onze Rob Barel. Mel is 49 lentes jong en was begin deze eeuw al goed voor wereldtitels op de XTerra’s. Ze won er drie in totaal en later ook nog twee wereldtitels ITI crosstriathlon. Hoewel haar voorkeur uitgaat naar mountainbiken is ze ook op de weg dermate sterk dat ze veel jonkies nog de baas blijft. Onder meer dus Lenny Ramsey, die haar thuiswedstrijd eindigde na 10.17.14 uur.

Het venijn zat ‘m in de staart, want Lenny’s marathon van 3.13 uur was sneller dan alle andere vrouwelijke pro’s, daarmee wist ze nog atletes te achterhalen en de vijfde plaat veilig te stellen. Na het zwemmen, toen Chloe Lane al aanspraak maakte op de eindzege, had de Nederlands/Amerikaanse neurologe/pro-triatlete nog een kwartier in te halen. Bij de mannen een mooi Canadees duel tussen Brent McMahon en Cody Beals, in het voordeel beslecht van Brent. Klaar met de klus in 8.36.02 uur. Beals moest toch nog veel toegeven: 14 minuten. Het werd dus een Amerikaanse Ironman zonder Amerikaanse eindoverwinnaar. Adam Feigh hield de Amerikaanse eer met een derde plaats hoog, en dat in 9.04 uur. Het was voor McMahon zijn vijfde Ironman-winst na eerder Arizona 2014, Brazil 2016, Lake Placid 2017 en Whistler 2018. Intussen zat hij op de IM 70.3 niet stil met acht overwinningen. Twee Nederlanders finishten op een totaal van 1451 deelnemers.

11 SEPTEMBER: IRONMAN MADISCON, WISCONSIN (USA)
M:
144.Hans van Vliet 12.44.13 (22e M40)
V:
5.Lenny Ramsey 10.17.14

De halve afstand IM 70.3 van Wisconsin trok 1390 deelnemers. Daar wel complete Amerikaanse podia al suggereert de winnaar misschien een Latino-achtergrond: Afredo Ramirez Pinho won in iets meer dan 4 uur. Eric Engel (een van Amerika’s beste agegroupers) werd tweede en Bryan Mooney derde. Pinho won al twee keer de befaamdse Doog Country Egg Half. Spannend was het bij de vrouwen, waar Paige Schultz slechts 16 seconden voorsprong had op Nicole Heininger. Colleen Baker werd derde. Ook hier twee Nederlanders. Het was overigens beide dagen behoorlijk regenachtig in Madison.

10 SEPTEMBER: IRONMAN 70.3 MADISON, WISCONSIN (USA)
M:
206.Mike Veenstra 5.27.22 (39e M30)
567.Edwin van der Hoek 6.24.52 (55e M50)

A back to win voor Lotte Wilms

Opnieuw groot succes voor Lotte Wilms, die voor het tweede jaar op rij de Ironman 70.3 aan de Sunshine Coast op haar naam schreef. Dit keer zelfs elf minunten sneller. De Ozzie/Dutch-woman heeft zich in korte tijd de halve afstand eigen gemaakt, iets waar we eigenlijk nog niet op gerekend hadden. We kennen de voorgeschiedenis: voormalig topzwemster Lotte Wilms komt in haar tweede vaderland Australie in aanraking met triathlon. Ze gaat zo goed dat de NTB haar snel oppikt om mee te gaan in The Road to Tokyo. Daar is ze met Quinty Schoens eerste reserve voor de Mixed Relay. Helaas reizen de reserves vanwege Covid niet direct mee naar Tokyo en worden ze pas ingevlogen wanneer de nood aan de man is. Maar een Olympisch paspoort hebben Quinty en Lotte wel en daar zijn ze best trots op. Halverwege vorig jaar stapte Lotte deels over op halve afstanden.

En daar kwamen al vlot de successen tot stand. Sunshine Coast, in Geelong, tweede in Shepparton en Kaiserwinkel. Het kon niet op voor Lotte, die nu het duel met Hannah Wells in haar voordeel beslechte. Dat het een kop-staartzege kon worden, was gezien haar zwemachtergrond wel verwacht. De 24 minuten nodig in de Koraalzee waren meer dan voldoende om met voorsprong te gaan fietsen. Twee minuten moesten Hannah Wells en Penny Slater weliswaar rechtzetten en er ging aanvankelijk ook tijd verloren. De achtervolgsters verkeken zich echter op het tempo waarop ze meenden Lotte bij te halen. Ergo: het gebeurde niet. In de tweede wisselzone was het nog steeds twee minuten.

