Lang seizoen, veel afvallers voor WK St. George; ook Sarissa de Vries: eerst maagproblemen onder controle krijgen; Tabriz – WTJ 2634

22/10/202222/10/2022 Wim van den Broek 0 reacties

ZATERDAG – Het is een lang en zwaar triathlonseizoen geweest. Na twee jaren van ‘geen of een half wedstrijdjaar’ konden we in 2022 weer volle bak. Ook dat is aanpassen, want plots sta je als triatleet weer gesteld voor een volle wedstrijdkalender en moet je onherroepelijk keuzes maken. Het is tegen die context dat we komende week in St. George lang niet alle toppers aan het vertrek zullen zien.

Bij de mannen zijn er bijvoorbeeld maar drie atleten, die ooit eerder het WK-podium behaald hebben n.l. tweevoudig wereldkampioen en titelverdediger Gustav Iden, vice-wereldkampioen Sam Long en Ben Kanute, tweede in 2017. Andere namen, die de voorbije jaren groots presteerden ontbreken eveneens: Alistair Brownlee, Javier Gomez en Jan Frodeno bijvoorbeeld. Revanchegevoelens zal Kristian Blummenfelt zeker hebben, niet zozeer op zijn derde plaats in Kona, wel zijn 27e op het WK vorig jaar op hetzelfde parcours in Utah.

Ook de Europees kampioen Daniel Baekkegard is er niet bij, net als Marten van Riel die na zijn fameuze Dubai-race geblesseerd raakte en daar nog altijd de naweeën van ondervindt.

We missen ook Ashleigh Gentle en uit ons eigen land Sarissa de Vries en Els Visser. Beiden waren wel startgerechtigd, maar besloten toch niet de reis te maken. Els maakt binnenkort haar nieuwe wedstrijdplannen bekend en Sarissa wil na de PTO-race in Dallas eerst goed uitzoeken hoe steeds terugkerende maagproblemen onder controle te krijgen. ,,Ik heb veel maagproblemen gehad en ik kom er maar niet achter wat de oorzaak is. Vorige week het WK 70.3 afgezegd. Ik durf het niet aan om weer naar Amerika te gaan om daar weer een aantal dingen te testen. Daar is zo’n race toch wel te duur voor. Dus ik ben nu even aan het kijken hoe nu verder.”

Maar de honneurs worden uiteraard voor Nederland meer dan waargenomen door Lotte Wilms, Diede Diederiks en bij de mannen door Youri Keulen!

Nog even terug naar die race in Dallas en hoe Sarissa – wereldkampioene 2021) erop terugkeek:

My PTO US Open experience wasn’t what I had hoped for.

The race started off well. My swim was great and I came out in the main chase pack, right where I hoped to be. I started the bike conservatively at the back of the group. When the group split up I biked to the front of ‘my half’ of the group to help to keep the pace up, but actually broke away and bridged up to the group that initially got away. After that I just stayed with that group for the rest of the ride. I was already noticing some discomfort of my stomach, so based on my previous races, I knew my nutrition and hydration probably wasn’t being digested anymore. However, I wasn’t panicking, everything still felt manageable and knew I just needed to be conservative.

I started the run on feel. I chose the pace that I thought I could hold to make it to the finish without overheating or burning too much glycogen. Around the half way mark I still felt in control and started to believe I would make it to the finish in a descent position. However, with 4km to go I suddenly had trouble breathing and not much later I was vomiting. I slowly continued the race, but unfortunately 2km later I was vomiting again. I was feeling really sick and weak at this point, so I sat down for a bit. The medics came to see me and we discussed what to do. I really wanted to finish and they allowed me to continue, but they would watch me closely and have an IV drip ready at the finish. I walked/jogged the last 2km to the finish feeling absolutely miserable and ended up in the medical tent.

It is getting quite frustrating now, to say the least. I’ve been in really good shape all year, but my gut and stomach don’t allow me to show that. It feels like my gut completely shuts down, my nutrition and hydration just pile up in my stomach, until my stomach throws it all out. It is back to the drawing board now, to further investigate what could cause this problem. To be continued…

Heel veel sterkte met de zoektocht naar de uiteindelijke oorzaak, Sarissa. We kwamen er trouwens achter dat zij nog niet in onze Hall of Fame staat. Foei, dat gaan we snel recht zetten.

Tabriz duathlon

De eerste uitslagen van het weekend sijpelen ook weer binnen. De triathlon in Tabriz, Iran is omgezet in een duathlon. De winst ging naar de ’thuisfavorieten’ met de wel klinkende namen Amin Saghaeidehdekordi en Hadis Nasr Azadani. Je zal er maar speaker zijn….

Alle gekheid op een stokje. Het is goed dat sport ondanks alle ellende toch overwint. Tabriz is daar een goed voorbeeld van. Buiten Teheran is de universiteitsstad de laatste weken de plek waar het Iraanse volk zich het hevigst verzet gericht tegen de ultraconservatieve regeringsleiders van het land. Ook gisteren – ten tijde van de wedstrijd – braken er onlusten uit in Tabriz. Het is de andere kant van de medaille. In een wereld op drift. Wees maar lief voor elkaar, reageer eens een dag niet op socials op welk issue dan ook… Daar komen we allemaal een stuk verder mee.

Wim van den Broek

Wilde in 1983 iets anders dan alleen hard fietsen, stapte snel over op microfoons uittesten, één van de drijvende krachten achter één van de oudste triatlons: Oud-Gastel, figureert in misdaadseries en mag zich ridder zonder paard noemen.