Mooie uitleg Evert Scheltinga; Rachels 4e plekken; Eurosport timmert goed aan de weg; Yvonne; Cameron – WTJ 3301

WOENSDAG – Morgen Koningsdag. In mijn dorpje is het dan Vlietloop, altijd een leuk Oranjefeestje waar naast de doorsnee hardlopers ook altijd veel triatleten aan mee doen. Het is per slot van rekening deels over het parcours van de triathlon. 5, 10 of halve marathon. Ooit liep Yvonne van Vlerken er naar een strakke 1.17 uur om maar eens iets te noemen. Aanvang 14.30 uur, hartje Gastel. Weest welkom. Bekende oud-speaker krijg je er gratis bij!

Yvonne gaat weer vliegensvlug

Dat Yvonne nog altijd haar grenzen weet te verleggen, bleek vorig weekend trouwens, want op de halve marathon van Leipzig, thuisstad van haar man Per, liep ze zowaar 1.16.58 uur, dus voor het eerst onder de 1.17 en een nieuw parcoursrecord voor deze Duitse loopwedstrijd.

Een recordaantal van 22 uitzendingen staan er op het programma. En daar komt wellicht nog meer bij. We zetten ze even op een rijtje:
T100 Miami 9-mrt; Arena Londen 13-apr; T100 Singapore 13-apr; T100 Singapore 14-apr; T100 Alcatraz 9-jun; T100 Londen 27-jul; T100 Londen 28-jul; OS mannen 30-jul; OS vrouwen 31-jul; OS Relay; 5-aug Chicago Supertri; 25-aug Londen Supertri; 8-sep T100 Ibiza 28-sep; T100 Ibiza 29-sep; Toulouse Supertri 6-okt; T100 Las Vegas 19-okt; T100 Las Vegas 20-okt; Neom Supertri 3-nov; T100 Dubai 15-nov; T100 Dubai 16-nov; T100 FINAL 29-nov; T100 FINAL 30-nov.

Kijkcijfers? Belangrijker is toch dat onze sport weer in beeld komt!

Nog even over kijkcijfers Eurosport bij triathlonuitzendingen. 80.000 bij Singapore, 70.000 bij Miami, 20.000 bij Londen. Veel adverteerders staan in de rij bij de sportzender om tussen de reclameblokken hun product te kunnen promoten. Best mogelijk dat livestreams meer bezoekers trekken, al wist ik niet dat ook dat een competitie is geworden. Kritiek op de beeldkwaliteit en het commentaar? Pot verwijt de ketel, lijkt me. Een gemiddelde podcast mag ook blij zijn met een paar duizend luisteraars. En is dat erg? Welnee. als de mensen die wel kijken er genoegen aan beleven, als de luisteraars zich wel graag opsluiten in een leuke podcast: dan is dat toch prima.

Je kunt na jaren afwezigheid op het grootste sportkanaal van Europa ook stellen dat de sport eindelijk weer serieus genomen wordt door de mainstream media. Een paar jaar terug lazen we op tri-sites nog de klaagzang dat de sport zo weinig in het nieuws kwam. Nu begint het er weer op te lijken en gaan we onszelf negatief beoordelen. Niet slim.

(p.s: Ruud als zijnde commentator Eurosport heeft geen enkele behoefte op de kritische noot van de welbekende website-collega’s te reageren)

Britse wijnloper

Mafketels hou je altijd. Zo is er een Brit, die tijdens de marathon van Londen 26 glazen wijn drinkt en de 42 km. vervolgens volbrengt binnen vijf uur. Hij schijnt een vermaarde vinoloog te zijn, heeft er veel geld mee opgehaald voor het goede doel. Maar ik denk dan altijd: waarom?

Cameron heeft het lijf van een 19-jarige

Cameron Wurf is geen mafketel. We schreven al dat hij eerst de voorjaarsklassiekers zoals de Amstel Gold Race (in dienst van latere winnaar Tom Pidcock) en de Waalse Pijl (onder barre weersomstandigheden) fietste en vervolgens Ironman Zuid-Afrika deed. In Port Elisabeth was de 39-jarige (!) topatleet, die naast wielrennen en triathlon ook een Olympische roei carrière achter de rug heeft, goed voor een derde plaats. Een fenomeen, niet alleen vanwege dit drieluik ook vanwege zijn leeftijd. Eentje waarop de meeste triatleten wel over hun hoogtepunt heen zijn.

De Belgen hadden een pechweekend. Eerst ging Jonathan Wayaffe onderuit in de Ironman 70.3 Valencia en een paar uur later moet zijn landgenote Liesbeth Verbiest toch wel heel raar opgekeken hebben toen ze tijdens het fietsen met een neerdalende drone in aanraking kwam en snijwonden opliep. Komt het gevaar eens niet van een hobbel in het parcours of een overstekende hond, krijg je plots een drone tegen je lijf in volle inspanning….

Over het nieuwe team in Limburg, maken we nog een apart verhaal. ,,Het zit namelijk iets anders in elkaar.”, aldus initiatiefnemer Roger Cuijpers.

