Parijs is voor TeamNL in Cagliari niet dichterbij gekomen: Maya beste op 23e plaats; Aniek tweede in Olstzyn – WTJ 2879

ZATERDAG – Ook de Britten mogen volgend jaar ‘maar’ drie triatleten afvaardigen naar de Olympische Spelen in Parijs. Dat wordt voor de selectiecommissie aldaar een ‘hell of a job’ om maar eens een mooie Nederlandse uitdrukking te gebruiken.

Na Beth Potter in Abu Dhabi, Sophie Coldwell in Yokohama was het vandaag Georgia Taylor-Brown in Cagliari, die de 100 procent Britse score continueerde. In die luxe positie verkeert het Nederlands team (nog) niet. Alleen bij de allereerste Olympische triathlon in Sydney vaardigde Oranje de maximale zes triatleten af. In de Olympiades daarna waren er steeds 2 of 1 triatleet (m/v) als deelnemer met in Tokyo dan de vier, dankzij de Mixed Relay.

Maya Kingma lijkt een zekere factor voor Parijs. dat liet ze in Japan zien met een zesde plaats. Daar kwam vanochtend helaas geen vervolg aan. De triatlete uit Deventer zat er tot aan het lopen goed bij, daarna viel ze terug tot een 23e plaats. Rachel Klamer finishte als 27e, Barbara de Koning als 39e en Rani Skrabanja als 41e.

Naast Georgia Taylor-Brown, die klaar was in een razendsnelle 1.46.43 uur (maar tijden zeggen niet zo veel als je er b.v. maar 38 km. gefietst wordt), stonden Emma Lombardi (net als vorig jaar dus tweede) uit Frankrijk en de Amerikaanse Taylor Spivey.

Na het zwemmen was het de Braziliaanse Vittoria Lopes, die samen met Summer Rappaport als eerste bij haar fiets was. Maya Kingma volgde als vierde op negen tellen. Barbara de Koning zwom uitstekend: tiende op 26 seconden, Rani Skrabanja was als 14e uit de Middellandse Zee en ook Rachel Klamer verloor niet zo gek veel tijd: 28e op driekwart minuut. 41 vrouwen deden mee aan deze derde WTCS.

Op het Sardinische eiland kwam aanvankelijk een kopgroepje met de topzwemsters Lopes, Lombardi, Spivey, Rappaport, Taylor-Brown en Kingma tot stand. Dankzij goede samenwerking bouwde het zestal een voorsprong op van 1,5 minuut. De groep daarachter was groot, maar moest het helaas al wel snel zonder Barbara en Rani stellen. In een derde groep bevond zich Rachel, die 2.15 minuut moest zien goed te maken op de 10 km. lopen.

Jammer genoeg kon Maya vandaag niet mee in het hoge aanvangstempo van de andere vijf. Ze wisselde langzamer dan de rest, liep haar eigen race met een minder prominent resultaat dan we van de Nederlandse gewend zijn. Ook Rappaport en Lopes moesten de rol lossen en finishten respectievelijk als zevende en veertiende.

De strijd zou gaan tussen Taylor-Brown en de sterke Lombardi. In de tweede helft van het lopen liet de Britse voormalig wereldkampioene zien dat ze ook volgend jaar een gooi wil doen naar Olympisch goud. Ze nam 24 seconden afstand van Lombardi en Spivey volgde al op 53 seconden. Cassandre Beaugrand en Jeanne Lehair liepen nog iets harder dan de winnares, maar pakten met een 4e en 5e plaats toch net naast het podium. Dat gold ook voor Beth Potter, die nu zesde werd en zo nog voorbij Summer Rappaport-Cook schoof. Lisa Tertsch was eerste Duitse op een achtste plaats met landgenote Nina Eim er vlak achter. Rosa Maria Tapia Vidal, de sensatie van Yokohama, zorgde er op de valreep voor dat geen Italiaanse triatletes in de top tien stonden: Verena Steinhauser was op de elfde plaats de beste uit het gastland.

Maya maakte in die tweede helft helaas dus een vrije val naar de middenmoot van het veld. Het verschil aan de finish was 3.44 minuut. Ook de Belgische Claire Michel ging haar in de slotfase nog voorbij: zij finishte als 20e. Rachel had 4.48 minuut meer nodig dan Taylor-Brown, Barbara bijna 8 minuten en Rani 11.22 minuut. Parijs is in Cagliari voor TeamNL dus niet dichterbij gekomen. Gelukkig hebben we nog wel even….

Voor de Spelen van Los Angeles komt misschien Aniek Mars wel in aanmerking. De Overijsselse pakte een fraaie tweede plaats in de Europe Junior Cup van het Poolse Olsztyn. Ze hoefde alleen de Slovaakse topatlete Margreta Vrablova voor zich te dulden, maar gezien haar staat van dienst (tweevoudig wereldkampioene aquathlon o.a.) is dat geen schande. De derde plaats ging naar de Zwitserse (met Nederlandse vader) Noemi van der Kaaij.

Het was voor Aniek veruit het beste resultaat ooit op een Europe Cup-race. Eerder kwam ze ooit tot een negende plaats in Tabor. De prestatie kwam tot stand dankzij de vijfde zwem-, de snelste fiets- en de tweede looptijd. Klasse!

Wim van den Broek

Wilde in 1983 iets anders dan alleen hard fietsen, stapte snel over op microfoons uittesten, één van de drijvende krachten achter één van de oudste triatlons: Oud-Gastel, figureert in misdaadseries en mag zich ridder zonder paard noemen.

Geef een reactie

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Meer informatie over hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.