Ben Hoffman wint Ironman Texas met Magnus Ditlev als runner-up; Milan Brons randje top tien – WTJ 2279

ZATERDAG – Na een bloedstollende finale is Ben Hoffman zojuist winnaar geworden van Ironman The Woodlands in Texas. Debutant Magnus Ditlev finishte als tweede na een felle eindsprint. En dan te bedenken dat de Deen veel tijd verloor met het fixen van een lekke band. Bij de vrouwen ziet het er naar uit dat Jocelyn McCauley gaat winnen.

Dat Richard Varga het zwemonderdeel zou winnen op zijn allereerste Ironman, was niet meer dan logisch. De Slowaak was de voorbije jaren steevast als eerste uit het water in elke ITU-race waar hij aan meedeed. Dus bij zijn debuut op de lange afstand mocht van hem verwacht worden dat hij de 3,8 kilometer ook wel snel afraffelt. Dat gebeurde ook al hield de Zweed Alexander Berggren hem wel bij. Sam Laidlow verloor ook maar een halve minuut, maar de rest was meer dan 2,5 minuut minder snel in het water.

Zwemnummer uiteraard voor Richard Varga

Pamphiel Pareyn zwom de zesde tijd op 3 minuten, Milan Brons tekende voor een negende plaats weliswaar om 4.45 minuut achterstand met favoriet Ben Hoffman aan zijn voeten. Magnus Ditlev deed er 5 minuten langer over en was de vijftiende zwemmer. En Michiel de Wilde moest dit keer 10.16 minuten toestaan op Varga/Berggren en daarmee de 31e pro op het droge.

Al na 7 kilometer nam Laidlow de leiding over, Varga klampte aan, maar Berggren moest de rol lossen en volgden daar op 47 seconden. Milan bevond zich in de achtervolgende grote groep op 5 minuten. Het duel Laidlow, geboren in Engeland maar uitkomend voor Frankrijk en Varga kon beginnen. Na 32 kilometer hadden ze 5.45 minuut voorsprong op de groep Brons en 10.36 minuut op de groep De Wilde, waarbij ook teammaatje Matt Russell.

Laidlow en Varga duelleren

Halfkoers. Laidlow en Varga nog steeds samen. De Deen Magnus Ditlev heeft zich los gemaakt van de achtervolgende groep en gaat in z’n eentje op jacht naar de twee kemphanen vooraan, die geen meter van elkaar willen wijken. Ditlev hield zijn reputatie als hardfietser hoog, want na 115 kilometer sloot de Deen aan bij Laidlow en Varga, al werd de strijdlust van de Deen even later afgestraft met een lekke band. Maar vlak Magnus Ditlev nooit uit.

Het grote gat met de nummer vier Jesper Svensson was daar 7 minuten als eenling, want een minuut later volgde de groep mete Milan, die wel steeds verder uitdunde. Magnus Ditlev gaat erop en erover, maar de Deen heeft later toch materiaalpech en dan verdwijnt zijn mooie voorsprong weer als sneeuw voor de zon. In de tweede wisselzone, waar de 180 kilometer fietsen erop zitten, is het Sam Laidlow die 1.20 minuut voorsprong heeft op Richard Varga. De arme Magnus Ditlev incasseert daar al 7.25 minuut. Ben Hoffman fietst bij hem naar binnen en vervolgens mogen ook Jesper Svensson, Andreas Jung en als zevende Milan Brons de loopschoenen aantrekken. Michiel de Wilde is al fietsend zes plaatsen opgeschoven: 25e op 23 minuten.

Sterke race van Milan

De Almeerder draait dus een sterke race. Na negen kilometer ligt hij zesde op 10.45 van het duo Laidlow/Varga met Hoffman, Ditlev en Svensson er nog tussen. Het duurt tot 12 kilometer vooraleer Varga capituleert. Langzaam maar zeker loopt Laidlow uit en richting zijn derde zege op een hele triathlon. Maar de eerste twee waren kleinere wedstrijden: The Lakesman UK (toen hij amper 21 jaar was) en het open Spaanse kampioenschap in Girona vorig jaar.

Waar Varga zich realiseert dat zo’n eerste hele toch best een heel eind is, komt routinier Ben Hoffman op stoom. De Amerikaan had zich voorgenomen niet voluit te gaan met het oog op het WK IM St. George over twee weken, maar nu ruikt hij podium en misschien meer. Na 17 km. ligt hij derde op iets meer dan 4 minuten, Milan ziet het gaatje op de vijf man voor hem iets groter worden: 12 minuten is het op Laidlow. Even later moet hij de Amerikaan Trevor Foley voor laten gaan en komt zevende te lopen. En hoewel tijdverliezend, gaat Michel de Wilde best lekker; in die zin dat hij steeds meer mensen inhaalt: 21e.

Even moeilijk voor Ditlev

Even voor het halve marathonpunt is Hoffman voorbij Ditlev, die het even moeilijk heeft. Maar dat geldt dan nog veel meer voor Laidlow. De Fransman moet weldra gaan wandelen en dat gaat snel ten koste van zijn koppositie. Het wordt zelfs zo gek dat na Hoffman als nieuwe leider weldra ook Ditlev weer op een tweede positie loopt. En die heeft z’n tweede adem gevonden, want waar het lange tijd het duel Laidlow-Varga was wordt het rond het halve marathonpunt het duel Hoffman-Ditlev. Richard Varga is daar uitgestapt, ‘zo’n hele; daar komt toch meer bij kijken’ moet de Slowaak gedacht hebben.