Rachel: 10 keer vierde, maar ook 29 keer op podium

Nog twee reacties uit het vorige weekend. Eentje van Rachel Klamer, die haar race in Wollongong nog eens evalueerde en tot de conclusie kwam dat ze te vroeg aanging in de eindsprint en daardoor buiten de medailles bleef. ,,Een tactische fout, ik was lang teleurgesteld en boos op mezelf.” De enige troost was dat ze nog kon lachen om haar abonnement op vierde plaatsen.

Heeft Rachel inderdaad veel vierde plaatsen behaald? De ene in Tokyo op de Spelen kan iedereen oplepelen. Anderen raken in de vergetelheid, want ja…vierde telt vaak niet. Terwijl het wel allemaal in topraces moet gebeuren. Goed, wij van Trikipedia (niet voor niets een wandelende Tri-encyclopedie) zochten het uit en kwamen tot het volgende rijtje voor Rachel:

Vierde in:
WC Budapest 2010
WTCS Abu Dhabi 2017
WC Cape Town 2017
WTCS Leeds 2018
WC Cape Town 2019
WTCS Hamburg 2019
WTCS Grand Final Lausanne 2019
Olympische Spelen Tokyo 2021
Africa Cup Mandela Bay 2023
WC Wollongong 2024

Daar staan overigens veel 29 internationale podiumplaatsen van Rachel tegenover. Moraal van dit verhaal: Rachel staat vaker op dan net naast het podium!

Tot slot. Eigenlijk gun je elke triatleet een afscheid in stijl met nog een geweldig slotakkoord. Dat is echter makkelijker gezegd dan gedaan. Het is nog niet voorbij voor Evert Scheltinga, maar na zijn zestiende plaats zondag in Zuid-Afrika kwam de triatleet, die meer dan een decennia tot de Nederlandse top behoorde, tot de conclusie dat zijn hoogtijjaren voorbij zijn. Gelukkig betekent dat niet dat de sympathieke triatleet stopt. Zijn verhaal nemen we hier mee:

Positie 16 op de Ironman Zuid-Afrika. Het klinkt niet eens zo slecht, maar als je naar de splits kijkt….besef je dat het wel zo is. Desalniettemin is het werkelijk alles wat ik verdiende na een onvoldoende voorbereiding. Ik heb niet hard genoeg getraind. En daar is meer dan 1 reden voor.
Triathlon is niet langer prioriteit, wat het wel zou moeten zijn op dit niveau. Kijkend naar de inkomsten uit triathlon van iemand, die niet van wereldniveau is (dat ben ik niet), dan is het onmogelijk de sport voorrang te geven boven mijn dagelijkse werk. Het slaat nergens op. Mijn werkdruk is de laatste jaren flink toegenomen. Het coachen en het opstarten van ZigZocks vorig jaar, kreeg langzaam maar zeker invloed op mijn trainingsomvang. Niet alleen omdat er maar 24 uur in een dag zit, maar ook omdat ik niet meer in staat ben 100 procent voor de sport te gaan.

Het is niet alleen training. Het is ook tijd nemen om te herstellen van inspanningen, goede verzorging, goede voeding en tijd investeren in details over de beste uitrusting en voorbereiding. Ik kan dat niet meer 100 procent. Ik wil het ook niet. Ik geniet werkelijk van het werken met collega triatleten en het werk met ZigZocks. Het geeft me veel positieve energie.

Waar het mijn eigen triathlonloopbaan aangaat: ik heb nog niet het enthousiasme terug gevonden in laten we zeggen 70 of 80 procent toewijding. Het was eerder 30 procent de laatste maanden. Ik hoop meer balans te vinden in de toekomst en nog van een paar races als pro te genieten. Wat het resultaat van die 70/80 procent ook moge zijn op een wedstrijddag.

Worstelend met het niet halen van die 100 procent, ben ik het heilig vuur een beetje verloren. Ik ben momenteel onzeker over wat mijn nieuwe positie in de sport is. Dat is de reden dat ik mezelf druk heb opgelegd hier te starten, hoewel ik wist dat het rampzalig zou worden. Ik wist dat alles vandaag (dag van IM Zuid-Afrika, red.) tot falen gedoemd was, maar ik besloot er voor te gaan en te falen met een smile. Het deed hier en daar wel zeer, maar de pijn is exact wat ik nodig had om al mijn gedachtes op een rijtje te krijgen.

Ik hoop terug te komen met een B-game en niet mijn F-game, zoals vandaag. Ergo: ik hoop te genieten van mijn B-game manier van voorbereiden en niet langer constant te voelen alsof ik aan het rommelen ben. Ik zal leren een niveau aan te wenden, wat genoeg is als het op trainen aankomt.

Ik wil iedereen bedanken voor de support, die ik krijg. Het maakt de hele triathlon-scene zo ongelofelijk mooi en die dingen maken dat ik het niet wil missen. Ik hoop te blijven sporten tot ik een zeer oude man ben. Wanneer precies ik van pro naar agegrouper ga, geen idee. Maar ik heb te leren van beiden evenveel te genieten. Felicitaties aan iedereen, die Ironman Zuid-Afrika finishte. Het was een zware!