Manoel Messias wint World Cup Vina del Mar; Braziliaanse dubbelslag met Hidalgo – WTJ 3154

ZONDAG – Terwijl de jury d’appel nog steeds in beraad is over het protest dat Gwen Jorgensen indiende over de uitslag van de vrouwenrace, gingen de mannen van start. In de Pacific, waar het zwemonderdeel werd gehouden waren de branding en de golven al pittige hindernissen.

Het best uit de verf kwamen de Amerikanen Chase McQueen en John Reed, de Italianen Gianlucca Pozzatti en Alessio Crocciani, de Spanjaard Alberto Gonzalez Garcia, de Zuidafrikaanse favoriet Henri Schoeman, de Brit Daniel Dixon en thuisfavoriet Diego Moya.

Acht man aanvankelijk vooraan

Het achttal vond elkaar snel op de fiets en gedurende anderhalve van de drie rondes bleef de kopgroep vooruit op het jagende peloton. Op het parcours door de toeristische badplaats met ook nog een flinke klim erin was het daarna positie behouden voor de 22 triatleten vooraan. In het verdere verloop bij het fietsen gebeurde niet veel meer. Alle grote namen waren bijeen in de kopgroep.

De tweede wissel ging onder aanvoering van de Zweed Andreas Carlsson, de Brit Daniel Dixon en de Spanjaard Alberto Gonzalez, die als eerste vertrok na een snelle wissel. Dat gold ook voor de PanAmerican Games-winnaar Miguel Hidalgo. Het lopen moest de beslissing brengen, zoals zo vaak op de sprintjes.

De eerste die aanviel was de Brit Dixon. Hij kreeg Gonzalez, Hidalgo, Manoel Messias en Aram Michell Penaflor Moysen uit Mexico en de Canadees Martin Sobey met zich mee. Nog geen kilometer later versnelde Manoel Messias en werd het Latijns-Amerikaans feest ingezet, want alleen Hidalgo en Penaflor konden volgen. Diego Moya voelde de druk van het thuispubliek en moest de rol vooraan laten gaan. Dat gold voor meerdere atleten. Het moordende tempo van de twee Brazilianen en Mexicanen was menig triatleet te machtig.

Latijns Amerikaans trio vooraan

De enigen, die het leidend trio nog kortstondig konden volgen waren….twee honden. De Chileense viervoeters bleven overigens keurig langs de zijlijn mee rennen, maar het blijft link natuurlijk: die loslopende beesten met daarnaast dat hoge tempo van de triatleten. Al tijdens het fietsen zagen we de honden, maar bij het lopen zaten ze er echt kort op.

Het was na 2 kilometer lopen duidelijk dat het nog tussen de drie Latijns-Amerikaanse triatleten zou gaan. Miguel Hidalgo bepaalde het tempo, maar in de laatste kilometer plaatste Manoel Messias een vlijmscherpe demarrage waarop noch de PanAmerican-winnaar, noch de Mexicaan een antwoord had.

Messias, ooit nog eens juniorenwereldkampioen had dus het sterkste eindschot, hij revancheerde zich op zijn mindere race in Santiago op de PanAmerican Games. Landgenoot Hidalgo – daar wel winnaar – kort daarachter tweede en Penaflor Moysen brons. Daarna volgde een mooi sprintje met Gonzalez, Soley, Pevtsov en Rider aan de finishlijn.

 

Wim van den Broek

Wilde in 1983 iets anders dan alleen hard fietsen, stapte snel over op microfoons uittesten, één van de drijvende krachten achter één van de oudste triatlons: Oud-Gastel, figureert in misdaadseries en mag zich ridder zonder paard noemen.

Geef een reactie

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Meer informatie over hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.