Els Visser vindt de juiste wedstrijdprikkel met zege Ibiza Half Triathlon; Stijn Jansen stapt uit in Marokko – WTJ 2636
ZONDAG – Geen Hawaii, geen St. George, maar wel weer een dikke overwinning vandaag voor Els Visser. De triatlete overwintert straks weer in Australië, onderweg Down Under kwam ze nog een leuk wedstrijdje op Ibiza tegen. De Spaanse subtoppers keken even op van haar deelname en beten zich ook stuk op Els, die niet tot het uiterste hoefde te gaan om de Ibiza Half Triathlon aan haar palmares toe te voegen.
Mooie impuls voor Busselton
In een van de laatste Europese triathlons van 2022 kreeg het moeizame najaar van Els toch nog een impuls. Ziek op de ochtend van het EK in Almere, geen PTO-races en ook geen Ironman Hawaii, het leek een tweede seizoenshelft om snel te vergeten. De focus kwam te liggen op het hernieuwde verblijf in Australië met deelname aan de op 1 na laatste Ironman van het jaar, die in Busselton Western Australia. Normaliter de laatste, maar Lake Taupo, Nieuw Zeeland verhuist van maart naar december. Dus nu is het: 4 december Busselton, 10 december Taupo.
Een mooie wedstrijdprikkel dus op de Balearen voor Els Visser. Leuk Triviant-vraagje in dit verband: kennen jullie de Catalaanse naam voor Ibizia? Welnu, dat is Eivissa. We hebben een filmpje onderin staan met de finish van Els en stellen ons zo voor dat de Spaanse speaker riep: here comes Ei vissa….
Els en Laura samen op kop
De van oorsprong Drentse triatlete kwam in gezelschap van twee Spaanse triatletes uit het woelige water. Op de fiets nam Els aanvankelijk afstand van de rest, maar kwam een sterk fietsende Laura Gomez Ramon naar voren. Als duo bleef de Spaans-Hollandse combinatie niet lang vooraan fietsen. Nadat Els weer eens aanzette waren de laatste 15 kilometer voor haar en begon ze met drie minuten marge op Gomez Ramon en iets meer op Anna Noguera Raja aan de halve marathon beginnen. Die was door hoogteverschillen en de harde wind lang niet zo simpel als gedacht. Anna Noguera Raja snoepte nog wel iets van haar achterstand af, maar echt in gevaar kwam Els’ zege niet meer.
Iets meer dan 4,5 uur deed de voormalig Nederlands kampioene over de halve triathlon: 4.30.43 uur. Twee minuten en vijftig seconden later volgde de snelste loopster van de dag: Anna Noguera Raja, daarmee de tweede plaats terugpakkend. En ook Laura Gomez Ramon was bij het lopen niet al te ver weg gezakt. Ze klokte 4.35.21 uur. Iris Bosch finishte als zevende, tevens winnares open wave.
De wedstrijd bij de mannen werd gewonnen door Inaki Baldelou Verdejo uit Spanje. Zijn eindtijd was 3.58.13 uur. Hij versloeg verrassend zijn landgenoten en grote favorieten Pablo Dapena Gonzalez (4.00.36) en Albert Moreno Molins (4.02.16). Op een zestigste plaats eindigde Chris Brands, 45e bij de elites.
ZONDAG 23 OKTOBER: IBIZA HALF TRIATHLON (SPA)
M:
60.Chris Brands 4.55.14 (45e elite)
77.Tim Soetens 5.09.18 (3e open serie)
143.Toine van Gogh 5.54.17 (11e M50)
163.Jasper Vermazen 6.19.57 (28e open wave)
175.Ivan Dreesen 6.31.12 (34e open wave)
V:
1.Els Visser 4.30.43
7.Iris Bosch 5.09.54 (1e open serie)
12.Claudia Striekwold 5.23.26 (1e F35)
Stijn Jansen zakt na 10 meter lopen door zijn benen
Iets zuidelijker nog was de Africa Cup in Tangier met zoals aangekondigd de deelname van Stijn Jansen. De triatleet uit Overijssel deed op het zwemmen en fietsen goed mee, verrichtte kopwerk. ,,En toen gebeurde het. Na tien meter lopen zakte ik door mijn benen. Kon ze niet meer buigen en ben met de ambulance afgevoerd.” Zo kwam een dramatisch eind aan een wedstrijd, waarin Stijn zich weer graag had laten zien aan de buitenwacht. Een soort van verklaring heeft hij er wel voor: ,,Ik ondervind veel stress van vliegen. In Nederlandse en Belgische wedstrijden heb ik nergens last van, maar zodra ik ergens met het vliegtuig heen moet gaat het mis. Gisteren tijdens het inlopen merkte ik het al. Dan ga ik spanning op mijn lichaam zetten en krijg je dit. Erg vervelend, want ik ben topfit, voel me sterk maar kan het door de omstandigheden dus niet laten zien.”
Stijn wil het nu grondig laten uitzoeken bij een sportarts en eventueel fysiotherapeut mee nemen naar wedstrijden waar hij heen moet vliegen. ,,Dan kost het me nog wel meer geld, maar alles beter dan dit steeds ondervinden. In Zweden 2018 merkte ik het voor het eerst. Ook het zwemmen kan harder, al zat ik wel in een goede groep dit keer in plaats van aan het staartje uit het water. Ik ga nu een goede winter door met zwemtraining, ik laat het niet van deze wedstrijd afhangen.”
Hieronder het finishfilmpje van een blije Els: