Het avontuur van Erik Lentfert op de Ironman 70.3 Bahrain: zouttekort compenseren met paar slokken zeewater – WTJ 2713
ZONDAG – Even terug naar vrijdag, de Ironman 70.3 in Manama, Bahrain. We tekenden al de ervaringen van de nummer drie van de race Diede Diederiks op. Het zal altijd gissen blijven hoe zo’n race verlopen zou zijn als drievoudig winnares Holly Lawrence niet verkeerd was gestuurd, maar soms is het ook ‘all in the game’. Naast de pro’s deden uiteraard ook tal van agegroupers mee. Ook Nederlanders. Een van hen was Erik Lentfert uit Hengelo. Voor hem de tweede keer dat hij mee deed. Hier zijn verhaal:
In 2019 heb ik (Erik) al eens mogen meedoen aan de Ironman 70.3 Bahrain. Destijds gesponsord ter gelegenheid van het 10-jarig bestaan van ProLab Systems, het bedrijf van een vriend van me. Nederlandse roots, Bahrains bedrijf. Nu na drie jaar de race eindelijk weer doorging ontstond het plan om het wat groter aan te pakken. Met een team van vier geselecteerde Age Groupers, twee Nederlanders en twee Bahrainse atleten. Deze werden – naast mezelf – gevonden in Niels Esmeijer (M35), Roya Alsaati (F30) en Mohammed Darwish (M40).
In de aanloop naar het evenement zat de agenda goed volgepakt. We hadden na de reisdag op dinsdag een dag later net anderhalf uur om wat te trainen, daarna gingen we voor een team fotoshoot naar co-sponsor American University of Bahrain, waar ProLab eigenaar Zaid Al Mosheky en ik een presentatie hebben gegeven. Op donderdag konden we het zwemparcours verkennen en door de harde wind – zeer ongebruikelijk voor Bahrain – viel de zwemtijd nogal tegen. Aangezien Niels zich recent vooral op het lopen van marathons heeft gefocust waren er lichte vraagtekens, maar vol vertrouwen stonden we dan vanochtend aan de start.
Onder luid tromgeroffel van de Bahrainse versie van “Kleintje Pils” sprongen Erik, Niels en al hun vrienden voor die dag om 06.30 de baai in. Door de harde wind stonden er veel golven en ging het zwemmen minder soepel (en met meer zout water inname) dan gehoopt. Na 31min stond Niels weer in T1 en sprong hij op zijn carbonnen ros. Met een flink woestijnbriesje in de rug gingen de eerste 45km binnen het uur. Maar ook in het Midden Oosten betekent heen wind op de heenweg, toch ook echt tegenwind op de terugweg. Met een leuke extra lus over het Formule 1 circuit met wat verraderlijke heuvels en bochten, kwam Niels na 2u10m weer terug in T2. Luid aangemoedigd door het hele team van ProLab Systems draaide hij de looprondjes van 5km steady af en finishte hij zijn halve marathon in 1u19 voor een totaaltijd van 4u06. Niet snel genoeg om Vincent Luis van de winst te houden, maar wel snel genoeg voor winst in zijn Age Group 35-39 en als tweede AG overall.
Ook voor Erik ging het zwemmen beter dan de generale, een dag eerder, maar ook hij deed zich tegoed aan enkele voedzame slokken zeewater om het latere zouttekort te kunnen compenseren. Dan maar alle registers open op de fiets. Net als bij Niels gingen de eerste 45 kilometer als een tierelier met de wind in de rug, maar na 5 kilometer leek het avontuur bijna voorbij. Een stootlek bij een inhaalactie – en dat zou normaal gesproken einde wedstrijd hebben betekend. Ware het niet dat Niels hem had overgehaald om bij deze wedstrijd toch reservemateriaal mee te nemen, want een DNF zo ver van huis zou natuurlijk wel ongelooflijk zuur zijn. De bandenwissel leek vlot te gaan, maar uiteindelijk bleek ook de CO2 pomp niet te werken en vermengde de CO2 zich met de buitenlucht. Doe je een milieuvriendelijke sport, zorg je alsnog voor CO2 emissie. Na een tiental minuten kwam er gelukkig assitentie langs van de bike repair, en met nieuwe lucht in de banden kon Erik weer op weg naar de wisselzone, die bereikt werd na 2u29 fietsen (en wachten). De run werd vervolgens op karakter afgemaakt in 1u43 (na een enkelblessure vier weken eerder) en uiteindelijk leverde dat nog een mooie 9e plek M50-M54 op in 4h56’02”.
De Bahrainse teamleden deden het ook goed: Roya Alsaati wist net als Niels ook AG podium te pakken: 2e F30-F34 in 5h19’28”. Mohammed Darwish had het lastig bij de run en bereikte uiteindelijk als 77e M40-M44 de finishlijn in 6h26’44”, maar werd door alle ProLab medewerkers als een winnaar onthaald.
Mooi om ook eens een verhaal uit de middenmoot van het startveld te lezen. Bedankt Erik.
