Ironman Hawaii-winnaars: niet vaak goed op korte afstanden en zelden in Nederland actief

WOENSDAG – Het is slechts weinigen gegeven: succesvol zijn op de korte afstanden en vervolgens ook excelleren op het langere werk. Standaard noemen we altijd maar Chris McCormack, Jan Frodeno, Kristian Blummenfelt en Gustav Iden als uitzonderingen op de regel. Maar wie grootse prestaties van de huidige wereldkampioen Patrick Lange op het korte werk zoekt, treft als ‘uitschieter’ een….negende plaats op de Europe Triathlon Cuprace van Brno in 2008. Goed, op het WK duathlon in Nancy 2012 haalde hij nog een keer brons. Een jaar later maakte hij de overstap naar het langere werk. En de rest is geschiedenis. Andersom dus ook he: Simon Lessing, Alistair Brownlee en Javier Gomez konden het op Hawaii nooit waarmaken. Bij de vrouwen zijn er sowieso minder die de overstap van kort naar lang maken.

Het verhaal Patrick Lange geldt ook voor zijn voorganger Sam Laidlow: als junior 15e in de ETU Cup race Quarteira. Niets wees er toen nog op dat de Fransman op de Ironmans zo goed zou worden. Gustav Iden weer wel. De Noor won drie World Cups, eenmaal terug op de korte afstanden komt hij nu te kort. Geen Spelen in Parijs dus. Landgenoot Kristian Blummenfelt won Hawaii nog niet, wel het WK in St. George. En dat nota bene in hetzelfde jaar als zijn Olympische titel. Bij Jan Frodeno zat er tussen zijn Olympische overwinning in Beijing 2008 en de eerste Hawaii-winst zeven jaar.

Maar voor Dave Scott, Scott Tinley, Scott Molina, Peter Reid, Craig Alexander, Faris Al-Sultan, Frederik van Lierde en Sebastian Kienle was ook geen imponerende voor-carrière weg gelegd. Bij de pioniers is dat logisch, er waren nauwelijks internationale races, maar toch. Wie nu nog middelmatig presteert op de korte races kan later altijd nog uitgroeien tot een grote meneer of mevrouw op de Ironman. In dat opzicht is het wel leuk om er de uitslag van het NK jeugd/junioren in Oud Gastel 2005 bij te halen. In dat door Jeroen Leemans en Ashley Schouwenaar gewonnen NK kwam de 10-jarige Menno Koolhaas uit Amstelveen als 19e over de finish. Hij liet nog vijf atleten achter zich. Zijn zwemtijd van 7.23 minuten was de op 1 na minste. Alleen de latere veldritprof Stan Godrie zwom langer…..

Bij de vrouwen is dat net even wat minder nadrukkelijk. Laura Philipp is echter nooit gezien in World Triathlon-races, Lucy Charles-Barclay probeerde het een enkele keer, zonder veel resultaat. Chelsea Sodaro won wel de World Cup Huatulco, maar Olympische roem bereikte ze nooit. Olympische deelname was er wel voor Michellie Jones, Daniela Ryf en Anne Haug al bleef goud achterwege. Leanda Cave werd wereldkampioene Olympische afstand, dus ja de vrouwen hebben de combi kort-lang beter onder de knie.

Ik was nieuwsgierig hoeveel Hawaii-winnaars ooit hebben meegedaan aan ’s werelds op 1 na oudste wedstrijd, Almere. Dat bleek tegen te vallen, het zijn toch twee soorten heles, zeg maar. Het antwoord is drie. Erin Baker op het open EK in 1985, Chrissie Wellington op het WK 2008 en Sam Laidlow op het WK 2021. Opmerkelijk was wel dat ook Anne Haug en Patrick Lange ooit in Almere meededen, maar dan niet op de volledige afstand, maar de destijds in hetzelfde weekend gehouden Europe Triathlon Cup-race.

Tja en toen waren we toch bezig en wilden we wel eens weten hoeveel wedstrijden de Hawaii-winnaars uberhaupt in Nederland hebben gedaan. Ook dat is maar mondjesmaat trouwens. Oosterburen als Jan Frodeno en Sebastian Kienle bijvoorbeeld nooit en zelfs de Belgische winnaars Luc en Frederik van Lierde heus niet zo gek vaak.

Hier een overzicht:

Luc van Lierde: Zundert 2001: 1e
Norman Stadler: Stein EK junioren 1992: 3e; RBR Swalmen 1995: 1e
Pete Jacobs: Holten 2006: 8e
Frederik van Lierde: Holten 2006: 5e; Holten 2005: 18e; Holten 2004: 8e; Zundert 2002: 6e; Zundert 2001: 18e
Patrick Lange: Almere ETU 2010: DNF (37e zwemtijd)
Kristian Blummenfelt: Rotterdam WK 2017: 2e; Holten 2015: 24e; Holten EK U23 2013: 5e; Holten 2012: 3e jun.
Gustav Iden: Rotterdam WK U23 2017: 12e; Holten 2015: 1e jun.; Holten 2014: 3e jun.; Holten 2013: 48e; Holten 2012: 33e jun.
Sam Laidlow: Almere WK 2021: DNF (5e zwemtijd)

Erin Baker: Almere EK: 1e
Natascha Badmann: Zundert 1995
Michellie Jones: Rotterdam WK F45 2017: 1e
Chrissie Wellington: Almere WK 2008: 1e; Holten 2007: 5e
Leanda Cave: Zundert 2002: 19e; Zundert 2001: 4e
Daniela Ryf: Holten EK 2009: 5e
Anne Haug: Almere ETU Cup 2010: 3e
Chelsea Sedaro: Holten 2017: 11e

=====

In alle bescheidenheid zeg ik dat mijn persoontje bij alle bovengenoemde wedstrijden aan de microfoon mocht staan en ze deze topatleten – al dan niet bewust – heb mogen binnen praten. Twee uitzondering: Almere 1985 kwam nog te vroeg voor me, dus geen Erin Baker. En Sam Laidlow maakte ik op het WK Almere 2021 ook niet mee, maar hij finishte niet. Dus ook onze opvolgers zagen hem niet tot aan de finish.