Titatenstrijd Wilde-Yee in voordeel van de Brit; Richard stapt uit; Robin en Mitch sterk in Olsztyn – WTJ 2880
ZATERDAG – Als het WK triathlon beslist wordt op aantal WTCS-zeges dan staat het na vandaag 2-1 voor Alex Yee ten opzichte van zijn directe rivaal Hayden Wilde. Yee ontbrak in Yokohama, waar Wilde won. Yee was superieur in Abu Dhabi, waar Wilde nog niet super was.
Vandaag kwamen de twee kemphanen elkaar in een rechtstreeks duel tegen op Sardinië. Allebei met de ambitie om het hoogste podium te bereiken. Het was pas in de slotfase (de laatste 400 meter) dat de Brit zich losweekte van de Kiwi en TeamGB na Georgia Taylor-Brown een tweede dagzege bezorgde.
Zilver en brons scoorden ze in Tokyo, waar Kristian Blummenfelt nog oppermachtig was. Maar de Noor verteert de overgang van het langere werk naar de OD en sprint dit keer moeilijker dan in het verleden. Om de medailles speelde hij in elk geval geen rol. Brons ging naar de huidige wereldkampioen Leo Bergere.
En dan te bedenken dat Alex Yee nog uitgleed bij de start op het ponton. Hij had er gedurende de race weinig hinder van. Hinder hadden alle atleten wel van de felle wind, die er doorgaans op het Italiaanse eiland altijd waait. Bovendien was het een hete dag. Die wind was in het nadeel van zwemmers die niet mee konden in de voorste groepen. Zoals Nederlander-in-spe Richard Murray.
Als voorlaatste kwam hij het water uit, alleen duathlon-wereldkampioen Mario Mola zwom langzamer. Op slag was het tweetal met toch een roemrijk verleden op deze afstanden, kansloos. Mola verloor liefst twee minuten in het woelige water en stapte niet eens meer op de fiets. En ook Richard moest het moederziel alleen opnemen tegen de geformeerde fietsgroepen voor hem. In het huidige triathlon is dat een onmogelijke opgave geworden. Een DNF voor Richard in dit geval. Toch moet het er voor hem ook inzitten, getuige zijn prima 14e plaats in Abu Dhabi. Het is wachten op een zwemparcours wat hem beter ligt.
Vooraan hadden de experts daar geen last van Mark Devay, Jamie Riddle, Dorian Coninx en tot groot plezier van de Tifosie Nicolo Strada waren de eerste vier uit het water na 17.07 minuten. Richard volgde een minuut later. Marten van Riel deed beter: hij stapte als zesde het eiland op. 41e was Kristian Blummenfelt, 48e Jelle Geens, 53e Gustav Iden en 54e en 55e Richard Murray en Mario Mola.
Alex Yee kwam ondanks zijn ongelukkige start keurig in de middenmoot uit de Middellandse Zee. Het compacte 4 kilometer lange parcours moest tien keer worden afgelegd. Meteen formeerde zich een groep van 24 favorieten en zij bleven tot de tweede wisselzone samen. De achtervolgende groep werd geleid door Blummenfelt en Geens. Zij slaagden erin de achterstand van 40 seconden terug te brengen tot 20.
In de wisselzone hadden uitgerekend Alex Yee en Hayden Wilde de meeste moeite om aan het lopen te beginnen. Ze openden de 10 kilometer aan de staart van de groep. Zoals vaak, ging dat de Duitser Jonas Schomburg veel beter af. In heel veel wedstrijden gaat Schomburg (zoon van jaren negentig toptriatleet Arnd) als eerste van start op het looponderdeel om vervolgens maar te zien waar het schip strandt. In dit geval kon Jonas goed mee, hij finishte zesde.
Vrij snel kwam de dominantie van de Yee en Wilde boven drijven. Met looptijden van 28.31 en 28.35 (is dat 10 kilometer?) stak het tweetal ver boven de rest uit. Anderzijds was Yee vorig jaar op hetzelfde parcours waar hij eveneens won nog de snelste loper in 29.18. Het Franse tegenwicht kwam van Bergere, Dorian Coninx en Pierre le Corre, maar zij konden niet verhinderen dat de twee beste triatleten van dit moment op de korte afstand steeds verder uitliepen.
Zij aan zij leverden deze mannen een ware titanenstrijd, die pas na 49,1 kilometer (oftewel nog 400 meter te gaan) beslist werd. Over en weer probeerden de mannen van elkaar weg te komen, maar het bleef dus tot het laatst toe adembenemend spannend. Net als vorig jaar was Alex Yee dus de beste man in Cagliari. In de Yee-Wilde confrontaties op de standaard afstand haalt Alex nu 5 op 5.
Wilde vond het ook voor het publiek geweldig. ,,Het is toch super als twee of meerdere atleten tot het laatst toe om de overwinning strijden. Ik hoop zelfs dat Vincent Luis snel van zijn blessure hersteld en dat de andere Franse jongens ook mee gaan tot het eind. Dat is goed voor het entertainment en voor de triathlon.”
Ook Bergere was blij met zijn eerste WTCS-podiumplaats van 2023. Hij erkende wat moeite te hebben met het reizen van Japan terug naar Europa en nu weer deze race. Bovendien is Leo wat nieuwe tactieken aan het uitproberen en ‘dat vraagt even tijd’. Bergere voerde een rijtje Fransmannen aan: Dorian Coninx volgde kort daarna als vierde, Pierre le Corre als vijfde. Zeer tevreden was Jonas Schomburg met zijn zesde plaats, waarna de Hongaar Csongor Lehman, de Portugese World Ranking-leider Vasco Vilaca, de Japanner Kenji Nener en de Duitser Lasse Luhrs de top tien compleet maakten. Ook bij de mannen viel de beste Italiaan net buiten de top tien: Gianlucca Pozzatti was Marten van Riel nog voorbij gegaan in de slotfase en eindigde elfde. Kristian Blummenfelt finishte als 15e, Henri Schoeman 30e, Jonathan Brownlee 34e en Gustav Iden 42e. Liefst tien uitvallers. Mola en Murray hadden we al genoemd, maar ook Jelle Geens haalde de eindstreep niet.
Olsztyn voor Nederlandse triatletes goed: Robin vijfde
In Olsztyn waren het vooral de Nederlandse triatletes, die de boventoon voerden tijdens deze Europe Tri Cup-race. Het begon allemaal met een ijzersterke tweede plaats voor Aniek Mars. De triatlete uit Raalte/Sittard gaf het goede voorbeeld en dat stimuleerde Robin Dreyling om ’s middags bij de elites ook sterk voor de dag te komen.
De Almeerse werd vijfde in het sterke vrouwenveld. De sprint triathlon werd gewonnen door de Selina Klamt. De Duitse verkeert in topvorm want eerder won ze ook al Europe Tri Cup Caorle, daarmee lijkt ze rijp voor de ‘promotie’ naar World Cups. Klamt had 20 seconden voorsprong op Nora Gmür uit Zwitserland, nog zo’n sterk talent. Verrassend brons was er voor de Sloveense nationaal kampioene Tjasa Vrtacic. In dat geweld finishte Robin Dreyling dus knap vijfde op 55 seconden van Klamt. Robin kwam als elfde uit het water, zette de vierde fietstijd neer en liep de 16e looptijd.
Eva Cornelisse en Kim van ’t Verlaat kwamen zij-aan-zij een halve minuut na de snelste zwemster Apolline Foltz uit Frankrijk op het droge. Anders dan in vorige internationale confrontaties wist het Nederlands duo niet veel recht te trekken tijdens het fietsen. In hun fietsgroepje was de samenwerking niet altijd even goed, waarna de triatletes bij het lopen nog hier en daar stuivertje wisselden. Uiteindelijk finishte Eva als 24e op 3.54 minuten en Kim als 28e op 4.43 minuten. In totaal deden 41 triatletes mee. De Vlaamse Hanne de Vet – partner van de nummer twee in Cagliari – eindigde als 13e.
Toprace van Mitch Kolkman
Bij de mannen een sterke race van Mitch Kolkman, beloond met een achtste plaats. De overwinning ging naar de Brit Connor Bentley, beloftenwereldkampioen 2022 en een supertalent in een land wat toch al zo verwend is met toptriatleten. Na Caorle zijn tweede seizoenszege. In de eindsprint versloeg hij de Fransman Louis Vitiello en de Duitser Simon Henseleit.
Vervolgens ook hier drie Fransen – Maxime Hueber Moosbrugger, Nathan Grayel en Antoine Duval – en de Zwitser Maxime Fluri. Daarna was het de beurt aan Mitch Kolkman, waarna een tweede Brit Matthew Howard en de Duitser Eric Diener het gouden tiental vol maakten.
De Brit Marcus Dey was royaal de beste zwemmer met 16 seconden later Mitch. Bentley lag hier vijfde. Als 44e verliet Niels van Lanen het zwemwater, als 48e was daar Jorik van Egdom en als 53e Gjalt Panjer. Voor de drie andere Nederlanders was het vol in de achtervolging om nog aansluiting te vinden.
Met de zevende fietstijd maakte Niels van Lanen op het fietsnummer de meeste indruk van de Nederlanders. Op die 20 km. ontstond een kopgroep van 33 man met Mitch en Niels als vaderlandse vertegenwoordigers en Jorik en Gjalt in de tweede groep. Uit die groep liet de Oostenrijker Philippe Pertl de snelste looptijd noteren, maar het verschil was te groot om goed te maken.
Bentley ijzersterk
Vooraan baande Bentley zich een weg tussen zijn tegenstanders om aan de finish als eerste het blauw-witte lint in de lucht te steken. Met de zevende looptijd kwam Mitch uitstekend terug in de race en de prima 8e eindplek. Jorik kon nog veel goedmaken met tiende looptijd, maar de Veenendaler was te veel tijd kwijt aan zwemmen en fietsen: 30e in het eindklassement. De 21e looptijd kwam op naam van Gjalt Panjer, die in het eindklassement een 29e plaats – net voor Jorik – scoorde. Niels van Lanen had toch wat veel energie in zijn snelle fietsen gestopt en betaalde daarvoor bij het lopen de tol: toch een verdienstelijke 38e plaats voor de – op een 18-jarige Turkse atleet na – jongste van het veld. Victor Goene moest het spel vooraan aan anderen overlaten en finishte als 41e. De vijfde Nederlander, Dorian Horsten, finishte min of meer voor eigen publiek als 48e.
In de Europe Junior Cup Olsztyn bij de jongens ging de zege naar de Hongaren. Gyula Kovacs won voor Marton Kropko. De Oostenrijker Patrik Leitner volgde als derde, waardoor de Pool Kuba Gajda voor eigen publiek helaas met lege handen bleef: vierde. Twee Nederlandse junioren hier, die ook nog 1 respectievelijk 2 jaar junior blijven. Julian Broodman eindigde als 44e en Lars van Zessen als 55e. Op een totaal van liefst 67 deelnemers.