Ben Hoffman maakt het routineus af

Laidlow valt even later ook buiten het virtuele podium, Jesper Svensson neemt over. Daarna volgen nog Cody Beals, Trevor Foley en Milan blijft heel steady op een zevende plek lopen, nog niks verloren. Wel iets in tijd, maar dat gebeurt nu eenmaal. Op 29 kilometer is de achterstand 17 minuten.

De finale is bloedstollend met een eindsprint tussen de twee laatst overgebleven kemphanen in deze adembenemende Ironman. Ben Hoffman grijpt zijn laatste krachten aan en neemt een lichte voorsprong op debutant Magnus Ditlev. Zo wint de 38-jarige Amerikaan van de 15 jaar jongere Deen. Maar wat een race!

En mooie tijden, want de twee jaagden elkaar heerlijk op: 7.57.57 om 7.58.12 uur. De derde plaats ging naar de Zweed Jesper Svensson in 8.08 en de Canadees Cody Beals pakt een minuutje later plek vier. De Pool Tomasz Szala groeide dusdanig in de wedstrijd dat hij uiteindelijk als vijfde op 17.40 finisht. Daarna volgt de tweede Amerikaan, nieuwkomer Trevor Foley als zesde en is het de Duitser Andreas Jung die een zevende plaats pakt.

Eerste Belg is Pamphiel Pareyn op een achtste plaats in 8.20.26 uur, sterk gelopen toch weer (2.53 uur, de snelste marathons van Ben en Magnus waren 2.40). Matt Russell volgt als negende. En hoewel op het laatst nog een terugval is Milan toch keurig op een tiende plaats geëindigd. Zijn eindtijd: 8.24.25 uur. Zwemtijd 52.32; fietstijd 4.22.23, looptijd 3.04.38. In een topveld van ruim 40 pro’s een zeer knappe prestatie. Wellicht toch weer dankzij het haarspoelinkje…

Michiel de Wilde had toch best een goede tweede helft van zijn Ironman. Van een 31e plaats na het zwemmen opgerukt naar een 21e na het fietsen en uiteindelijk een 17e plaats aan de finishlijn. Eindtijd voor Michiel 8.52.59.

Vrouwenrace minder spannend: Jocelyn McCauley in eigen Texas superieur

Lauren Brandon is de vrouwelijke evenknie van Richard Varga. Geen zwemonderdeel op een triathlon waar de Amerikaanse niet bij de eerste drie uit het water komt. Op 3.45 minuut is het pas Rachel Zilinskas en favoriete Jocelyn McCauley geeft 5.30 toe en komt als derde uit de Lake Woodlands in Texas.

Na 50 kilometer fietsen ligt Brandon nog 1.35 minuut voor op McCauley, die dus nadert. Zilinskas is daar derde op 4.30 minuut. De Japanse debutante Ai Ueda fietst op dat punt als tiende voorbij maar wel al op 18 minuten. Op 1/3e van het fietsparcours is het stuivertje wisselen vooraan. McCauley neemt de kop over van Brandon en Dede Griesbauer is Zilinskas voorbij. De top vijf bestaat overigens louter uit Amerikaanse triatletes.

En die top vijf – met als vijfde Amerikaanse Danielle Lewis zal zich op de resterende kilometers niet meer wijzigen. Lauren Brandon wissels 7 minuten na Jocelyn McCauley als tweede, Griesbauer ligt daar 11.45 minuut achter. arme Ai Ueda keldert naar een 20e plaats op 47 minuten. Hoe hard de Japanse ook kan lopen, dit maakt ze nooit meer goed.

Omdat Griesbauer vanwege een blessure niet meer aan de marathon begint, schuift iedereen achter McCauley en Brandon een plekje op. Spannend zoals bij de mannen wordt het daarna niet meer. Op 17 kilometer heeft McCauley al 8 minuten voorsprong. De 33-jarige Texaanse kent de race op haar duimpje al won ze er nog nooit. Wel wordt het haar vierde Ironmanzege na eerder Mallorca en twee keer Nieuw-Zeeland. Lauren Brandon kan weinig meer gebeuren, want Danielle Lewis ligt op haar 10 minuten achter en zal ver terugzakken en zelfs uitstappen.

De loopstijl van Jocelyn McCauley verdient geen schoonheidsprijs. Om het maar plat uit te drukken: ‘het ziet er niet uit’. Maar goed, de snelheid bleef er wel in en daarmee wint ze toch mooi de Memorial Hermann Ironman Texas en ook nog eens onder de negen uur: 8.58.13 uur. Daar stonden haar man en drie dochters om de Ironmom op te vangen. Lauren Brandon weet haar tweede plaats goed vast te houden, ook bij haar is alle elegantie tijdens die pittige marathon wel verdwenen, maar ach: het resultaat telt. Ze finisht in 9.10.43 uur. De enige die wel stijlvol blijft rennen is de Zwitserse Joanna Ryter, die met een marathontijd van 3.02 uiteindelijk nog de top drie inloopt.

Nog een opvallend dingetje: zowel Ben Hoffman als Jocelyn McCauley doen over twee weken mee aan het WK Ironman St. George. Logische vraag van The Voice of Ironman Mike Reilly was dan ook: denken jullie over 14 dagen voldoende hersteld te zijn voor het WK? De antwoorden krijgen we op 7 mei.

 

 

 

 

Wim van den Broek

Wilde in 1983 iets anders dan alleen hard fietsen, stapte snel over op microfoons uittesten, één van de drijvende krachten achter één van de oudste triatlons: Oud-Gastel, figureert in misdaadseries en mag zich ridder zonder paard noemen.

Geef een reactie

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Meer informatie over hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.

nl_NL_formalDutch