Wielrenner (en even triatleet) Lieuwe Westra – It Beest – overleden: het ware geluk vond hij nooit
ZONDAG – Het was een verrassende deelname op die junidag in 2017 bij de Speedman in Groningen. Volgers moesten even goed kijken, maar het was hem toch echt: Lieuw Westra, de Friese hardfietser in tri-suit. Klaar voor zijn eerste triathlon. Zaterdag overleed Westra, op slechts 40-jarige leeftijd. Zijn biograaf Thomas Sijtsma maakte het droevige bericht bekend.”Rust zacht, beest’, schreef Thomas. Het was zijn bijnaam en de titel van het boek ‘It beest’.
Westra leed aan depressies, dat was alom bekend. Bij zijn start in Groningen een half jaar nadat hij abrupt zijn wielerloopbaan beeindigde, gaf Lieuwe dat ook aan ,,Ik heb een zware periode gehad, maar het gaat nu weer goed.” Hij oogde zwaarder en verloor al schoolslag zwemmend tien minuten op de snelste zwemmer. Over zijn eerste 500 meter in het water, grapte het Beest: ,,Zwemmen deed ik vandaag voor het eerst in dertig jaar. Ik doe het gewoon voor de lol, dus de uitslag maakt me niet uit”
Rond de jaarwisseling 2016/17 had hij het heel zwaar gehad. ,,Maar het gaat nu weer goed, ik heb alles weer op de rit”, aldus Westra, die als 57e uit het water kwam, de derde fietstijd en uiteindelijk als 18e finishte. Het belangrijkste was dat hij weer plezier had in het sporten. Lieuwe kreeg een Australische vriendin (oud-zwemster!) en zag het leven weer een stuk zonniger in. Hij deed vervolgens mee in Stiens en Klazienaveen en nam zich voor om bij zijn emigratie naar Australie aan zijn zwemcapaciteiten te werken. Nadat hij met zijn vrouw naar haar geboorteland verhuisden, trokken ze later naar Spanje om er een hotel te beginnen.
Gevecht met zichzelf
Thomas schreef op Twitter: ‘De voormalig wielrenner vocht de laatste jaren met zichzelf en verloor.’ Westra werd zaterdag gevonden in zijn bedrijfspand in Zwaagdijk. Daar woonde hij sinds vorig jaar oktober, nadat zijn Spaanse wielerhotel op slot ging. Reanimatie mocht niet meer baten.
Het Beest werd op late leeftijd profrenner na een wild leven van drank en drugs. Hij kwam bij Vacansoleil en later Astana onder de pannen. Zijn beste eigenschap: tijdrijden. Keihard stampen op de pedalen. Ongenadig hard kon hij fietsen, vandaar zijn bijnaam. Twee keer was hij landskampioen en hij werd tweede in Parijs-Nice en won een aantal kleine rittenkoersen. Hij nam deel aan vijf Tour de Francen, met als dieptepunt de Ronde van 2013 toen hij veertig kilometer voor de Champs Elysees ziek uitstapte. Maar hij hielp een jaar later wel mooi de Italiaan Vincenzo Nibali aan de Tourzege.
Westra leefde een leven in luxe in Monaco, maar werd er niet gelukkiger van. Hij slikte cortisonen, astmamedicijnen, cafeïnepillen en tramadol. In zijn filosofie: als prof moet je elk procentje dat je verder helpt aangrijpen. Het plezier in triathlon was van korte duur. Down Under werd hij niet gelukkiger, een leven zonder fiets viel hem zwaar. Kenmerkend is de verklaring, die de familie deed uitgaan: ‘Wij herinneren hem graag als de wielrenner, Het Beest, tijdens de gelukkigste momenten van zijn leven. Onverzettelijk en sterk.”
De dood van Lieuwe Westra zorgt begrijpelijkerwijs voor veel geschokte reacties. We mochten je maar kort meemaken in triathlon Lieuwe, hadden gehoopt dat je er langer van zou kunnen genieten. Rust zacht. Heel veel sterkte aan de nabestaanden, familie en vrienden, die het ongetwijfeld heel moeilijk hebben met zijn plotse overlijden.
0800-113. Hulplijn voor mensen met depressies of psychische problemen.