Lotte ijzersterk geworden op halves

Hetzelfde jojo-effect tijdens de halve marathon. Wells zat Wilms snel op de hielen, terwijl Slater eigen tempo bleef lopen. Met nog tien kilometer te gaan kreeg de wedstrijd twee leidsters: Lotte Wilms en Hannah Wells, een Nederlandse en een Nieuw-Zeelandse. Tekenend voor de veerkracht van Lotte was dat ze toch weer demarreerde en uitliep tot een dikke anderhalve minuut voorsprong aan de finish. Vooral mentaal is Lotte ijzersterk geworden op de langere afstanden. Een debuut op de hele laat nog even op zich wachten. Eerst volgt komend weekend wel de PTO-Race in Dallas. Na Kiwi Hanna Wells volgde de Australische Penny Slater op 2,5 minuut van de Dutch winner, die na afloop op haar socials het volgende schreef (mooie uitdrukking trouwens: a back to win):

Pretty awwwww 🤩 about my win last weekend 70.3 Sunshine Coast @ironmanoceania Overwhelmed by all the messages.
The support at the course was loud and I enjoyed it so much.
A special thank you to all the volunteers out there!
Thank you to my team for all the work we do together to make every day happy day.
Thank you to my family, friends and supporters. You are all awesome!
Thank you for my love one Brad ❤️
A back to back win 🥇 is special.
@polizzi._ very appreciate your work for securing this day. Thank you

Bij de mannen was het al even spannend, want daar wisselden Max Neumann en Steven McKenna elkaar voortdurend af aan de kop. Uiteindelijk boekte Max zij vierde IM 70.3-zege (hij ligt er dus nog 26 achter op onze Max….) Eindtijd Neumann: 3.29.47, eindtijd McKenna 3.29.59. Nicholas Fee volgde het op een afstandje als de nummer drie. Een startveld met liefst 2028 deelnemers is niet niks. Vier Nederlanders/Arubanen daaronder:

11 SEPTEMBER: IRONMAN 70.3 SUNSHINE COAST
M:
384.Mark Skletchley 4.41.21 (73e M35)
778.Mark Athanitis (Aru) 5.26.15 (94e M25)
782.Brian Chandler (Aru) 5.26.47 (4e M65)
V:
1.Lotte Wilms 4.00.20

De vrolijke avonturen van André en Carla (derde) in Santa Cruz

Kriskras de wereld over op zoek naar nog meer verdwaalde Nederlandse triatleten. Nou ja, verdwaald. Van André Gieling en Carla van Rooijen wisten we ruimschoots van tevoren dat ze naar Amerika zouden vertrekken. Voor sightseeing en voor races. Foto’s en andere gein op social media bewijzen dat. Die race was zondag de Ironman 70.3 Santa Cruz bijvoorbeeld. In een sterk veld finishte Carla als 45e en derde F45. Dat was voor André ‘Facebookheld’ Gieling niet weg gelegd, maar hij genoot er niet minder van. Eindelijk een langverwachte race aan de andere kant van de Grote Plas.

De winst ging naar de Amerikaan Eric Lagerstrom in 3.44.47 uur. Minder dan een minuut later was Tim O’Donnell (in 2019 de laatste Amerikaan op het Kona-podium) de nummer twee. De Canadees Matthew Sharpe finishte derde. Lagerstrom won eerder de IM 70.3 Steelhead en Santa Cruz 2018, maar hij is vooral bekend van als tweevoudig winnaar van de legendarische Escape From Alcatraz. Onder de 2711 (!) deelnemende triatleten vier Nederlanders. Bij de vrouwen won de Australische toptriatlete Sarah Crowley. Santa Cruz is een van haar favoriete races, ze mocht zondag al haar derde streepje zette bij de zeges in deze race. Vier minuten later volgden een tweede Australische, Mirinda Carfrae. En de Braziliaanse Pamella Oliveira eindigde op een sterke derde plaats. In zo’n topveld 45e totaal worden, zoals Carla, is geen schanda natuurlijk.

11 SEPTEMBER: IRONMAN 70.3 SANTA CRUZ
M:
174.Andre Gieling 4.47.11 (6e M50)
872.Johan van Dijk 5.54.38 (66e M55)
966.Rudi van Boven 6.01.31 (96e M50)
V:
45.Carla van Rooijen 4.57.18 (3e F45)

Twee IM’s 70.3 in Atlantic City en Frankfort

In Amerika was het raak met de Ironmans, want ook in Atlantic City stonden 1753 aan de startlijn van een Ironman 70.3 agegroup-only. De winst ging naar de Amerikaan Aaroon Gu, die eerder dit jaar de Patriot Half op zijn naam schreef. Een minuut later volgde Vincenzo Marchione en vervolgens was Cody Kalinowski goed voor brons. Drie Amerikanen op het podium bij de mannen, goud en brons voor USA bij de vrouwen middels Katie Rodger 4.37.02 en Sharon Schmidt-Mongrain 4.40.24. Daartussen de Canades Alice Cote-Allard 4.38.00. Vier Arubaanse deelnemers en omdat we ook in onze Overzeese Gebiedsdelen gevolgd worden nemen we ze uiteraard op in onze overzichten.

10 SEPTEMBER: IRONMAN 70.3 ATLANTIC CITY (USA)
M:
180.Jose Reyes (Aru) 5.15.12 (37e M40)
779.Glennson Ridderstap (Aru) 6.35.25 (111e M35)
844.Elieser Bello Nieves (Aru) 6.43.24 (68e M55)
847.Rensley Mathilda (Aru) 6.43.40 (127e M45)

In Frankfort, Michigan op nine-eleven hadden 1446 triatleten zin in een Ironman 70.3. Todd Buckingham, Derek Stone en Andrew Benkovsky waren de snelste drie mannen, Amy Corrigan, Jamie Chapman en Anne Clinton de snelste drie vrouwen. Allen USA. Amy was eerder al tweede op IM 70.3 Chattanooga. Hier geen Nederlanders. Dat gold ook voor Ironman 70.3 Sao Paulo. Brazilie heeft de laatste jaren heel wat IM-races bij gekregen. Sao Paulo trok liefst 1858 deelnemers hoofdzakelijk Brazilianen. Felipe Bergamini won voor Jose Belarmino en Paulo Jose Gomes Puccinelli. Snelste vrouw was iets bekender: Patricia Mendes Franco, want zij won immers ook al de races in Rio. Maceio en Florianopolis. Carolina Bilato was negen minuten later tweede en Ana Laura Canil Franzini de Almeida (kortere naam wisten haar ouders niet te bedenken) werd derde.

Sander Hoogeveen vierde in Erkner

Vanuit de Amerika’s terug dichterbij huis, naar het Duitse Erkner (het vroegere DDR) om precies te zijn. Dat ligt ten oosten van Berlijn. In voorgaande edities nog niet zo veel Nederlanders aan de start, maar nu plots 25. Nota bene in het Almere-weekend. Het podium bleef wel in Duitse handen al zat Sander Hoogeveen er dichtbij. Dd Drent werd vierde, tweede in zijn agegroup en heeft een slot voor het WK 2023 te pakken. Simon Muller zwom, fietste en liep de snelste tijd in 3.52.24 uur. Agegroupers John Heiland en Finn Ortmeier volgden daarna en ook Alexaner bleef als vierde nog binnen de vier uur, zeven minuten van de zege verwijderd. Niels Ros was ook goed op dreef. Snelste drie vrouwen: Marit Bergmann, Kristina Sendel en Lena Brunkhorst, allen Duitsland. Winnende tijd 4.19.24 uur. Niet zo bijster veel publiek overigens.

11 SEPTEMBER: IRONMAN 70.3 ERKNER (DUI)
M:
4.Sander Hoogeveen 3.59.57 (2e M30)
31.Niels Ros 4.10.45 (4e M35)
110.Rick van der Klugt 4.26.37 (19e M35)
140.Lennart de Haan 4.29.48 (14e M45)
263.Konstantin Poltavets 4.42.47 (1e M60)
325.Arjan Jonker 4.49.41 ((40e M25)
335.Kees van de Wetering 4.50.24 (13e M55)
402.Ralph Ypes 4.55.38 (80e M35)
409.Michael Schenk 4.55.59 (32e M50)
413.Gert-Jan Stroetinga 4.56.10 (54e M45)
483.Maarten de Vet 5.03.25 (97e M30)
623.Pierre Rijninks 5.18.04 (125e M30)
698.Bram Marien de Hoog 5.26.54 (68e M25)
749.Daan Smit 5.32.12 (73e M25)
778.Paul Hoeijmans 5.34.59 (112e M45)
866.Michel van Lunteren 5.46.31 (125e M45)
965.Niels Blankenstein 6.05.17 (165e M35)
1094.Michael Spoor 7.48.29 (168e M40)
V:
122.Femke Bos 5.44.22 (8e F45)
135.Liesbeth Kleisen 5.49.11 (13e F45)
152.Anneleit Sonnenberg 5.54.50 (33e F30)
163.Laura van der Waal 5.57.23 (7e F55)
195.Jacqueline Oude Bennink 6.14.35 (20e F50)
223.Zoe Baart 6.29.37 (29e F45)

Er was daarnaast een 5150-race in Erkner, die gewonnen werd door de Duitsers Conrad Kebelmann en Arianne Sennewald. Beste Nederlanders: Nathan Splatman 122e bij de mannen en Jasmijn Haakman 23e bij de vrouwen.

Sander Hoogeveen in actie. Ruth Hoogeveen deed de sprint.

 

 

Wim van den Broek

Wilde in 1983 iets anders dan alleen hard fietsen, stapte snel over op microfoons uittesten, één van de drijvende krachten achter één van de oudste triatlons: Oud-Gastel, figureert in misdaadseries en mag zich ridder zonder paard noemen.

Geef een reactie

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Meer informatie over hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.